اکنون علاوه بر محله الحصبة اقامتگاه شیخ صادق الاحمر، دو منطقه دیگر یعنی مقر سرلشگر علی محسن الاحمر و میدان التغییر هدف حملات گارد قرار گرفته است. تک تیراندازهای گارد بر روی ساختمانهای بلند در جولة کنتاکی (تقاطع خیابانهای الزبیری و الدائری در وسط صنعاء) مستقر شده اند و هر جنبنده ای را در خیابان الدائری بسمت میدان التغییر هدف قرار می دهند. سه روز است که آب و برق در خیابان الدائری قطع شده و جنازه های بیشماری بر روی زمین مانده اند. بسیاری از مردم صنعاء را بسوی بلاد (روستاهای اطراف) ترک کرده اند و صنعاء به منطقه جنگی تبدیل شده است.
ظهر جمعه اول مهر، کمی از شدت درگیری ها کاسته شد. تشییع باعظمتی برای پیکر شهدا در خیابان الستین برگزار شد. پس از نماز جمعه گلوله باران از سر گرفته شد. شبکه شباب یمن (عربست/نیلست ۱۱۵۸۵ عمودی) برخی صحنه ها را پخش کرد. بسیار تکان دهنده بود. از پوشش تصویری و پخش زنده الجزیره، العربیه، بی بی سی عربی و العالم خبری نیست هرچند خبرنگارانشان از صنعاء گزارشهای خبری ارسال می کنند.
روز شنبه ۲ مهر، گلوله باران میدان التغییر و مقر علی محسن ادامه یافت و تا ظهر ۴۰ نفر از انقلابیون و مردم عادی شهید شده اند. در میان شهداء ۱۱ سرباز الفرقة (نیروهای علی محسن) به چشم می خورد. شورای ملی انقلابیون با صدور بیانیه ای استفاده از سلاحهای سنگین در سرکوب مردم را محکوم کرده است. آمریکا و اتحادیه اروپا و عربستان هم محکوم کرده اند و از علی عبدالله صالح خواسته اند تا هرچه زودتر فرایند انتقال قدرت را آغاز نماید.
پس فردا دوشنبه ۲۶ سپتامبر است. روزی که انقلاب ۱۹۶۲ در یمن شمالی پیروز شد و نظام امامت زیدیه سرنگون شد. باید منتظر حرکتی در آن روز از سوی علی عبدالله صالح باشیم. آیا آنگونه که گفته می شود علی عبدالله صالح قرار است کناره گیری خود را از قدرت اعلام نماید؟ اگر چنین تصمیمی داشت چرا کناره گیری خود را از ریاض اعلام نکرد؟
آنچه بنظر می رسد علی عبدالله صالح، چراغ سبز و مهلت دیگری از قدرتهای جهانی و منطقه ای دریافت کرده تا شاید برای آخرین بار بخت خود را بیازماید و زحمت آنان را کم کند. بنابراین با بازگشت علی عبدالله صالح، سناریوی لیبی در یمن کلید خورد با این تفاوت که اراده جهانی و منطقه ای برای سقوط علی عبدالله صالح مشاهده نمی شود. علاوه بر آن انقلابیون همچنان به مسالمت آمیز بودن حرکت خود اصرار دارند.
