اين رقم را نمي‌توان قبول كرد زيرا همانطور كه گفته شد جديدترين آمار توليد نفت نشان مي‌دهد هم اكنون روزانه 3/8 ميليون بشكه نفت توليد مي‌شود و نه بيشتر. علي كاردر مدير عامل شركت ملي نفت هفته گذشته اين رقم را گفته بود؛ با توجه به اين تناقض‌ها يا سهم پالايش به‌شدت كاهش يافته است يا وزير نفت صادرات ميعانات گازي را در آمارهايش گنجانده است، البته احتمال ديگري نيز وجود دارد مبني بر كاهش ظرفيت پالايشي كشور و خارج كردن اين ظرفيت از مدار مصرفي. اطلاعات موجود نشان مي‌دهد بخشي از ظرفيت پالايشگاهي به دليل اورهال از مدار فعاليت خارج شده‌اند و دليل ميزان افزايش صادرات نفت همين موضوع است.

سعيد حافظي مديرعامل سابق اين شركت در گزارشي كه براي وزير نفت ارسال كرد خواستار تزريق منابع مالي به اين شركت جهت بازگشت به روزهاي اوج فلات قاره شد ولي به دليل اهميت شركت مناطق نفت‌خيز جنوب و بي‌پولي سهمش از منابع مالي بسيار اندك بود. همين موضوع منجر به سقوط بزرگ‌تر توليد اين شركت شد و حالا در حال كاهش است. هرچند مسئولان و كاركنان اين شركت با تلاش زيادي سعي در نگهداشت توليد دارند ولي در صورت عدم‌تزريق منابع مالي نه تنها 200 هزار بشكه احيا نمي‌شود بلكه ميزان توليد فعلي هم به روند كاهشي خود ادامه خواهد داد.
 
زنگنه به‌خوبي نسبت به وضعيت فلات قاره آگاه است و مي‌داند ادامه بي‌توجهي به اين شركت چه بلاي بزرگي را بر سر نفت مي‌آورد ولي همچنان آنجا را از تيررس دور نگه داشته و براي بازيابي توليد نفت كشور روي نقاطي دست گذاشته است كه شدني نيست. اگر طي سه سال گذشته منابع مالي به فلات قاره تزريق مي‌شد و برنامه‌هاي تعمير چاه‌ها عملياتي مي‌شد امروز نه كسي دغدغه 4 ميليون بشكه در روز را داشت و نه وزارت نفت براي رسيدن به ادعاي خود به همه شركت‌ها فشار مي‌آورد تا بر توليد خود بيفزايند.
چند هفته ديگر به نشست اوپك باقي است و ايران از 4 ميليون بشكه دور است، تنها اميد زنگنه به مدار آوردن توليد ميادين در حال توسعه است كه بايد ديد آنها مي‌توانند به كمك بيايند يا خير؟