گروه سیاسی مشرق - 12 مهر 1394 نامه مهمی درباره وضعیت اقتصادی کشور به دست رییسجمهور رسید؛ نامهی که هیچگاه از سوی حجتالاسلام روحانی پاسخ داده نشد. علی طیبنیا، محمدرضا نعمتزاده، علی ربیعی و حسین دهقان وزرای اقتصاد، صنعت، کار و دفاع در نامه به حجت الاسلام حسن روحانی نوشتند: «بیم آن میرود که این رکود تبدیل به بحران و آنگاه بی اعتمادی شود که برای زدودن آثار آن شاید مدتها وقت لازم باشد.»
در بخشی از نامه مهم اقتصادی چهار وزیر دولت یازدهم آمده بود: «برخی تصمیمات و سیاستهای ناهماهنگ دستگاهها در داخل کشور شاهد افتی کم سابقه گردیده است به نحوی که از دی ماه سال ۱۳۹۲ تاکنون ظرف مدت ۱۹ ماه ارزش بازار بر اساس شاخص قیمت ۴۲ درصد کاهش یافته و به لحاظ افت ارزش، بازار کاهشی معادل ۱۸۰ هزار میلیارد تومان را شاهد است. (ارزش بازار از ۵۱۱ هزار میلیارد تومان در دی ماه ۱۳۹۲ امروز به عدد ۳۳۰ هزار میلیارد تومان رسیده است) و امروز در پی دستاورد بسیار ارزشمند و بزرگ هسته ای ملت ایران و در عین وجود پیامدهای مثبت اقتصادی فراوان آن ابهاماتی نیز در بازار ایجاد شده که باید سریعا واکنش نشان داد.» [1]
این در حالی است که حدود یک سال قبل از انتشار این نامه هشدارآمیز وزیران خطاب به کلیددار پاستور؛ در 16 شهریور 1393 حجتالاسلام روحانی از عبور دولت یازدهم از رکود خبر داد: «امروز در کنار حرم علیبن موسیالرضا(ع) به ملت ایران اعلام میکنم ما خوشبختانه از رکود عبور کرد.یم محاسبات سه ماه اول سال 93 به ما اعلام میکند دولت از رکود عبور کرده است و امروز روزی است که باید دست به دست دهیم برای رونق و برای اینکه رشد را در این کشور نمایان کنیم»[2]
حال پس از شش ماه از نگارش نامه هشدار آمیز چهار وزیر دولت یازدهم، علی طیبنیا
از ناگفتههای نامه سخن میگوید؛ وزیر اقتصاد دولت یازدهم معتقد است که «بین اعضای
تیم اقتصادی دولت مثل هر دو فرد دیگر اختلاف نظر هست.» و او این اختلاف نظر را
«طبیعی» و «مفید» میداند.
طیبنیا تأکید کرده است: «ما نامههای زیادی به رییسجمهور مینویسیم و بسیاری از نامههای به نگارش در آمده نیز انتقادی است. کاری که آقای رییسجمهور میکنند آن است که این نامهها را به ستاد اقتصادی دولت ارجاع میدهند.... آن نامه زمانی نوشته شد که مسائل بازار سرمایه از حساسیت ویژهای برخوردار بود. برخی تصمیمات اتخاذ شد که روی بازار سرمایه تاثیر داشت و ما فکر میکردیم روی این مسائل باید تصمیمگیری فوری صورت گیرد. نخستین نامهای هم نبود که تنظیم میشد حتی نخستیننامه دستهجمعی هم نبود و آخرین نامه نیز نخواهد بود. مگر میتوان حق و امکان نوشتن نامه به رییسجمهور و بالعکس را از وزرا گرفت. طبیعی است که باید ارتباطاتی وجود داشته باشد.»[3]
· فرجام اشتغال جوانان همانند عبور از رکود خواهد شد؟
اما آنچه تعجب فعالان اقتصادی کشور را به خود جلب کرده است؛ سخنان اخیر رییس جمهور در سفر استانی خود به یزد است؛ حجت الاسلام روحانی در مورد دستاورد اقتصادی دولت اظهار داشتند: «با وجود کاهش قیمت نفت، روند کاهنده تورم و ارزش پول کشور حفظ شده است و این در حالی است که در گذشته با اینکه درآمد نفت 120 میلیارد دلار بود، هیچگونه اشتغالی برای جوانان کشور ایجاد نشد اما امروز مقایسه آمار ایجاد شغل در پاییز 94 با پاییز 92، عملکرد دولت یازدهم را مشخص میکند. یک میلیون و 179 هزار شغل در کشور اضافه شده و ما نیاز به رونق اقتصادی و اشتغال بیشتر داریم و من به شما قول میدهم که سال 95، سال رونق اقتصادی ایران خواهد بود.»[4]
متن نامه چهار وزیر دولت یازدهم به روحانی
با سخنان اخیر آقای روحانی این سوال در افکار عمومی شکل میدهد که آیا فرجام اشتغال جوانان مانند عبور از رکود میشود؟ و آیا همانند گزاره «عبور دولت یازدهم از رکود» بعد از یک سال سخنان آقای روحانی تغییر خواهد کرد زیرا ایشان در 29 دی 1394 اظهار داشتند: « امروز بزرگترین مشکل کشور بیکاری، رکود و نبود رونق اقتصادی است،کشور ما با خیلی از مشکلات ساختاری اقتصادی روبهرو است و من در نطق بودجه به برخی از آنان در مجلس شورای اسلامی اشاره کردم که ما در 5 سال پیش رو باید چه کنیم تا از این مشکلات عبور کنیم.»[5]
به احتمال فراوان باوجود اختلافنظر در تیم اقتصادی دولت باید شاهد واکنش «نامه انتقادی» وزیر اقتصاد و مراکز آماری نسبت به سخنان اشتغالزایی دولت یازدهم برای جوانان باشیم و از سوی دیگر، یک سال آینده گزاره «بزرگترین مشکل کشور اشتغال جوانان است» از سوی مسئولین دولت شنیده خواهد شد.