آلبوم «صدای طهرون قدیم4» همچون شماره های 1 و 2 و 3 این مجموعه، دربردارنده ی شماری از ترانه های عامیانه ی رایج در فرهنگ و جامعه ی تهران قدیم است که مرحوم مرتضی احمدی در سال های پایانی عمر خود، آن ها را در استودیو ضبط، دوباره خوانی و روایت کرد تا این نغمه های عامیانه با مرگ راویان و حافظانِ کهنسال آن از صحیفه ی روزگار پاک نشوند.

«الفبا»، «گندم رو کی می خوره؟»، «سر شب»، «دزده»، «افاده یی»، «ای بنازم»، «وقتی از هند اومدم»، «قد کوتوله»، «گفتم»، «کی بهت یاد داده»، «حلقه به گوش» (جیگرخون)، «خوشم باشه» و «ارباب خودم»، 13 قطعه ضربی و ترانه ی عامیانه یی است که در آلبوم «طهرون قدیم 4» اجرا شده است.

در این آلبوم افزون بر تنبک و تار، در برخی قطعه های نوای کمانچه هم به گوش می رسد. در «صدای طهرون قدیم 4» بهرنگ بقایی تار زده، علی رحمی تنبک و سازهای کوبه یی نواخته و حسن کوشکانی نیز در قطعه هایی کمانچه کشیده است.

آلبوم «صدای طهرون قدیم 4» به همت مؤسسه ی آوا خورشید منتشر و روانه ی بازار شده است.

روانشاد استاد مرتضی احمدی از پیش پرده خوانان قدیمی سینمای ایران بود که افزون بر بازیگری، در صداپیشگی نیز مهارت بسیار داشت. این بازیگر سینمای ایران به دلیل عشق و علاقه ی بسیار به زادگاه خویش، طهران، کوشش بسیاری کرد تا جلوه هایی از فرهنگ تهران قدیم را حفظ کند، که بخشی از تلاش های عاشقانه ی «عمو مرتضی» به شکل کتاب هایی چون «من و زندگی»، «کهنه های همیشه نو»،‌ «فرهنگ بر و بچه های ترون» و «پرسه در احوال تهرون و ترونیا» جلوه گر شده و بخشی به شکل مجموعه آلبوم های «صدای طهرون قدیم» به نوا درآمده است.

راوی طهران 30 آذر ماه 1393 در 90 سالگی به رحمت حق پیوست.