به گزارش مشرق، همانطور که اهالی رسانه خود را محق و بالاتر،موظف می دانند دیگران رانقد کنند،باید این حق را برای دیگران نیز قائل باشند که آنها را نقد کنند.
بنابراین،دیگران،خصوصا «اگر رییس جمهور باشند این حق را دارند که اهالی رسانه را مورد نقد قرار دهند اما در کنار این حق، توقعاتی هم وجود دارد که این یادداشت با توجه به سخنان رییس جمهور محترم در افتتاح نمایشگاه مطبوعات،اهم این توقعات را مورد توجه قرار داده است.
اولین توقع از فردی در جایگاه ریاست‌جمهوری،سعه صدر و آستانه تحمل بالاست.ویژگی مهمی که جناب آقای روحانی با عصبانی شدن های مکرر در مواجهه با منتقدین، نشان داده‌اند از آن کمتر برخوردار هستند؛درست برعکس سعه صدر بالای ایشان در مواجهه با بدعهدی‌ها و خصومت ورزیهای شیطان بزرگ! سعه صدری که در این سخنان هم اینگونه نمود پیداکرد که در ایام مصادف با روز ملی مبارزه با استکبار،دریغ از کوچکترین اعتراض و حتی اشاره به بدعهدی آمریکا! توقع دیگر از رییس‌جمهور،آنهم در کسوت روحانیت،رعایت ادب و اخلاق، خصوصا» نسبت به میزبان یا میزبانان خود است، ولی متاسفانه جناب روحانی در نمایشگاه مطبوعات که به نوعی ایام جشن مطبوعات محسوب می‌شود،با اشارات رساتر از تصریح،بر فهرست بلند توهین به منتقدین که بخشی از مطبوعات و اصحاب مطبوعات در صدر آن قرار می گیرند،چند واژه دیگر از قبیل هتاک و لات و مرتبطین با اجنه را هم افزودند تا سیاهه این توهین ها بلندتر و بلندتر شود! سومین انتظار از جایگاه رفیع ریاست جمهوری،انطباق قول و عمل است.جناب آقای روحانی بارها و بارها و از جمله در همین سخنان،استقبال دولت از نقدها را یادآور و حتی آن‌را به رخ دو قوه دیگر هم کشیده‌اند و آنها را به نقدپذیری دعوت کرده‌اند؛ولی درست همزمان با شعار نیاز به هدایت و ابراز اینکه «ما اشتباه می کنیم» و صرف نظر از اقداماتی که پشت صحنه به منظور تهدید و تحدید رسانه های منتقد انجام می دهند،یکبار دیگر کسانی که اشتباهات دولت را متذکر شده‌اند مورد نوازش قرار دادند و آنچه نباید را نثار آنان کردند.البته من منکر برخی بداخلاقی ها در برخی رسانه‌ها نیستم اما به نوعی تعمیم این بداخلاقی به همه منتقدین یا جواب بداخلاقی آن عده را با تعابیر نامناسب دادن،آنهم در نمایشگاه مطبوعات، چندان سزاوار و شایسته رییس‌جمهور نبود. چه خوب بود رییس‌جمهور محترم،به برخی نقدهای سازنده که موجب هدایت و رفع اشتباه دولت شده است اشاره می کردند تا سخنان ایشان کلاس درس عملی هم برای رسانه‌ها و اصحاب مطبوعات باشد و فرق نقد سازنده را از هتاکی و لات بازی از نگاه ایشان فرابگیرند.
و اما اینکه چرا جناب آقای روحانی که به نظر می رسید پس از برجام،قدری آرامتر شده‌اند، دوباره عصبانی و تند شده‌اند،دو احتمال متصور است.
نخست نزدیک شدن به پایان دوره ریاست جمهوری یازدهم و به نتیجه نرسیدن وعده ها و انبوه مطالبات بجا مانده و چه کسی بهتر و نزدیکتر و دیوارش کوتاه‌تر از منتقدین؟ چون اگر اینها مورد حمله قرار نگیرند یا باید ناتوانی دولت را پذیرفت که حاشا و کلا یا بدعهدی و دشمنی آمریکا را، که آنهم ممکن است موجب تکدر خاطر آنان شود و دوباره اجماع جهانی علیه ما شکل بگیرد!
احتمال دوم به انتخابات پیش رو بر می گردد و فضای سردی که بر صحنه سیاسی کشور حاکم است و ادامه آن می تواند انتخاباتی نه چندان گرم با مشارکت پایین را رقم بزند. شاید برخی مشاوران ایشان این راه را برای گرم کردن فضا پیشنهاد داده‌اند که عجب راه بدی است!چون آغاز این گرم کردن که هیزمش واژگان هتاک و لات است خدا رحم کند ادامه و اواخرش را! لذا دوستانه و از سر نُصح،به رییس‌جمهور محترم عرض می‌کنم،سعه صدر و تحمل بالا و اخلاق و نقدپذیری را در عمل به منتقدان خود نشان دهند چراکه دوصد گفته چون نیم کردار نیست!
*صبح نو/ مهدی فضائلی
