به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از فارس، زنی با مراجعه به دادگاه خانواده 2 (ونک) دادخواست استرداد جهیزیه خود را به قاضی غلامرضا احمدی دادرس شعبه 269 این مجتمع قضایی خانواده ارائه کرد.

این زن با بیان اینکه شوهرم را دوست دارم ولی او مرا نمی‌خواهد، اظهار داشت: شوهرم مرد مهربانی است و زمانی که برخی از رفتار‌ها از او سر می‌زد، گویی متعلق به او نبود؛ در واقع باور نمی‌کردم که شوهرم این برخورد‌های پرخاشگرانه را داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه یک سال است که با یکدیگر اختلاف داریم و از اسفند ماه دور از شوهرم زندگی می‌کنم، ادامه داد: شوهرم به دفعات اعلام می‌کرد که من را نمی‌خواهد و خواهان جدایی از من است.

زن در مقابل قاضی احمدی بیان کرد: شوهرم با این کار‌های خود مرا مجبور به جدا زندگی کردن و دوری از خود کرده تا آزار نبیند؛ حتماً من نقاط ضعفی داشتم که شوهرم مرا نمی‌خواهد ولی هیچ‌گاه ضعف‌هایم را گوشزد نکرده است.

وی با بیان اینکه شوهرم مصرانه مرا نمی‌خواهد، اظهار داشت: حدود 4 سال از زندگی مشترکمان می‌گذرد و طی این سال‌ها شوهرم مرا درک نکرده است.

مرد 35 ساله در دادگاه خانواده حضور داشت و با بیان اینکه همسرم کل جهیزیه‌اش به اضافه مقداری از وسایل من را برده است، گفت: خوشبختانه فرزندی نداریم چرا که من هنوز به عشق همسرم اعتماد ندارم.

وی با بیان اینکه مهندس شرکت مترو هستم و همسرم حسابدار یک شرکت است، اظهار داشت: همسرم حرف و عملش یکسان نیست؛ در واقع در عمل عشقی به من ندارد ولی به زبان عاشق من است.

مرد ادامه داد: همسرم در پرونده مدعی است که من او را کتک می‌زنم و فحاشی می‌کنم و حتی ساعت 12 شب او را از خانه بیرون می‌کنم ولی در حال حاضر مدعی است که عاشق من است و من مهربان‌ترین مرد هستم.

قاضی احمدی بیان کرد: حرمت یکدیگر را نگه دارید و نصیحت مرا گوش داده و به زندگی مشترک بازگردید؛ وقتی جهزیه گرفته می‌شود، به مرور ستون‌های زندگی نیز متزلزل می‌شود بنابراین بهتر است گذشت داشته باشید.

قاضی بیان کرد: انسان جایز الخطاست و ممکن است لحظه‌ای غفلت کند ولی باید به او فرصت برای حبران داد و در زمان عصبانیت ممکن است هر کار و حرف ناشایستی پیش آید که باید خود را کنترل کرد.

وی در ادامه گفت: زن‌ها یک مقدار روی شوهر خود حساس هستند و علاقه زیاد آنها باعث می‌شود که مراقب شوهرشان باشند.

مرد بیان کرد: این که زنم تنها مرا برای خودش می‌خواهد، قابل تقدیر است و با این موضوع موافق هستم ولی همسرم در رفتارش یکی نیست و هر بار به یک شکل برخورد می‌کند.

وی ادامه داد: من شغل مناسبی دارم و در کارم نیز موفق هستم ولی همسرم مرا درک نکرده و فقط به من شک دارد بنابراین باید بعد از این‌ همه مدت که از همسرم دور بودم، کم کم تصمیم به طلاق بگیریم.

زن 31 ساله اظهار داشت: من بار‌ها به پای شوهرم افتاده و از او عشق و محبت را خواهان شدم ولی او هر روز بی‌عاطفه‌تر می‌شود؛ هیچ زنی از روی خوشبختی به دادگاه خانواده نمی‌آید.

قاضی احمدی، دادرس شعبه 269 مجتمع قضایی خانواده ونک، بعد از شنیدن اظهارات زن و مرد، آن دو را به مصالحه دعوت کرد و جلسه خاتمه یافت.