بیشترین فشار روی مصرف‌کنندگان (مردم) وارد خواهد شد، زیرا قیمت تمام شده محصولات افزایش یافته و آنها مجبورند ریال بیشتری برای خرید هر کالا یا خدمات بپردازند.
نهایتا فضای روانی که افزایش نرخ ارز ایجاد می‌کند، اثری منفی در معیشت مردم خواهد گذاشت و قیمت‌ها را بالاتر می‌برد. بیشترین فشار در بین اقشار مردم مربوط به اقشار متوسط رو به پایین است، زیرا درآمد آنها تغییری نمی‌کند، اما با افزایش قیمت در کالا یا خدمات خریداری شده مواجه می‌شوند و به تبع آن، قدرت خرید مردم کاهش می‌یابد.
محسن بهرامی‌ارض‌اقدس عضو اتاق بازرگانی تهران نیز معتقد است: بی‌ثباتی ارزی، نگران‌کننده است. مهم‌ترین اثری که نوسان نرخ ارز بر اقتصاد ایران می‌گذارد، «بی‌ثباتی» است. بی‌ثباتی اقتصادی هم به این معناست که فعالان اقتصادی در همه بخش‌ها دچار بلاتکلیفی می‌شوند. نخستین بخش هم بلاتکلیفی تجار است؛  هم صادرکننده‌ها و هم واردکننده‌ها دچار این سردرگمی می‌شوند که آیا به فعالیتشان ادامه دهند یا خیر. اینها در بیشتر مواقع، منتظر می‌مانند تا ببینند شرایط چگونه می‌شود. در سوی دیگر سرمایه‌گذاران خارجی هم با چنین نوسان‌هایی مردد می‌شوند. این بلاتکلیفی را می‌توان به سطوح تولید و بنگاه‌ها و البته زندگی روزمره مردم هم گسترش داد.
دقت کنیم که اگر افزایش قیمت ارز که حدود یک ماه است جان گرفته، پایدار بماند، به راحتی  می‌تواند برخی از تلاش‌های اقتصادی دولت را به  هم بزند. مهم‌ترین آن هم سیاست مهار و کنترل تورم است که دولت بیش از هر چیز بر آن مانور داده است و آن را سیاست محوری خود عنوان می‌کند. این موضوع در سال پایانی دولت و در حالی که نقدینگی بیش از هزار هزار میلیارد تومانی در اقتصاد وجود دارد، به ضرر تیم تدبیر و امید تمام خواهد شد؛ چرا که احتمالا پایداری این افزایش قیمت دلار اثر تورمی مهمی خواهد داشت. نخستین گام این ماجرا هم افزایش انتظار تورمی است؛ چرا که تقاضای سوداگرانه تحریک می‌شود و نتیجه هم جز تورم نخواهد بود. هر چند پایداری افزایش قیمت دلار، در کوتاه مدت می‌تواند به صادرات کشور رونق دهد.