پایگاه تحلیلی پولیتیکو که کاملا متمایل به دموکرات‌هاست در تحلیل جدید خود نوشت: وقتی که کین در میانه مناظره پر و بال می‌زد و حتی دو برابر پنس که از اسم کلینتون استفاده کرد از ترامپ نام برد، پنس با هنر بازی با چهره و میمیک صورت، از او یک دلقک عصبی در مقابل گیرنده‌های تلویزیون و در مقابل چشمان مردم آمریکا ساخت. هر زمان که کین برافروخته و جنجالی رفتار می‌کرد و یا به ترامپ ناسزا می‌گفت، پنس با حرکت نشانه‌دار اعضای صورت، او را بیشتر در مظان تخریب قرار می‌داد.

این پایگاه در ادامه نوشت: هر چه که کین (که دوستی عمیقی با کلینتون ندارد) در مناظره خود را به کلینتون نزدیک‌تر نشان می‌داد، پنس با هنرمندی از ترامپ فاصله می‌گرفت و ترامپ را در زیر مجموعه برنامه موجه جمهوریخواهان قرار می‌داد و بدینوسیله هم ترامپ را توجیه و منزه می‌کرد و هم حزب جمهوریخواه را. پنس همچون یک شخص اجیر شده خوش‌کلام ظاهر شد که کارگران عصبانی مترصد حقوق عقب‌افتاده را طوری قانع می‌کند که رییس منفورشان تبدیل به یک چهره محبوب برای آنها می‌شود. در اینجا، به 5 نکته مهم در مناظره این دو نفر می‌پردازیم:

 

1. در حالیکه عملکرد ترامپ در طی هفته‌ اخیر خبر از افول محبوبیت وی در سطح جامعه امریکا می‌داد و به نظر می‌رسید که نامزد جمهوریخواهان نمی‌تواند از امید و اعتمادبنفس چندانی برای مناظره دوم خود برخوردار باشد، مایک پنس ثابت کرد که اگر یک نفر با تسلط بر موضوعات و محورهای بحث، از هنر مناظره و جدل و بازی ذهنی برخوردار باشد، می‌تواند نتیجه را برگرداند و نامزد یک حزب را از سقوط نجات دهد. نکته قابل تعمق اینکه پنس پیوسته با فراست و زیرکی خود را از مواضع ترامپ دور کرد و با توجیه پیروی ترامپ از مبانی اصولی حزب، هم خود را منزه جلوه داد و هم مواضعی موجه از زبان ترامپ و حزب جمهوریخواه را بر رقیب حاکم کرد. یکی از نمونه‌های بارز این قضیه، اتهام آمریکایی نبودن اوباما بود. هر چه که ترامپ به دلیل عصبانیت نتوانست از موضوع بکری چون بنیاد کلینتون و فسادهای آن علیه هیلاری بهره ببرد، پنس با خونسردی خاص خود برنامه‌هایش را علیه رقیب پیاده کرد. در یک کلام باید گفت که هیلاری کلینتون خیلی خوش‌‌شانس است که بجای ترامپ، پنس رقیب او نشده است.

 

2. تیم کین تلاشی برای پیروزی نکرد. او فقط تلاش کرد که ترامپ را تخریب کند. کین، به خوشنامی مشهور است اما آدم چالش و مناظره نیست. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که پس از انتخابات و در صورت شکست کلینتون، دیگری نامی از وی نخواهد بود و مانند شخصیت منفعل و بی‌انرژی‌اش، کمرنگ خواهد شد. تنها لحظه مثبت برای کین لحظه‌ای بود که وی ترامپ را بخاطر مواضعش علیه لاتین‌تبارهای مهاجر، زنان، و یک خبرنگار معلول زیر سوال برد و پنس جوابی برای آن نداشت و کین هم بلافاصله به بی‌پاسخ بودن وی تاکید محکم نمود. شاید بهترین حالت برای معاون کلینتون را بتوان حال یک کودک مدرسه‌ای دانست که تلاش می‌کند درهیاهوی سر و صدای همکلاسی‌های بازیگوش، در مورد مبانی حفظ‌کرده در ذهن برای استاد توضیح دهد. پیداست که او عصبی و نگران و مترلزل است. کین در بسیاری از موارد به میانه حرفهای پنس پرید تا تمرکز او را بهم بریزد اما این تکنیک او به دلیل ماهیت عصبی رفتارش، بیشتر بر ذهن مخاطب خدشه وارد می‌کرد. پنس هم چندین بار در میان حرفهای رقیب پرید اما ماهیت خونسرد رفتار او، ورودهای میان‌کلامی‌اش را مانند پتکی بر سر رقیب و تلنگر جذابی در ذهن مخاطب نشان می‌داد. کین سخن می‌گفت تا به زور و ضرب شنیده شود اما پنس سخن می‌گفت تا حرفش را زده باشد و رقیب را درگیر کند.

3. ربودن پیروزی از چنگال خودی، سومین نکته این مناظره بود. مناظره این دو نفر به پایان رسید اما تحلیلگران هوشمند فهمیدند که پنس در اصل پیروزی را برای شخص خود رقم زده است. جان هاروود –تحلیلگر شبکه CNBC و نیویورک تایمز- لحظاتی پس از پایان مناظره نوشت: «تا آنجا که مطمئنا و محققا می‌دانم، با اینکه پنس پیروز این مناظره است، اما نامزد جمهوریخواهان چندان از این پیروزی وی خرسند نیست. پنس، با هنرمندی تمام برای خودش در انتخابات 2020 تبلیغ کرد. او نشان داد که یک گزینه بسیار مناسب و با برنامه برای ریاست جمهوری است. پیداست که این موضوع چندان برای ترامپ خوشایند نیست. او در پشت لوای دفاع از ترامپ، خودش را به همگان معرفی کرد».

4. وقتی در طی روزهای اخیر، چهره‌های حامی ترامپ از او یک به عنوان یک نابغه که توانسته با استناد به قانون مالیات، مالیات ندهد یاد کردند، ظاهرا متوجه این امر نبودند که نابغه واقعی مایک پنس است که استادانه از هر سوال سخت تیم کین طفره رفت و پاسخ را به شکل حمله علیه وی و مجری برنامه، به آنها بازگرداند. در حالیکه مجری برنامه که تمایلات دموکراتی دارد از پنس چندین بار پرسید که چرا ترامپ اظهارنامه مالیاتی خود را برخلاف خود پنس که ده سال مستمر منتشر کرده، منتشر نمی‌کند، معاون کلینتون مدام با خشم خود فرصت ناب تخریب پنس را از دست داد و معاون زیرک ترامپ هم از این فرصت برای قصر در رفتن از آن سوال سخت استفاده کرد و موضوع را به بیراهه برد.

 

5. مجری مناظره بسیار ضعیف عمل کرد. «ایلِین کوئیجانو» مجری برنامه نشان داد که کاملا یک مجری بی‌تجربه است و اصلا در حد و اندازه مناظره در این سطح نیست. او به راحتی اجازه داد که طرفین در میانه سخن گفتن هم وارد شوند و نکته بسیار منفی اینکه بارها از آنها خواهش می‌کرد و به حرفش توجه نمی‌کردند و کار به جایی رسید که یک سوال را به حالت زمزمه چندین بار تکرار می‌کرد تا بلکه در میانه سر وصدای رقبا شنیده شود.