حبیب است... حبیب الله... حبیب الله است چون عبد بودن را فراموش نکرده... عبداللهی است... حبیب الله عبداللهی... ذاکر اهل بیت علیهم السلام... با کلی پامنبری و دلداده... دیشب بهش گفتم مگه دیوونه بودی که این همه ابراز ارادت و امکانات رو ول کردی ، رفتی جنگ؟! خودم جوابش رو دادم ؛ آره دیوونه بوده ، دیوونه ی شیدا... به قول جناب خواجه : هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق/بر او نمرده به فتوای من نماز کنید... دیشب احساس کردم دیگه بند زمین نیست... انگار آقا حبیب الله قد کشیده بود و توی آسمون ها سیر می کرد... نگید اغراق می کنم... باید باهاش هم نفس بشید تا باور کنید... الهی که بعد از یه عمر با عزت و طولانی ، شهید شه... می گفت من و همرزمانم دلمون می خواد مردم فقط یه چیز رو بدونن و باور کنن : مردم! بدونین و باور کنین اونایی که دارن زیر آتیش جون می دن ، اعتقاد و وطن و ناموس همه براشون مهمه ، همه... اون جا کسی فکر این جناح و اون جناح و سیاسی کاری نیست ، اون جا اسلام و ایران و ایرانیه که توی فکر بچه هاست... با همین جامعیت.
