به گزارش مشرق، آینده قطعه سازان در قراردادهای جدید خارجی در صنعت خودروسازی امشب 4 اردیبهشت در برنامه گفتگوی ویژه خبری با حضور محبی نژاد نماینده قطعه سازان، محمدحسن شجاعی فرد استاد دانشگاه و حسام الدین ذگردی مورد بحث و بررسی قرار گرفت. 

محبی نژاد در ابتدا در پاسخ به سوال اول مجری برنامه پیرامون وضعیت موجود قطعه سازان گفت: قطعه سازان را می توان مشابه افسران و سربازان جنگ اقتصادی ترسیم کرد که پس از دوازده سال تحریم و به خصوص در سه چهار سال اخیر توانستند این جنگ عظیم را به فرجام برسانند و نهایتا برجام به فرجام رسید. 

نماینده قطعه سازان با اشاره به اینکه این افسران و سربازان بعد از جنگ طاقت فرسا تجربیات گرانسنگی را به دست آورده اند اظهار داشت: طلب قطعه سازان از خودروسازان عدد ثابتی نیست به طوری که می توان اظهار داشت پنج هزار تا هشت هزار میلیارد تومان این طلب برسد. 

وی با اشاره به اینکه یکی از خودروسازان مشکلات نقدینگی خود را نتوانست حل کند اظهار داشت: شرکت سایپا به دلیل مشکلات نقدینگی که در گذشته داشت دچار مشکلات حاد مالی شده بود لذا باید اظهار داشت که عمده معوقات برای شرکت سایپا است. 

محبی نژادبا اشاره به اینکه شرکت ایران خودرو در یکی دو ماه اخیر حجم بدهی های خود را کم کرده است ادامه داد: حدود 40 الی 50 درصد واحدهای تولیدی قطعه سازان تعلیق یا به حالت نیمه تعلیق درآمده و الباقی قطعه سازان با ظرفیت حداکثری خود کار نمی کنند. 

ذگردی در ادامه با اشاره به بحران های مالی که در زمان تحریم به وجود آمد اظهار داشت: در دوران تحریم خودروسازان کاهش شدید تولید داشتند. 

در ادامه این گفت و گو محمدحسن شجاعی فرد استاد دانشگاه نیز درباره اینکه به چه میزان به مرحله جدید همکاری خارجی ها در حوزه صنعت خودرو خوش بین هستید گفت: آزموده را آزمودن خطاست. 

 

وی با بیان اینکه سرمایه گذاری در صنعت خودرو دو بخش است گفت: قطعه سازی و خودروسازی دو بخش صنعت خودرو است و دنیایی که خودروساز شده اول با قطعه سازی شروع کرده و سپس خودروساز شده است حال ما باید ببینیم که بعد از چندین سال که از تولید ما می گذرد چند درصد این قطعات داخلی سازی شده و از این درصد چه میزان آن قطعات کلیدی و چه مقدار قطعات قطعات حجمی است. 

ذگردی قائم مقام همکاری های بین المللی ایران خودرو نیز با بیان اینکه مدل تجاری ما وابسته به بحث داخلی سازی است تصریح کرد: همکاری که ما در حال حاضر با شرکایمان از قبیل رنو و پژو داریم سعی بر این است که تا حد امکان قطعات را داخلی سازی کنیم. 

محبی نژاد نیز در همین باره اظهار داشت: در نظام اقتصادی ما اقتصاد ما همیشه تابع سیاستگذاری بوده و خوشبختانه سیاستگذاری که در حال حاضر دولت انجام داده خودروساز را تشویق می کند که به سمت تعمیق ساخت داخل برود و از طرف دیگر عمق ساخت داخل به حد حداقلی نرسد که عملا خودروساز امکان ادامه فعالیت با همان قطعات محدود وارداتی را هم نخواهد داشت. 

وی اضافه کرد: در مورد قطعات وارداتی باید گفت که تامین همین قطعات تا چندی پیش امکان پذیر نبود ولی الان فضا باز شده و قطعا این امکان وجود خواهد داشت اما در مورد داخلی سازی قطعات باید دو عامل مورد توجه قرار گیرد که یک بحث بحث تیراژ اقتصادی است و بحث دیگر بحث مزیت نسبی ساخت قطعات در داخل کشور است. 

وی با اعلام این خبر که قطعه سازان از ابتدا در جریان مذاکرات برای عقد قراردادهای جدید قرار نگرفته اند گفت: از طریق خودروسازان بخش هایی از قراردادها که مربوط به قطعه سازان می شده را اطلاع یافتیم ولی بهتر بود که از ابتدا در خلال مذاکرات به عنوان شرکای تجاری خودروسازان قرار می گرفتیم .

شجاعی فرد استاد دانشگاه نیز با طرح این سوال که آیا با سیستمی که حرکت می کنیم می توانیم در سال 2014 یک میلیون خودرو و شش میلیون دلار قطعه صادر کنیم گفت: اگر قطعه ساز ما در طول این مدت آن رشد لازم را نداشته باشد و نتواند با تکنولوژی های خارجی ارتباط برقرار کند قطعا نخواهیم توانست به این سمت حرکت کنیم.  

 

وی تاکید کرد: ما باید قطعه ساز داخلی را وارد بازی کنیم و در قراردادها مد نظر قرار دهیم تا بتوانیم مثل کشور هند و رمانی خودروسازان را مجبور به صادرات قطعات داخلی کنیم.  

محبی نژاد نیز بیان داشت: ما انتظار داریم صنعت خودروسازی ما در عقد قراردادهای بین المللی مسائلی را در نظر بگیرد که یکی از آنها انتقال دانش فنی و دعوت از خودروساز برای تامین زنجیره خودروساز خارجی است.  

وی تصریح کرد: عواید و سود حاصل از مشارکت خارجی ها در داخل کشور باید به صورت صادرات قطعه محقق شود و شرکت های خارجی سرمایه گذار عمده سود خود را به صورت غیرنقدی و کالای ساخته شده از داخل کشور صادر کنند تا قطعه ساز داخلی ما نیز بتواند در زنجیره تامین بین المللی خودروسازی قرار بگیرد.

محبی نژاد تصریح کرد: خودروساز نباید خود را جدایی از قطعه ساز ببیند و قطعه سازان اگر از اول مذاکرات کنار خودروسازان قرار بگیرند می تواند یک وفاق بیشتری ایجاد کند و قطعه سازان خواهند توانست به توسعه عقد قراردادهای بین المللی کمک کنند.