به گزارش گروه تاریخ مشرق؛ روز دوم تیر 1354 امام خميني (ره) در نامه اي به احمد حسن البكر رئيس جمهور وقت عراق، وي را از اخراج روحانيون ايراني از عراق برحذر داشت. متن نامه امام خطاب به حسن البکر به این شرح است:
بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضرت آقای رئیس جمهور
پس از اهدای سلام با آنکه مأمورین رسمی وعدۀ تجدید اقامۀ علمای اعلام و محصلین حوزۀ علمیه را کراراً دادهاند و علاقه شما را به حوزههای علمیه و علمای دین ابلاغ کردهاند، اخیراً به طور ناگهان و اسف آوری در خیابانها و بازارها متعرض اهل علم شده و با وضع اسفناکی آنها را جلب نموده و به آنها ابلاغ نمودهاند که در یک هفته بروند برای خروجی.
اینجانب با آنکه بنا نداشتم مزاحم شوم لکن احساس وظیفه میکنم و نظر شما را به تلگرافی که در 4 ذی القعده 1391 نموده و مصالح را تذکر دادهام جلب میکنم و اکنون نیز حسب وظیفه تذکر میدهم که مصلحت نیست حوزۀ بیش از یک هزار سالۀ نجف اشرف که برای فقه اسلام تشکیل شده و در قلع فسادهای اخلاقی و اجتماعی اثر بسزا دارد، در زمان ریاست شما منقرض شود؛ مصلحت نیست بیش از یکهزار نفر رجال علم، آزرده خاطر، به این نحو از مملکت شما رانده شوند و در بلاد منتشر شوند؛ مصلحت نیست که مراجع عظام و مشایخ محترم که دنبال این تسفیر [*]ممکن است هجرت کنند، از مملکت شما با این کیفیت خارج شوند.
خاطر شریف مستحضر است که فقهای اسلام و مراجع عظام چه منزلتی در قلوب مسلمین دارند. مصلحت نیست قلوب ملتها را در این زمان از دولت خود برنجانید و راه را برای تبلیغ بدخواهان باز کنید. اینجانب احتمال میدهم که در این امر دستی از مخالفین دوستنما در کار باشد؛ من گمان ندارم فکر خیرخواهانهای به این امر منتهی شده باشد.
فکر وحدت مسلمین و دولتهای اسلامی در رأس برنامۀ زندگی اینجانب است. من از اختلافات دولتهای اسلامی نگران هستم، من از واقعه هایی که به شکاف بین مسلمین و دولتهای آنها منتهی شود خائف هستم و نظر شما را به مفاسد حاصله از این عمل جلب میکنم و مقتضی میدانم دستور دهید متعرض حوزۀ مبارکه نشوند و اقامۀ آنها را چنانچه وعده کردهاند بدهند و به سایرین نیز اقامه دهند تا محصلین با دلگرمی به تحصیل و خدمت به اسلام و ممالک اسلامی مشغول باشند. والسلام علیکم - 13 شهر جمادی الثانی 1395 - روحاللّه الموسوی الخمینی(1)
یاد آوری میشود امام خمینی دو نامه مهم خطاب به حسن البکر فرستادند. نامه دوم ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی در پاسخ به اعلام شناسایی انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران توسط حسن البکر بود. روز 21 فروردین 1358 حسن البكر با ارسال پيامي براي امام خميني، برقراري نظام جمهوري اسلامي ايران را تبريك گفت و خواستار برقراري روابط مستحكم ميان دو دولت شد. یک هفته بعد در روز 28 فروردین امام خميني در پاسخ به پيام تبريك حسن البكر فرمودند: «من اميدوارم همه دولتها با ملتهاي خود با مسالمت رفتار كنند... عاقبت اختناق ها انفجار است و آن نه صلاح ملت و نه صلاح دولت».(2)
نامه دوم امام سه ماه قبل از کودتای صدام علیه حسن البکر انتشار یافت. روز 25 تیر 1358 حسن البكر تحت فشار معاون خود صدام حسين از مقام خود استعفا داد و صدام به رياست جمهوري عراق رسيد
* راندن، بیرون کردن
صحیفه امام، ج 3 ، ص93 و 94 و ج 7 ص 32
بسم اللّه الرحمن الرحیم
حضرت آقای رئیس جمهور
پس از اهدای سلام با آنکه مأمورین رسمی وعدۀ تجدید اقامۀ علمای اعلام و محصلین حوزۀ علمیه را کراراً دادهاند و علاقه شما را به حوزههای علمیه و علمای دین ابلاغ کردهاند، اخیراً به طور ناگهان و اسف آوری در خیابانها و بازارها متعرض اهل علم شده و با وضع اسفناکی آنها را جلب نموده و به آنها ابلاغ نمودهاند که در یک هفته بروند برای خروجی.
