مشرق- یکی از اهداف کلان نظام جمهوری اسلامی ایران حرکت به سوی تحقق عدالت اجتماعی است. بدون شک قانون هدفمند کردن یارانه ها یکی از بزرگترین طرح های اقتصادی کشور و اجرای آن گامی موثر در جهت نیل به تحقق مقوله عدالت و قسط می باشد. از دستاوردهای بزرگ این طرح واگذاری آزادی عمل به مردم در جهت مدیریت منابع حاصل از این طرح می باشد و مردم می توانند به طور دلخواه خود این منابع مالی را هزینه کنند و این روش که برخورداری یکسان مردم از منابع و سرمایه های کشور است یکی از عقلانی ترین روش های تحقق عدالت اجتماعی می باشد.

این روزها مباحثی در مورد التزام صدا و سیما به پرداخت حق پخش مسابقات ورزشی به ویژه از جانب فدراسیون فوتبال مطرح است. در این میان فدراسیون فوتبال اعتقاد دارد که صدا و سیما بابت پخش مسابقات لیگ برتر فوتبال باید مبلغی را به فدراسیون و باشگاه های فوتبال بپردازد، به طوری که مسئولین سازمان لیگ فوتبال، ارزش حداقلی حق پخش این بازیها را در حدود 150میلیارد تومان اعلام کرده اند. اینکه واقعا سطح فوتبال کشور در حدی است که این مبلغ به آن تعلق گیرد جای بحث است و از طرف دیگر مطابق مصوبه مورخ 16 مرداد1381 مجمع تشخیص مصلحت نظام، سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران برای پخش مسابقات ورزشی در کلیه رشته ها، مجاز به پرداخت هیچ گونه وجهی نیست. همچنین در قانون برنامه پنجم نیز به صراحت بر ممنوعيت دستگاههاي دولتي براي هزينه كردن در ورزش حرفه اي تاکید دارد. از آن جایی که سازمان صدا و سیما به عنوان یکی از نهادهای حکومت محسوب می گردد و بودجه آن دولتی است و از سوی دیگر لیگ برتر فوتبال نیز به عنوان ورزش حرفه ای محسوب می شود، بر این اساس هر گونه پرداخت سازمان صدا و سیما به فدراسیون فوتبال قابل تامل است.

با عنایت به اینکه بیشتر منابع مالی سازمان صدا و سیما به عنوایک نهاد حکومتی از بودجه عمومی کشور (بیت المال) تامین می گردد، سوالی مطرح است که آیا پرداخت این منابع هنگفت از کیسه بیت المال به چند باشگاه فوتبال با عدالت سازگاری دارد؟ مضاف بر اینکه هزینه های پخش زنده 90 دقیقه مسابقه فوتبال به لحاظ فنی چندین برابر حق پخش مسابقات فوتبال است و ما حتی شاهد آن هستیم که در یک روز بعضا 3 یا 4 مسابقه فوتبال به طور زنده از رسانه ملی پخش می شود که تمامی این ها از بیت المال مردم هزینه می گردد. با توجه به مردمی بودن صدا و سیما، آیا می توان این حق را برای فرد یا توده ای از مردم جامعه قائل شد که راضی نباشند و یا نخواهند که از رسانه آنها فوتبال پخش شود و یا اینکه منابع بیت المال صرف هزینه های پخش مسابقه فوتبال نشود؟ البته در مقام پاسخ باید گفت که صد البته این خواسته به حق مردم است که بتوانند حقوق مشروع و قانونی خود را از نهادهای حکومتی مطالبه کنند.

یکی از راه کارهایی که می تواند در حل این مشکلات مدنظر باشد این است که هزینه برنامه های حاشیه ای و البته پر هزینه صدا و سیما مانند فوتبال همانند قانون هدفمندی یارانه ها به حساب مردم واریز شود تا حقوق افرادی که راضی نیستند از جیبشان برای فوتبالی که حاصلی برای جامعه ندارد هزینه شود محفوظ بماند. از طرفی در دنیای امروز مرسوم نیست که از شبکه ملی یا دولتی که بودجه آن از بودجه عمومی جامعه تامین می گردد مسابقه فوتبال پخش شود.

راه کار دیگر نیز می تواند تاسیس شبکه های تلویزیونی خصوصی از جانب فدراسیون و باشگاه های فوتبال باشد تا هرکس که به تماشای مسابقه ورزشی علاقه دارد، شخصا هزینه های آن را بپردازد. مگر نه اینکه مدیران دو تیم فوتبال پایتخت همیشه عنوان می کنند که باشگاهشان از30 میلیون هوادار عاشق برخوردار است. آیا این هواداران عاشق حاضرند هزینه طرفداری خود را به باشگاه محبوب خود بپردازند یا خیر؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، تاسیس شبکه خصوصی با توجه به هواداران میلیونی خود می تواند پشتوانه پرقدرتی در تامین منابع مالی آنها باشد و هم توجیح اقتصادی دارد. در صورت منفی بودن پاسخ باید متذکر شد وقتی هواداران یک تیم فوتبال حاضر نیستند هزینه هواداری و تماشای مسابقه را بپردازند، این عدالت است که این هزینه از بیت المال مردم تامین گردد؟