به گزارش مشرق، تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز در اوایل سال گذشته نزدیک‌ترین فاصله را با قهرمانی لیگ داشت و می‌توانست اتفاقی تاریخی را رقم بزند اما آنها در نهایت رقابت را به سپاهان باختند. در فصل گذشته نیز فراز و نشیب‌های زیادی را تجربه کردند و با آمدن قلعه‌نویی در میانه‌های فصل و به لطف در اختیار داشتن بازیکنان سرباز توانستند در لیگ قهرمانان و همچنین لیگ برتر نمایش قابل قبولی ارائه کنند.

خارجی‌های آشنا
آنها در پایان فصل چند مهره کلیدی خود را از دست دادند؛ بختیار رحمانی و شجاع خلیل‌زاده در کنار آلویز نانگ، آگوستو سزار، علی حمودی، ایوب کلانتری، فردی عابدینی و مسعود همامی نفراتی بودند که به دلایل مختلف از جمع شاگردان قلعه‌نویی جدا شدند و در ادامه سرمربی قرمزها باید فکری برای جانشینی آنها بخصوص رحمانی در خط میانی می‌کرد.

او به سراغ چند بازیکن قدیمی و با تجربه رفت تا تیمی نسبتا پرستاره برای فصل بعد ببندد. محمد ابراهیمی، کرار جاسم و لوسیانو ادینیو که هواداران خاطرات خوبی با آنها دارند با این تیم قرارداد بستند تا خط حمله و میانی تیم تقویت شود. محسن بنگر و محمد نوری، دو پرسپولیسی سابق هم که از بازیکنان مورد علاقه ژنرال آبی‌ها هستند به جمع شاگردان او اضافه شدند. سینا عشوری هم پس از پایان مدت سربازی‌اش در این تیم ماندگار شد تا تراکتورسازی با این نام‌ها بزرگ برای مدعیان قهرمانی خط و نشان بکشد.

شاید تنها نگرانی هواداران، میانگین بالای معدل سنی تیم است که شاید پاشنه آشیل تراکتورسازی در لیگ شانزدهم باشد. البته قلعه‌نویی در ادامه به سراغ علیرضا رمضانی، هافبک جوان استقلال رفت و شهرام گودرزی، سعید مرادی، هادی محمدی و سهیل صالحی را نیز به خدمت گرفت تا تقریبا تکلیف ترکیب سرخپوشان در فصل جدید مشخص شود.

قلعه‌نویی در سال‌های گذشته نشان داده که به خوبی با نقاط ضعف و قوت تیمش آشناست و در فصل نقل و انتقالات خریدهای خوبی دارد اما امسال شرایط برای او کمی سخت‌تر خواهد بود و با توجه به پیشینه‌ای که او با هواداران تراکتورسازی دارد، کوچکترین لغزش تیمش با واکنش هواداران روبرو خواهد شد و به همین دلیل نمی‌خواهد ریسک جوانگرایی صرف و آینده‌نگری را به جان بخرد.