به گزارش مشرق، در حالی که فروریختن یک ساختمان فریاد همه را بلند می‌کند حساسیت به مواریث فرهنگی و ساختمان ها امری برکت خیز و مبارک است، چنانکه در ماجرای میدان نقش جهان اصفهان اگر رسانه‌ها و نهادهای مردم نهاد نبودند و نسبت به تجاوز به حریم این اثر جهانی انتقاد و اعتراض نمی‌کردند، قطعا برج نقش جهان و سازندگان آن فضای مزبور را به سمتی سوق می‌دادند تا بخش تجاری ماجرا پیروز میدان شود،اما متاسفانه این حساسیت در بخش انسانی ماجرا و به خصوص در حوزه موسیقی و هنرمندان نواحی کمتر به چشم می‌آید ،چرا که وقتی هنرمندی از نوازندگان یا خنیاگران و بخشی‌های خراسان به دیار باقی می‌شتابد، کسی معترض و منتقد نمی‌شود که چه چیزی از این هنرمند به جای مانده است در حالی که او تاریخی شفاهی از خود و آنچه را در حافظه داشت با خود می‌برد و ما دیگر دسترسی به آنها نداریم.

حمایت از موسیقی نواحی یا فولکلور یکی از بند های ابلاغ حکم ریاست بر دفتر موسیقی ارشاد از سوی وزیر ارشاد به رئیس جدید این دفتر شد. اما روزنامه همشهری می نویسد: راه‌اندازی هفتمین جشنواره موسیقی نواحی پس از 7سال سکوت، یکی از ادعاهای این مسئولان بود که آن را دلیلی برای توجه خود به موسیقی نواحی می‌دانند اما به‌نظر می‌رسد که این شعارها در حد برگزاری جشنواره ماند و این حمایت‌ها شامل حال هنرمندان این عرصه که اکثرا از هنرمندان بومی هستند، نشد.

ماشاءالله بامری، خواننده، نوازنده و مقام‌دان برجسته موسیقی بلوچ که بیش از نیم قرن از عمر و زندگی خود را صرف شناخت موسیقی مقامی بلوچستان کرده بود، عصر جمعه 31 تیرماه، در بی‌خبری متولیان فرهنگی و در سن 60‌سالگی به‌دلیل سرطان روده در زادگاهش ایرانشهر درگذشت. این هنرمند سال 1330 در ایرانشهر، به دنیا آمد و از 8سالگی به خوانندگی روی آورد. پیش از آن هم آموختن ساز دهلک را آغاز کرده بود.

او از مشهورترین خوانندگان ترانه‌های مردمی در بلوچستان و دارنده مقام نخست جشنواره نی‌نوازان، آیینه و راز، موسیقی فجر، ذکر و ذاکرین و... بود. این خواننده و مقام‌دان موسیقی بلوچ، کنسرت‌هایی در فرانسه، آلمان، امارات، ترکیه، هلند و ونزوئلا برگزار کرده و به معرفی موسیقی بلوچستان پرداخته بود. همچنین در هفتمین جشنواره موسیقی نواحی به‌عنوان پژوهشگر موسیقی سیستان و بلوچستان مورد تقدیر قرار گرفت.

آنطور که خبرگزاری میراث فرهنگی اشاره کرده، او قادر به پرداخت هزینه‌های درمانی خود نبود و هیچ نهادی اعم از دفتر موسیقی، انجمن موسیقی، خانه موسیقی و... حاضر به پرداخت هزینه‌های شیمی درمانی او نشد و حمایت هنرمندان دیگر از او تنها به دلداری خلاصه شد.

 

 ***
موسیقی نواحی نه تنها ریشه های این آب و خاک را تقویت می کند بلکه به عنوان ابزاری انسانی واخلاقی در مقابل هجمه نوای شیطانی بیگانه مردم و جوانان را روئین تن می کند ؛ آن چیزی که بسیار فراموش شده است !

حضور هیپی گری در صحنه موسیقی و مدیران آن و انحطاط ناشی از رشد هرزگی در موسیقی لس انجلسی و عناصر لوس انجلسی که گاه و بیگاه و گاه دائم در صحنه های هنری کشور با به بند کشانیدن بودجه های هنری و حتی به بند کشیدن بزرگترین ارکستر رسمی کشور یعنی ارکستر سمفونیک و سپس ارکستر ملی مانع از رشد هنر پاک و مردمی در کشور می گردند! دردی است که با یک تسلیت مدیران رسمی هنر موسیقی ارشاد به خانواده هنرمند به اوج می رسد.

دیوار موسیقی و هنرمند موسیقی در عرصه سازمان و دفاتر و انجمن های های عریض و طویل موسیقی بسیار کوتاه است ، خلاقیت موسیقی و ظرافت و پرورش آن تنها در بهره مندی از بودجه میلیونی و سفر های خارج و بی ارزش گردانندگان انجمن ها و شورا های آن و همراهی آنان با مطرب های بدنام بین المللی قرین شده است و بنابرین باید نوای هنرمند مردم در اوج استیصال و فشار و درد خاموش گیرد .

 روح ماشاالله بامری قرین رحمت باد.