اینجانب با آنکه بنا نداشتم مزاحم شوم لکن احساس وظیفه میکنم و نظر شما را به تلگرافی که در 4 ذی القعده 1391 نموده و مصالح را تذکر دادهام جلب میکنم و اکنون نیز حسب وظیفه تذکر میدهم که مصلحت نیست حوزۀ بیش از یک هزار سالۀ نجف اشرف که برای فقه اسلام تشکیل شده و در قلع فسادهای اخلاقی و اجتماعی اثر بسزا دارد، در زمان ریاست شما منقرض شود؛ مصلحت نیست بیش از یکهزار نفر رجال علم، آزرده خاطر، به این نحو از مملکت شما رانده شوند و در بلاد منتشر شوند؛ مصلحت نیست که مراجع عظام و مشایخ محترم که دنبال این تسفیر [*]ممکن است هجرت کنند، از مملکت شما با این کیفیت خارج شوند.
خاطر شریف مستحضر است که فقهای اسلام و مراجع عظام چه منزلتی در قلوب مسلمین دارند. مصلحت نیست قلوب ملتها را در این زمان از دولت خود برنجانید و راه را برای تبلیغ بدخواهان باز کنید. اینجانب احتمال میدهم که در این امر دستی از مخالفین دوستنما در کار باشد؛ من گمان ندارم فکر خیرخواهانهای به این امر منتهی شده باشد.
فکر وحدت مسلمین و دولتهای اسلامی در رأس برنامۀ زندگی اینجانب است. من از اختلافات دولتهای اسلامی نگران هستم، من از واقعه هایی که به شکاف بین مسلمین و دولتهای آنها منتهی شود خائف هستم و نظر شما را به مفاسد حاصله از این عمل جلب میکنم و مقتضی میدانم دستور دهید متعرض حوزۀ مبارکه نشوند و اقامۀ آنها را چنانچه وعده کردهاند بدهند و به سایرین نیز اقامه دهند تا محصلین با دلگرمی به تحصیل و خدمت به اسلام و ممالک اسلامی مشغول باشند. والسلام علیکم - 13 شهر جمادی الثانی 1395 - روحاللّه الموسوی الخمینی(1)
یاد آوری میشود امام خمینی دو نامه مهم خطاب به حسن البکر فرستادند. نامه دوم ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی در پاسخ به اعلام شناسایی انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران توسط حسن البکر بود. روز 21 فروردین 1358 حسن البكر با ارسال پيامي براي امام خميني، برقراري نظام جمهوري اسلامي ايران را تبريك گفت و خواستار برقراري روابط مستحكم ميان دو دولت شد. یک هفته بعد در روز 28 فروردین امام خميني در پاسخ به پيام تبريك حسن البكر فرمودند: «من اميدوارم همه دولتها با ملتهاي خود با مسالمت رفتار كنند... عاقبت اختناق ها انفجار است و آن نه صلاح ملت و نه صلاح دولت».(2)
نامه دوم امام سه ماه قبل از کودتای صدام علیه حسن البکر انتشار یافت. روز 25 تیر 1358 حسن البكر تحت فشار معاون خود صدام حسين از مقام خود استعفا داد و صدام به رياست جمهوري عراق رسيد
* راندن، بیرون کردن
صحیفه امام، ج 3 ، ص93 و 94 و ج 7 ص 32