
به گزارش مشرق به نقل از پایگاه اطلاعرسانی از مرکز اسناد انقلاب اسلامی حجتالاسلام شجونی در کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده درباره تفسیرهایی که منافقین از آیات قرآن میکردند میگوید: تفسیر قرآن آنها عجیب بود.
چه طور میشود که دو، سه تا دختر چادری نمازخوان و با حجاب و دعای کمیلخوان، به مدت شش ماه با ده، بیست، سی تا پسر جوان، در یک خانه تیمی زندگی کنند، هم بستر بشوند و برایشان مشکلی هم پیش نیاید؟
اینها این آیه را به خورد این دخترها میدادند که «ولایبدین زینتهن الا لبعولتهن» ما میگوییم مواضع زینت را، که بالای گردن و بالای دستها باشد، نباید جز به شوهرهایشان نشان بدهند؛ اما اینها جور دیگر معنا میکردند و میگفتند: از زانو تا شکم مواضع زینت است.
اینها این آیه را به خورد این دخترها میدادند که «ولایبدین زینتهن الا لبعولتهن» ما میگوییم مواضع زینت را، که بالای گردن و بالای دستها باشد، نباید جز به شوهرهایشان نشان بدهند؛ اما اینها جور دیگر معنا میکردند و میگفتند: از زانو تا شکم مواضع زینت است.
"بعولتهن" را به معنای "شوهر" نمیگرفتند بلکه به معنای "همسنگر" میدانستند و میگفتند زنها نباید مواضع زینتشان را که از شکم تا زانوست، به کسی نشان بدهند مگر به هم سنگرها. اینها جزء کشفیاتی بود که در زندان جسته گریخته دستگیر ما میشد. آنها آیات قرآن را این طوری معنا میکردند.