وی افزود: عرضه اعمال به پیشگاه امام گاه عرضه ای عمومی است که روزها دوشنبه و پنج شنبه اعمال امت به حضورشان برده می شود چنان که ظاهر برخی روایات عرض اعمال همین است- و گاه عرضه ی دائمی و اشراف همیشگی است که با عبارات کل یوم و لیله، کل صباح رد رویات معصومان آمده است و ناظر به دوام وقوف امام علیه السلام بر اعمال امت است.
همانطور که جان ما از جسم ما باخبر است و یم داند که بر او چه می گذرد ، امام به واقع از جان ما باخبر است؛ گویی درون جان ماست.
آیت الله جوادی آملی تاکید کرد: این نکته فاخر را که امام جان جانان است می توان از تعبیر« النبی اولی بالمومنین من انفسهم» استفاده کرد، زیرا اگر انسان کامل معصوم مانند حضرت رسول اعظم صل الله علیه واله از جان سزاوارتر است حتما به مناسبت تفوق وجودی نسبت به ارواح است به طوری که ارواح امت به منزله بدن برای روح نبوی اند و چون حقیقت امامت جز خلافت خدا و رسول نیست قال الرضا علیه السلام: ان الامامة هی منزلة الانبیاء وارث الانبیاء، ان الامامة خلافة الله و خلافة الرسول و مقام امیرالمومنین علیه السلام؛ هر کمال مشترکی را که میان مقام نبوت و ولایت متصور باشد واجد خواهد بود.
بنابراین مقام اولویتی که در آیه مذکور به واسطه تفوق وجودی برای پیامبر بالاصاله ثابت است برای امام معصوم که خلیفه رسول الله است بالتبع ثابت خواهد بود.
