به گزارش مشرق، وقتی بحث گسترش فوتبال و رشد و تعمیم آن در سطح وسیعی از جامعه از زبان مسئول مستقیم آن مطرح و در ازای هبه امتیاز تیم ها در لیگ های دو و سه فوتبال به برخی از هیئت های شهرستان ها و استان ها، آن هم بدون در نظر گرفتن ضوابط و رعایت قوانین و همچنین بدون ارزیابی زیرساخت های موجود منطقه ای و امکانات و توانایی افراد مدعی این کار صورت می گیرد، برآیندی جز شکست و پشیمانی در بر نخواهد داشت.
همه کارشناسان و دلسوزان واقعی فوتبال، موافق رشد و توسعه آن در سراسر کشور هستند و حتی حاضرند از امکانات و توانایی های خود برای به ثمر رسیدن آن هزینه کنند اما وقتی با اقدامات غیر اصولی و غیرمنصفانه مواجه می شوند و نتیجه آن را از روی رفتارهای صورت گرفته در این زمینه تشخیص می دهند، طبیعی است که رغبتی برای صرف هزینه باطل و بدون تاثیر نمی کنند. همین عامل موجب می شود که افراد متخصص و وارد به کار از گردونه خارج و آدم های غیر اهل وناوارد رشته کار را بدست بگیرند. حالا این وسط اتفاقی که می افتد این است که چرخه سیستم با نگرش غیرواقعی و اجرای غیر طبیعی، بازدهی و راندمان تولید و سود را وارونه می کند.
اینکه عده ای کارشناس و متعهد به کار در قالب هیئت رئیسه و کارگروه و در یک هم اندیشی و تصمیم واحد، اساسنامه و یا آیین نامه ای را تنظیم و به مورد اجرا می گذارند، اما در یک حرکت خودجوش و "شبه وتو" توسط رئیس فدراسیون خلاف آن اجرا می شود، آیا می شود امیدوار شد که بقیه دستورات و بخشنامه های مصوب در جلسات فوق به شکل صحیحی به اجرا دربیاید؟! هر چند از اختیارات ویژه رئیس فدراسیون نیز خبر داریم.
این همان هدف موضوع بحث ماست که باید کمی بیشتر شکافته شده و به صورت خیلی شفاف مطرح شود. در واقع موضوع علاج واقعه قبل از وقوع، مصداق هدف ماست که خلاف آن در حال اجراست.
ماجرای هبه کردن امتیاز تیم های دسته دو و سه فوتبال به هیئت های فوتبال شهرستان ها و استان ها که چندی پیش توسط برنامه نود تشریح و مورد بررسی قرار گرفت، در اصل پیرو درخواست خیلی از کسانی بود که ایراد اساسی نسبت به آن داشتند و رفتار علی کفاشیان در هبه بی حساب و کتاب امتیاز به هیئت های فوتبال را مغایر اساسنامه فدراسیون دانسته و معتقدند که طبق اساسنامه و آیین نامه های مصوب، هیئت ها به هیچ وجه نمی توانند تیمداری کرده و تنها به عنوان حامی باید از تیم های موجود پشتیبانی کنند. حال با این حرکت و وضعیت پیش آمده چند سوال وجود دارد که باید از سوی رئیس فدراسیون فوتبال پاسخ داده شود.
اینکه وقتی ما در لیگ برتر و لیگ دسته اول کشور در حال تنظیم تعداد تیم ها براساس شرایط موجود و کم کردن آنها هستیم، اضافه کردن تیم ها در دسته دو و سه فوتبال چه معنی دارد؟ آیا نباید تصور کرد که بیشتر کردن تعداد تیم ها و واگذاری آنها به هیئت های فوتبال این شائبه را بوجود می آورد که علی کفاشیان بدنبال جمع آوری رای برای انتخابات پیش روی ریاست فدراسیون فوتبال است؟ دوم اینکه مگر ارائه امتیاز براساس ضوابط و شرایط خاصی صورت نمی گیرد که بدون ارزیابی زیرساخت های درخواست کنندگان و در نظر گرفتن امکانات و توانایی های موجود بذل و بخشش می شود؟ سوم اینکه ضمانت اجرایی این کار برای هیئت های مدعی تیمداری چیست و اگر تیمی بعد از چند بازی و صرف هزینه های زیاد و عدم توانایی تامین بودجه لازم ، از ادامه بازی ها انصراف داد تکلیف چیست؟
نکته چهارم ابهام در رفتارهای غیرحرفه ای و غیر اخلاقی بعضی روسای هیئت هاست که با وجود آگاهی از آیین نامه ها و اساسنامه فدراسیون فوتبال مبنی بر حفظ و نگهداری امتیاز تیم در همان شهر و استان و عدم فروش و واگذاری آن به غیر، اقدام غیر قانونی و خلاف مقررات می کنند و در پاسخ به این نوع حرکت، به استفاده از اختیارات ویژه رئیس فدراسیون استناد کرده و برخورداری از تبصره های نامریی را به میان می کشند. ضمن اینکه موافقت رئیس فدراسیون فوتبال را هم ضمیمه فروش و واگذاری امتیاز تیم ها می کنند!
