به گزارش مشرق به نقل از مهر، بررسیهای آماری بلایای طبیعی، طی سالهای 1990 تا 2002 نشان دهنده آن است که این بلایا روندی افزایش یابنده داشته اند به گونه ای که شدت بلایا چهار برابر، جان باختگان ناشی از بلایای طبیعی 7 برابر، آسیب دیدگان 5 برابر و خسارتهای مالی 38 برابر شده است.
فجایع انسانی ناشی از اثرات یلایای طبیعی موجب شد تا روزی در تقویم ها به نام روز کاهش اثرات بلایای طبیعی اختصاص یابد.
در گزارشهای مربوط به کشور ما نیز آورده شده است که در ساعت 30 دقیقه و 13 ثانیه بامداد روز 31 خرداد 1369 زلزله ای با بزرگای 3/7 تا 7/7 ریشتر در استان گیلان رخ داد. کانون آن در عرض جغرافیایی 36 درجه و 49 دقیقه و در طول جغرافیایی 49 درجه و 24 دقیقه و 51 ثانیه برآورد شد. در این حادثه 4 روستا در منطقه "اشکور" رودسر بر اثر ریزش کوه ارتفاعات کلیشم عمارلو و شکاف عمیق در دل خاک دفن شدند و 35 هزار کشته و 60 هزار بر جای گذاشت. این در حالی است که محققان پژوهشگاه بین المللی زلزله معتقدند چنانچه تعیین کانون زلزله به درستی صورت می گرفت میزان تلفات جانی در رودبار بسیار کمتر بود.
در این راستا پژوهشکده مدیریت خطرپذیری و بحران پژوهشگاه بین المللی زلزله با اجرای پروژه های تحقیقاتی مدلهای بومی برای برآورد خسارتهای ساختمان و تلفات جانی ناشی از زلزله را ارائه دهند. دکتر کامبد امینی حسینی - رئیس پژوهشکده مدیریت خطرپذیری و بحران پژوهشگاه بین المللی زلزله در مصاحبه ای با خبرنگار مهر اعلام کرد که این مدلها علاوه بر آنکه می تواند میزان تلفات احتمالی را پیش بینی کند، قادر اند میزان خسارات و تلفات را پس از وقوع زلزله با دقت بالا برآورد کند.
جزئیات این مصاحبه به شرح زیر است:
- آقای دکتر حسینی تجربه زلزله های گذشته نشان داده است که ناتوانی کشور در زمینه تعیین دقیق کانون زلزله و امداد رسانی دیر هنگام در زمانهای بحران از عوامل مهم افزایش تلفات جانی است. دلایل این ناتوانی چیست؟
اطلاعات این توابع هم برای پیش بینی تلفات قبل از وقوع زلزله و هم پس از وقوع زلزله برای برآورد تلفات قابل استفاده است.
*به این صورت که مناطقی که در معرض خطر زلزله هستند، بر اساس نوع ساخت و ساز و نوع تراکم و توزیع جمعیت می تواند پیش بینی کند که در زمان زلزله میزان تلفات جانی چه میزان است و بر اساس آن می توان امکانات امداد و نجات و مدیریت بحران را در سایر نقاط کشور توسعه داد.
نتایج این مطالعات را با معیارهای قبلی مقایسه کردیم و نشان داد که پارامترهای جدید می توانند دقیق تر و کاربردی تر به ما نشان دهند که کدام مناطق و بلوکهای شهری نیاز به بازسازی و بهسازی دارند.
*از آنجایی که این توابع می تواند به مسئولان کمک کند تا توزیع خسارات و تلفات را در شهرها برآورد کنند از این رو این مدلهای بومی در اختیار مسئولان قرار داده شده است تا با کاربردی کردن آن از خسارات و تلفات احتمالی ناشی از زلزله در مناطق مختلف کشور جلوگیری کنند. علاوه بر این، این مدلها می تواند زمینه ای را برای مسئولان کشور فراهم کند تا با اولویت بندی مناطق فرسوده، نسبت به بهسازی و مقاوم سازی آنها در برابر زلزله اقدام کنند.