به گزارش مشرق، متن یادداشت محمد کاظم انبارلویی با عنوان "رمز و راز مانایی جمهوری اسلامی" به بهانه گرامیداشت شهدای هفتم تیر به شرح ذیل می باشد:
نوع، جنس و ماهیت حکومت مستقر در ایران چیست؟ این سؤالی است که فیلسوفان سیاسی طی چهار دهه گذشته در اتاق های فکر دانشگاه ها، مؤسسات پژوهشی و علمی از خود می‌پرسند. آنها در پرسش های خود به طور طبیعی به دو واژه «جمهوری اسلامی» و «ولایت فقیه» می رسند. عناوینی که امروز جدی ترین رقیب گونه های متفاوت دموکراسی لیبرال در غرب است.
مجموعه توطئه هایی که علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی چه از نوع سخت و چه از نوع نرم به کار گرفته شده این نتیجه را می‌دهد که در ایران نظامی مستقر است که در زمین، «مردم» و در آسمان، «فرشته های الهی» نگاهبان آن هستند.
شاید اولین کسی که متوجه این حقیقت شد، کارتر بود که با لشکرکشی به طبس تمام محاسبات سیاسی و نظامی خود را بر باد رفته دید. چون او همه محاسبات را کرده بود الّا «باد» را! شن های بیابان های طبس از خدا فرمان بردند و فیل های آهنین آمریکا را در این صحرا در هم کوبیدند.
آن روز که سیدالشهدای مظلوم انقلاب، شهید آیت الله بهشتی به همراه 72 تن از یاران باوفای امام (ره) را شهید کردند و پیکر مطهر آنان را با بمب آلودند، همه فکر می کردند شمارش معکوس فروپاشی نظام آغاز شده است اما مردم بزرگوار ایران، پیکر عزیز آن بزرگوار و دیگر شهدای هفتم تیر را به علامت وفاداری به نظام، به دوش کشیدند و حیات دوباره به آنان در صیانت از نظام مقدس جمهوری اسلامی بخشیدند.
آن روز که پیکر خونین شهید رجایی و باهنر را مردم از زیر آوار کینه و خشم منافقین، در نخست وزیری بیرون کشیدند، دشمن به فروپاشی نظام امیدوارتر شد و برای سقوط نظام، زمان تعیین کردند.
اما مردم پرشورتر از همیشه شانه به زیر بار گرانسنگ صیانت از اقتدار جمهوری اسلامی دادند و مصمم‌تر از همیشه ایستادند. آن روز که استکبار جهانی با تحمیل جنگ هشت ساله، مرزهای جمهوری اسلامی و شهرها را با بمب و موشک شخم زدند، فکر می کردند می توانند خللی در قدرت جمهوری اسلامی پدید آورند. اما همگان دیدند سقف و کف این نظام در دست خدا و مردم است. با هر ضربه مثل فولاد آبدیده می شود.
دومین کسی که به این حقیقت پی برد، گورباچف آخرین امپراتور شوروی سابق بود. او وقتی پاسخ خود را توسط شواردنادزه به نامه امام (ره) به تهران فرستاد، متوجه لرزش دست و پای وزیر خارجه خود شد. شواردنادزه زیر سقفی گفتگو می کرد که «ولی خدا» در قامت پیامبران با او سخن می گفت. او خود را در برابر یک سیاستمدار نمی دید.
او خود را در برابر کسی می دید که واسطه بین زمین و آسمان و وارث همه پیامبران الهی بود.
در همه این سال ها جهانیان شاهد بود ملت ایران از امدادهای الهی بهره مند است. رهبران جهانی به ویژه آنان که از اولین روزهای پیدایش نظام جمهوری اسلامی بر آن تیغ خصومت و دشمنی کشیدند، می دانند این نظام را نمی توان با جنگ نرم و سخت از پای درآورد. اما می توان آزار داد، حرکت آن را کند کرد و از نفوذ آن در درون و برون کاست.
