سرویس سیاست مشرق - ادموند برک را می توان ایدئولوگ اصلی محافظه کاری و در عین حال سیاستمدار و اندیشمندی با گرایش های لیبرالی دانست. او در  دوبلین ایرلند در سال 1729 میلادی به دنیا آمد اما به انگلستان رفت و به عنوان سیاستمدار و نویسنده معروف شد او برای مدتی طولانی عضو پارلمان انگلستان و از سیاستمداران هوادار  حزب ویگ (لیبرال های طرفدار تجارت آزاد) بود.

آنچه وجه محافظه کارانه آراء و شخصیت  برک را آشکار کرد انتشار کتاب  تاملات پیرامون انقلاب فرانسه در سال 1790 میلادی بود.  برک این کتاب را به صورت نامه ای طولانی درباره انقلاب فرانسه خطاب به شخصی که در این خصوص از او پرسش کرده بود نوشت.  برک بیشتر یک سیاستمدار است تا یک تئورسین از این رو آثار او فاقد وجه دقیق و انسجامم تئوریک است. او در این کتاب با هر گونه انقلاب از جمله انقلاب فرانسه مخالفت ورزید در حالی که انگلستان در پی انقلاب باشکوه 1688 دچار تحولات عمیقی گشته بود. مخالفت برک با انقلاب فرانسه بیش از پیش مخالفت با آن وجوهی از انقلاب بود که تحت تاثیر آراء ژان ژاک روسو خطر طغیان توده فقیر فرانسه را در نزد محافظه کارانی چون برک عیان می نمود.

ادموند برک را می توان نماینده محافظه کاران زمین دار انگلیسی دانست. برک از یک منظر نماینده و سخنگوی اشرافیت تضعیف شده انگلیس نیز است که در نوستالژی زندگی اشرافیی فئودالی در مقابل هجوم مدرنیته بسر می برند.

برک به دنبال آن بود که با استعانت از مناسبات اخلاقی اشرافی مقابل فرد انگاری مدرن بیاستد او مدافع سر سخت  انقلاب باشکوه انگلستان بود و خواهان آن که انقلابیون  فرانسه نیز از آن انقلاب الگو بگیرند.

او مخالف ایده عدالت اقتصادی – اجتماعی بود و در پی حکومتی در چارچوب رژیم سلطنتی مبتنی بر اشرافیت موروثی در آمیخته با یک هیات اجرایی انتخابی برآمده از انتخابات عمومی بود.

در واقع برک در این توصیف خود نظر به رژیم برآمده از به اصطلاح انقلاب باشکوه 1688 میلادی انگلستان دارد او با انقلاب امریکا چون فاقد هر گونه وجه بالقوه یا بالفعل رادیکالیسم عدالت طلبانه بود موافق بود. برک در سال 1797 میلادی درگذشت.