این معلم تخریب‌چی در وصیت نامه‌اش نوشته است:
«بنام خدا
به نام آن که جانم در دست اوست
خدایا! ما را و همه را هدایت کن که این گونه باشیم. دقیقا در همین رابطه است که عازم جبهه‌های حق علیه باطل هستم و به همین دلیل بر آن شده‌ام که وصیت نامه‌ام را بنویسم.گو اینکه در جای دیگری در پشت عکسی از امام طرز فکر و خط مشی کلی‌ام را چنین رقم زده‌ام : لن تنالو البر حتی تنفقو مما تحبون  «رستگار نمی‌شوید مگر آنچه را که دارید انفاق کنید.»
برادرم بر من خرده مگیر که هنوز بهارانی چند از عمرم نگذشته  مرگ را سعادت می‌دانم . مرگ سرخ مرام ماست. کتاب ما که نامش «خواندن» است چنین نسخه‌ای را برای پیروانش تجویز می‌کند و از حلقوم مبارک پیامبر پاک ندا می‌رسد که :«هر مذهبی رهبانیتی دارد و رهبانیت مذهب من نبرد است .» و قرآن ناطق امام علی (ع) نیز چنین است . شیر روز است و پارسای شب . میلادش در کعبه کرامت اوست و شهادتش در مسجد سعادت او . و سرور شهیدان عالم را می‌بینم که به پیشواز مرگ می‌رود . مرگی سرخ به سرخی لاله‌ها».
من مسلمانم . مسلمانی که محل عبادتش محراب نام دارد. من مسلمانم. مسلمانی که پیرو و مرادش خمینی است. او نیز چون جدش فریاد رسا و مردانهاش را سر می‌دهد و مریدانش را به مهمانی خدا می‌خواند. با این همه دانستی که عجیب نیست از این که شهادت برایمان سعادت است چه، این طریق صواب و روش رستگاری است. و من در این راه همرزم و همسنگر می‌خواهم و تو برادرم میتوانی جنگجویی عارف باشی.
پروردگارا! کمک کن که به امام و اصله‌ام وفادار باشم.  چه،در این صورت است که به قول سیدالشهدای کربلای ایران :«ما راست قامتان جاودانه تاریخ خواهیم ماند .»