امروز هر کس که کمترین بهره هوش سیاسی داشته باشد، می داند که راهبرد آمریکا در مقابله با ایران «نفوذ در داخل» و «قطع نفوذ ایران در منطقه و جهان» است.
شیوه های نفوذ و جاسوسی و ضربه، امروز پیچیده ترین شکل خود را پیدا کرده است. امروز با فشار یک دکمه میلیون ها صفحه اسرار کشور را می توان با کمترین هزینه به دشمن داد.
امروز می توان با تردستی عناصر وابسته به دشمن را در ستون فقرات اجرا، تقنین و قضا نشاند و به بهانه برجام 2 و 3 کمر به قطع نفوذ ایران در منطقه بست.
سر و کله نفوذی ها در دانشگاه و در پیکره اجرا که عمدتاً اهل فتنه هستند گاهی پیدا می شود. دستگاه های امنیتی و انتظامی در این باره وظیفه سختی دارند. گاهی ضربات کاهنده دشمن در سایه غفلت ما در پاسداری از ارزش ها پدید می آید.
مقام معظم رهبری در دیدار با هیئت وزیران فرمودند: «حقوق های نجومی، هجوم به ارزش هاست، باید به صورت جدی پی گیری و نتیجه آن به اطلاع مردم رسانده شود.» چرا موضوع حقوق های نجومی، هجوم به ارزش هاست؟!
اصل سوم قانون اساسی، دولت جمهوری اسلامی را موظف به رفع تبعیض ها می داند. پرداخت حقوق های چندصد میلیونی مصداق بارز تبعیض نارواست. رئیس جمهور مطابق اصل 121 قانون اساسی سوگند یاد می کند، خود را وقف مردم، اعتلای کشور، پشتیبانی از حق و گسترش عدالت کند.
پرداخت حقوق‌های نجومی با «عدالت» سازگار نیست. این مهم در حقیقت اصلی ترین ارزش های انقلاب یعنی مقابله با تبعیض های ناروا و گسترش عدالت را هدف قرار داده است.
خوشبختانه همان طور که رهبر انقلاب فرمودند؛ «اکثر مدیران دستگاه های دولتی، انسان های پاکدست هستند.» هم اینان در تمامی ادوار دولت‌های پیشین و کنونی، استقرار و اقتدار دولت جمهوری اسلامی را در برابر قدرت های جهانی نمایندگی می کردند و می کنند.
امروز سالروز ضربت خوردن رهبر معظم انقلاب اسلامی در محراب مسجد ابوذر در سال 60 است. او را همانند جدش در مسجد هدف قرار دادند. منافقین پس از اعلام جنگ مسلحانه علیه جمهوری اسلامی و شلیک گلوله و حمله به مردم در خیابان ها که از 30 خرداد شروع شد، پنج روز بعد اولین ترور خود را عملیاتی کردند. اینکه آیت الله العظمی خامنه ای اولین کسی بود که مورد هدف قرار دادند، سطح هوشیاری و محاسبات آنها را نشان می داد.
اما محاسبات خداوند، بالاتر از همه حساب و کتاب های منافقانه آنان بود. امروز پس از گذشت 35 سال از آن حادثه شوم با آنکه جسم نازنین آقای ما را با بمب، زخمی کردند و دست یداللهی او را آسیب زدند، خداوند در پناه خود، او را حفظ کرد و پس از امام پرچم جمهوری اسلامی ایران را به دست پر قدرت او داد.
هم اوست که جمهوری اسلامی ایران را به مدد رأی ملت و یاری فرشتگان الهی هر روز پرقدرت تر از روزهای دیگر در نگاه جهانیان حفظ کرده است.
بدون شک همگان می دانند استمرار صیانت از نظام اجرای احکام نورانی قرآن، صیانت از ارزش‌های الهی است. هجوم به ارزش ها را با امر به معروف و نهی از منکر می توان متوقف کرد.
