به گزارش مشرق، سردار تیمور حسینی رئیس دانشکده راهور ناجا و رئیس سابق پلیس راهور تهران بزرگ در همایش «تببین جایگاه اقتصاد مقاومتی در توسعه و کارآفرینی شهری» که از سوی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران و با همکاری دانشگاه علمی کاربردی استان تهران و خانه اندیشمندان علوم انسانی در سالن محراب برگزار شد، گفت: اقتصاد مقاومتی یعنی تفکر و اندیشه یعنی رفتاری که منجر به اقدام عمل شود.
حسینی افزود: مادامیکه اصلاح رفتار صورت نگیرد، مهندسی و ساخت تجهیزات خلاقانه یا غیر از آن کمکی به اجرای اقتصاد مقاومتی نمی کند.
وی ادامه داد:در همه دستگاه ها پیش از آنکه به اثربخشی توجه کنند به کارایی توجه کردند یعنی به جای اینکه کار خوبی را انجام دهیم تلاش کردیم کارمان را خوب انجام دهیم. لذا به نظر می رسد فکر، اندیشه و جامعه شهری نیازمند آسیب شناسی رفتار است.
حسینی تاکید کرد: نقش ترافیک و جا به جایی جایگاه بی بدیل در اقتصاد مقاومتی دارد؛ بررسی ها نشان می دهد 2 میلیون سال اتلاف عمر ناشی از حوادث جاده ای وجود دارد که آسیبهای اقتصادی؛ اجتماعی و رفتاری آن تا نسل ها قابل ارزیابی است.
بر اساس گزارش پایگاه اطلاعرسانی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران، این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: نیاز اکنون کشور دانشگاههای نسل چهارمی است که به تناسب مهارت حرفهای و تفکر کار آفرین ،باورها و اعتقادات دینی را در آموزش های دانشگاهی بگنجاند و مهمتر آنکه سیستم آموزشی نیازمند پتانسیلی است که بدون پیچیدگی قادر باشد مهارتهای مورد نیاز و رشته های کارآفرین را ماه به ماه تعریف کند.
حسینی افزود: مادامیکه اصلاح رفتار صورت نگیرد، مهندسی و ساخت تجهیزات خلاقانه یا غیر از آن کمکی به اجرای اقتصاد مقاومتی نمی کند.
وی ادامه داد:در همه دستگاه ها پیش از آنکه به اثربخشی توجه کنند به کارایی توجه کردند یعنی به جای اینکه کار خوبی را انجام دهیم تلاش کردیم کارمان را خوب انجام دهیم. لذا به نظر می رسد فکر، اندیشه و جامعه شهری نیازمند آسیب شناسی رفتار است.
حسینی تاکید کرد: نقش ترافیک و جا به جایی جایگاه بی بدیل در اقتصاد مقاومتی دارد؛ بررسی ها نشان می دهد 2 میلیون سال اتلاف عمر ناشی از حوادث جاده ای وجود دارد که آسیبهای اقتصادی؛ اجتماعی و رفتاری آن تا نسل ها قابل ارزیابی است.
بر اساس گزارش پایگاه اطلاعرسانی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران، این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: نیاز اکنون کشور دانشگاههای نسل چهارمی است که به تناسب مهارت حرفهای و تفکر کار آفرین ،باورها و اعتقادات دینی را در آموزش های دانشگاهی بگنجاند و مهمتر آنکه سیستم آموزشی نیازمند پتانسیلی است که بدون پیچیدگی قادر باشد مهارتهای مورد نیاز و رشته های کارآفرین را ماه به ماه تعریف کند.