به گزارش گروه تاریخ مشرق؛ نام این ظرف را اعضای هیئت کاوش جام «بی‌بی» گذاشته بودند. جام طلای حسنلو یکی از آثار باستانی برجسته ایران است که در جریان کاوش‌های دهه سی یک تیم آمریکایی به سرپرستی پروفسور رابرت دایسون در تپه حسنلوی نقده یا همان سولدوز کشف شد.

این اثر قدمتی 3200 ساله دارد و احتمالا نقش به سزایی در شکل‌گیری هنر دوره بعدی یعنی دوره مادها داشته است. در سال‌های اول حفاری، هیأت مشترک ایران و آمریکا به ساختمان‌های سوخته دوره چهارم سکونت در حسنلو برخورد. آثار سوختگی و شواهدی که این آتش‌سوزی را ثابت می‌کرد یکی پس از دیگری در تپه مشخص می‌شدند و این گونه بود که دایسون فرضیه گیر افتادن سرباز در حین تلاش برای نجات جام را مطرح کرد. او معتقد بود که چند سرباز در هنگام آتش‌سوزی در بنای حکومتی تپه برای نجات جام دست به کار اما زیر آوار آتش گرفتار می‌شوند و این جام در آغوش یکی از سربازان می‌ماند تا زمانی که یک کارگر کاوش همراه این تیم جام را می‌یابد.