لذا باید امید به جامعه داد و با تدبیر، امور را پیش برد و دولت را در این باره کمک کرد.
نوع، جنس و ماهیت حکومت مستقر در ایران چیست؟ این سؤالی است که فیلسوفان سیاسی طی چهار دهه گذشته در اتاق های فکر دانشگاه ها، مؤسسات پژوهشی و علمی از خود می‌پرسند. آنها در پرسش های خود به طور طبیعی به دو واژه «جمهوری اسلامی» و «ولایت فقیه» می رسند. عناوینی که امروز جدی ترین رقیب گونه های متفاوت دموکراسی لیبرال در غرب است.
مجموعه توطئه هایی که علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی چه از نوع سخت و چه از نوع نرم به کار گرفته شده این نتیجه را می‌دهد که در ایران نظامی مستقر است که در زمین، «مردم» و در آسمان، «فرشته های الهی» نگاهبان آن هستند.
شاید اولین کسی که متوجه این حقیقت شد، کارتر بود که با لشکرکشی به طبس تمام محاسبات سیاسی و نظامی خود را بر باد رفته دید. چون او همه محاسبات را کرده بود الّا «باد» را! شن های بیابان های طبس از خدا فرمان بردند و فیل های آهنین آمریکا را در این صحرا در هم کوبیدند.
آن روز که سیدالشهدای مظلوم انقلاب، شهید آیت الله بهشتی به همراه 72 تن از یاران باوفای امام (ره) را شهید کردند و پیکر مطهر آنان را با بمب آلودند، همه فکر می کردند شمارش معکوس فروپاشی نظام آغاز شده است اما مردم بزرگوار ایران، پیکر عزیز آن بزرگوار و دیگر شهدای هفتم تیر را به علامت وفاداری به نظام، به دوش کشیدند و حیات دوباره به آنان در صیانت از نظام مقدس جمهوری اسلامی بخشیدند.
آن روز که پیکر خونین شهید رجایی و باهنر را مردم از زیر آوار کینه و خشم منافقین، در نخست وزیری بیرون کشیدند، دشمن به فروپاشی نظام امیدوارتر شد و برای سقوط نظام، زمان تعیین کردند.
اما مردم پرشورتر از همیشه شانه به زیر بار گرانسنگ صیانت از اقتدار جمهوری اسلامی دادند و مصمم‌تر از همیشه ایستادند. آن روز که استکبار جهانی با تحمیل جنگ هشت ساله، مرزهای جمهوری اسلامی و شهرها را با بمب و موشک شخم زدند، فکر می کردند می توانند خللی در قدرت جمهوری اسلامی پدید آورند. اما همگان دیدند سقف و کف این نظام در دست خدا و مردم است. با هر ضربه مثل فولاد آبدیده می شود.
دومین کسی که به این حقیقت پی برد، گورباچف آخرین امپراتور شوروی سابق بود. او وقتی پاسخ خود را توسط شواردنادزه به نامه امام (ره) به تهران فرستاد، متوجه لرزش دست و پای وزیر خارجه خود شد. شواردنادزه زیر سقفی گفتگو می کرد که «ولی خدا» در قامت پیامبران با او سخن می گفت. او خود را در برابر یک سیاستمدار نمی دید.
او خود را در برابر کسی می دید که واسطه بین زمین و آسمان و وارث همه پیامبران الهی بود.
در همه این سال ها جهانیان شاهد بود ملت ایران از امدادهای الهی بهره مند است. رهبران جهانی به ویژه آنان که از اولین روزهای پیدایش نظام جمهوری اسلامی بر آن تیغ خصومت و دشمنی کشیدند، می دانند این نظام را نمی توان با جنگ نرم و سخت از پای درآورد. اما می توان آزار داد، حرکت آن را کند کرد و از نفوذ آن در درون و برون کاست.
