خبرنگار هفته نامه مثلث که مصاحبه اخير وي با دکتر روح الاميني، پدر يکي از قربانيان حوادث زندان کهريزک بازتاب گسترده اي در رسانه ها يافت، با نگارش مطلبي در وبلاگ خود به حواشي اين مصاحبه پرداخت.
در بخشي از مطلب اين وبلاگ آمده است:
مصاحبه اي که با پدر و مادر محسن روح الاميني اين هفته در مجله مثلث منتشر شد، بازتاب هاي زيادي در رسانه ها داشت.
هفته گذشته قبل از اين که اين مصاحبه را تحويل مجله مثلث بدهيم، قرار شد با آقاي دکتر روح الاميني آن را بررسي کنيم تا به دليل حساسيت ايشان نسبت به سوءاستفاده مخالفان از اين مصاحبه، آن را ويرايش کنيم. ناگفته نماند که در اين ميان هيچ سخني حذف نشد بلکه نواقص و شبهه ها رفع گرديد تا نارسايي خاصي در مصاحبه وجود نداشته باشد.
دکتر در ميان صحبت هايش گاهي بغض مي کرد و حتي مي گريست؛ بطوري که از پشت تلفن هم کاملاً واضح بود. حتي به جايي رسيد که ديگر نتوانست صحبت کند و مايل بود تلفن را قطع کند اما با اصرار ما مجاب شد که به صحبت ادامه دهد. اما در جاهايي هم بلافاصله مي خنديد و گويي همه چيز را فراموش مي کرد.
به برخي از جاهاي مصاحبه که مي رسيد توضيحاتي مي داد که دوست داشتم در لابلاي مصاحبه بيايد اما متأسفانه مقدور نشد.
مثلا در جايي گفت که محسن هرگز با اغتشاشگران همراه نبوده و در جاي ديگر گفت که محسن را چنان زده بودند که کف پايش متورم شده بود و تاول زده بود.
دکتر روح الاميني همچنين اين را هم گفت که در کهريزک هيچ سلولي نبوده و در يک اتاق 70 متري بيشتر از 140 نفر را جا داده بودند.
او حتي راضي نشد که عکسي از او گرفته شود و اين هم به خاطر اين بود که شرايط روحي مناسبي نداشت.
در هر صورت دکتر روح الاميني علي رغم مصيبت بزرگي که بر او وارد شده بود با ظرفيت بسيار بالا و نسبتاً بي نظير خود کوچک ترين سخني در مخالفت با نظام نگفت و نشان داد که از معدود خواص با بصيرت است. اگر چه هر رسانه اي برداشت خاص خود را از اين مصاحبه داشته اما هدف اصلي دکتر روح الاميني دفاع از نظام در برابر اتهامات وارده از سوي مغرضين بود.
اما در اين ميان ظلمي بر خانواده محمد کامراني شد و علي رغم اين که گفتگويي با پدر او نيز صورت گرفت اما متأسفانه اين مصاحبه هيچ بازتابي نداشت.