گروه بین‌الملل مشرق - به همان میزان که گروه تروریستی «داعش» و سایر تکفیری‌ها خاک و قلمرو خود را در سوریه از دست می‌دهند، حضور نیروهای آمریکایی، انگلیسی و فرانسوی نیز در سوریه پررنگ‌تر می‌شود.

آمریکا چند ماهی است که میان کردهای سوریه در استان «حسکه» جا باز کرده است و با اعزام 500 نظامی به این استان، شبه‌نظامیان حزب دموکراتیک کرد سوریه را تقویت و در عملیات علیه داعش همراهی می‌کند، به طوری که هم‌اکنون این نیروی مشترک (کرد - آمریکایی) در شمال استان «رقه» مقابل داعش آرایش نظامی به خود گرفتند.

در ماجرای عملیات آزادسازی شهر «منبج» در استان «حلب» هم آمریکایی‌ها اصرار داشتند که این شهر به هر ترتیبی شده به دست نیروهای کرد سوریه فتح شود و به همین خاطر، جنگنده‌های آمریکایی بیش از 100 بار اطراف این شهر را  بمباران و زمینه را برای ورود نیروهای حزب دموکراتیک کرد سوریه به شهر فراهم کردند.

همزمان از جنوب سوریه خبر رسید که نیروهای ویژه انگلیسی به بهانه محافظت از مخالفان به اصطلاح میانه‌رو، از خاک اردن وارد استان «درعا» (سوریه) شدند. فرانسه نیز مدتی است که کار احداث یک پایگاه نظامی را در عین‌‌العرب (کوبانی) در منطقه کردنشین (شمال) سوریه آغاز کرده است.

در عرصه میدانی سوریه واقعیت این است که تحولات به سرعت علیه مخالفان مسلح، چه تکفیری و چه غیرتکفیری، پیش می‌رود و سران آمریکا و دو کشور فرانسه و انگلیس حس می‌کنند که از تحولات عقب افتاده‌اند. به همین خاطر، آنها از یک طرف تلاش می‌کنند که نابودی کامل داعش را عقب بیندازند تا برای شرایط خلأ قدرت چاره‌ای بیندیشند و این شرایط و موقعیت استثنایی را از جبهه مقاومت بگیرند. اظهارات اخیر «سوزان رایس» مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور آمریکا که گفته بود «رقه» و «موصل» قبل از پایان 2016 از اشغال داعش آزاد نمی‌شوند، در همین راستا قابل تحلیل است.

از طرف دیگر، سه قدرت مداخله‌گر غربی تلاش می‌‌کنند طرح‌های فوری و جایگزین را در شرایط محو داعش به اجرا بگذارند که تحرکات مشکوک آنها در سوریه به همین طرح‌ها ربط می‌یابد.

به هر حال، به نظر می‌رسد که در بحران سوریه کسی برنده است که فرصت را از طرف مقابل بگیرد؛ ارتش سوریه در استان «رقه» تا 15 کیلومتری شهر «الطبقه» پیشروی کرده است.

وزارت دفاع آمریکا هر چند از این پیشروی در ظاهر حمایت کرده است، اما از احتمال بروز درگیری میان نیروهای ارتش سوریه و نیروهای حزب دموکراتیک کرد سوریه در حومه «رقه» ابراز نگرانی کرده است. این نوع موضع‌گیری به وضوح نشان می‌‌دهد که تحرکات و پیشروی‌های سریع ارتش سوریه به سمت رقه چندان خوشایند آمریکا نیست.

در استان حلب نیز همانطور که گفته شد، آمریکا بیشتر تلاش می‌کند بر قلمرو کردها بیفزاید.

در مورد میزان حساسیت تحولات میدانی سوریه همین قدر کافی است که بگوئیم، پیشروی سریع ارتش سوریه  ممکن است همه معادلات را به نفع دمشق و مقاومت به هم بریزد و آمریکا برای اینکه چنین اتفاقی رخ ندهد، سیاست پیچیده‌ای را در خاک سوریه به کار گرفته است؛ اول اینکه از طریق عربستان و ترکیه از تکفیری‌ها حمایت تسلیحاتی می‌کند؛ دوم، همانطور که گفته شد، نیروهای خود، انگلیس و فرانسه را در خاک سوریه بیشتر می‌کند؛ سوم، کردها و مخالفان مسلح به اصطلاح میانه‌رو را مقابل دولت مرکزی دمشق تقویت می‌‌کند. لذا، به این نتیجه می‌رسیم که تحرکات مشکوک فعلی آمریکا در سوریه، در راستای تداوم بحران صورت می‌گیرد، بحرانی که به‌زعم کاخ سفید، یا باید به کناره‌گیری «بشار اسد» از قدرت بینجامد و یا سوریه را تجزیه و فدرالی بکند.
البته این خواسته و میل آمریکاست و خوشبختانه تحولات جاری به سمت تضعیف جبهه تروریسم در سوریه به پیش می‌رود.