امروز هر کس که کمترین بهره هوش سیاسی داشته باشد، می داند که راهبرد آمریکا در مقابله با ایران «نفوذ در داخل» و «قطع نفوذ ایران در منطقه و جهان» است.
شیوه های نفوذ و جاسوسی و ضربه، امروز پیچیده ترین شکل خود را پیدا کرده است. امروز با فشار یک دکمه میلیون ها صفحه اسرار کشور را می توان با کمترین هزینه به دشمن داد.
امروز می توان با تردستی عناصر وابسته به دشمن را در ستون فقرات اجرا، تقنین و قضا نشاند و به بهانه برجام 2 و 3 کمر به قطع نفوذ ایران در منطقه بست.
سر و کله نفوذی ها در دانشگاه و در پیکره اجرا که عمدتاً اهل فتنه هستند گاهی پیدا می شود. دستگاه های امنیتی و انتظامی در این باره وظیفه سختی دارند. گاهی ضربات کاهنده دشمن در سایه غفلت ما در پاسداری از ارزش ها پدید می آید.
مقام معظم رهبری در دیدار با هیئت وزیران فرمودند: «حقوق های نجومی، هجوم به ارزش هاست، باید به صورت جدی پی گیری و نتیجه آن به اطلاع مردم رسانده شود.» چرا موضوع حقوق های نجومی، هجوم به ارزش هاست؟!
اصل سوم قانون اساسی، دولت جمهوری اسلامی را موظف به رفع تبعیض ها می داند. پرداخت حقوق های چندصد میلیونی مصداق بارز تبعیض نارواست. رئیس جمهور مطابق اصل 121 قانون اساسی سوگند یاد می کند، خود را وقف مردم، اعتلای کشور، پشتیبانی از حق و گسترش عدالت کند.
پرداخت حقوق‌های نجومی با «عدالت» سازگار نیست. این مهم در حقیقت اصلی ترین ارزش های انقلاب یعنی مقابله با تبعیض های ناروا و گسترش عدالت را هدف قرار داده است.
خوشبختانه همان طور که رهبر انقلاب فرمودند؛ «اکثر مدیران دستگاه های دولتی، انسان های پاکدست هستند.» هم اینان در تمامی ادوار دولت‌های پیشین و کنونی، استقرار و اقتدار دولت جمهوری اسلامی را در برابر قدرت های جهانی نمایندگی می کردند و می کنند.
امروز سالروز ضربت خوردن رهبر معظم انقلاب اسلامی در محراب مسجد ابوذر در سال 60 است. او را همانند جدش در مسجد هدف قرار دادند. منافقین پس از اعلام جنگ مسلحانه علیه جمهوری اسلامی و شلیک گلوله و حمله به مردم در خیابان ها که از 30 خرداد شروع شد، پنج روز بعد اولین ترور خود را عملیاتی کردند. اینکه آیت الله العظمی خامنه ای اولین کسی بود که مورد هدف قرار دادند، سطح هوشیاری و محاسبات آنها را نشان می داد.
اما محاسبات خداوند، بالاتر از همه حساب و کتاب های منافقانه آنان بود. امروز پس از گذشت 35 سال از آن حادثه شوم با آنکه جسم نازنین آقای ما را با بمب، زخمی کردند و دست یداللهی او را آسیب زدند، خداوند در پناه خود، او را حفظ کرد و پس از امام پرچم جمهوری اسلامی ایران را به دست پر قدرت او داد.
هم اوست که جمهوری اسلامی ایران را به مدد رأی ملت و یاری فرشتگان الهی هر روز پرقدرت تر از روزهای دیگر در نگاه جهانیان حفظ کرده است.
بدون شک همگان می دانند استمرار صیانت از نظام اجرای احکام نورانی قرآن، صیانت از ارزش‌های الهی است. هجوم به ارزش ها را با امر به معروف و نهی از منکر می توان متوقف کرد.
لذا باید امید به جامعه داد و با تدبیر، امور را پیش برد و دولت را در این باره کمک کرد.