متن زیر شاید بتواند واقعیت اسفبار این گونه عملکرد را نشان دهد:
1- امتیاز تیم استقلال اهواز به فولاد نوین(ب) واگذار شده
2- امتیاز تیم خونه به خونه بابل به کیمیا فرایند تهران واگذار شده
3- امتیاز ایران جوان خورموج به بادران تهران واگذار شده
4- امتیاز هامون سازه زاهدان به برق نوین شیراز واگذار شده
5- امتیاز تیم آراد اصفهان به شهرداری کاشان واگذار شده
6- امتیاز تربیت ایلام به شاهین بوشهر واگذار شده
7- امتیاز راهیان کرمانشاه به تیم استقلال جنوب تهران واگذار شده
8- امتیاز شهرداری زنجان به یاران قدیر هشتگرد واگذار شده
9- امتیاز شهرداری دزفول به اکسین البرز واگذار شده
با نگاه به آمار بالا و توجه به نحوه واگذاری تیم های هبه شده از سوی رئیس فدراسیون از شهری به شهر دیگر که البته بعضی تیم ها به جای واگذاری فروخته شده اند این سوال را در ذهن متبادر می کند که اگر قرار است این تیم های خریدار و دریافت کننده امتیاز سایر شهرستان‌ها، تیمداری کنند، چرا امتیازها مستقیما به خود آنها واگذار نمی شود؟ اصلا چرا وقتی هیئت فوتبالی توان اداره تیم را چه از لحاظ مالی و چه مدیریتی ندارد، چه لزومی دارد که سازمان لیگ و یا شخص علی کفاشیان چنین اقدامات بیهوده ای را انجام دهند؟ نمونه مشخص در این زمینه فروش امتیاز تیم زنجان توسط اصفهانیان رئیس هیئت فوتبال این استان و شهر که رئیس کمیته داوران فدراسیون فوتبال نیز هست، صورت گرفته در حالی که خود آنها مجری قانون با این کار خلاف جهت قانون حرکت کرده و مقررات را زیر پا گذاشته اند.
اینکه رئیس فدراسیون فوتبال با حسن نیت و صرف درخواست دوستان و همکاران قدیمی اش نسبت به ارائه امتیاز به آنها اقدام می کند، قدر مسلم باید این نکته را هم در نظر بگیرد که، چون این تصمیم گیری و اقدامات بستر مناسب و پایه های استواری برایش مهیا نشده، در ابتدای کار و یا پس از مدت کوتاهی، مشکلات و ضعف ها بروز پیدا می کنند و علاوه بر هدر دادن سرمایه های مادی و معنوی و حتی نیروی انسانی، برنامه ها و سیاست گذاری های کلان را دچار خدشه کرده و سیستم حرکتی چرخه پرشتاب فوتبال را متزلزل می کند.
همین چند روز پیش بود که ماجرای هبه بی حساب و کتاب امتیاز تیم ها در لیگ های دو و سه به هیئت های فوتبال در برنامه نود مورد بحث و بررسی قرار گرفت و همه کارشناسان و دست اندرکاران فوتبال به نوعی اعتراض و مخالفت خود را با این طرح اعلام کردند.
یکی از این بذل و بخشش های به اصطلاح فوتبالی، هبه تیم دسته دومی به هیئت فوتبال جزیره کیش بود که توسط شخص علی کفاشیان به خاطر دوست و همکار سابقش در فدراسیون دوومیدانی (حسین جلالی) و همچنین محمود پازوکی رئیس هیئت فوتبال جزیره صورت گرفته و مغایرت قانونی و اساسنامه ای دارد. در واقع قانون صراحتا به وظیفه هیئت های فوتبال در این زمینه اشاره کرده و تیمداری توسط آنها را کاملا ممنوع کرده است. این در حالی است که رئیس هیئت فوتبال کیش با وجود حضور اسپانسرها و علاقه مندی آنان به تیمداری در این جزیره ، از همکاری با آنان سرباز زده و به بهانه های مختلف خودش هدایت و مدیریت تیم توسعه کیش را به عهده گرفته است! سندیت این حرف هم، حضور تیم توسعه کیش بدون سرمربی و مربی در برابر تیم رهپویان در رضوانشهر بود که توسط خود رئیس هیئت فوتبال کیش (محمود پازوکی) به آن شهر اعزام و مدیریت شد.
تا اینجای کار مشکل چندانی نیست، اما اینکه پس از سه بازی هیئت فوتبال جزیره پرامکانات و دارای سرمایه گذاران علاقه مند ورزش کیش، با ارسال نامه ای به سازمان لیگ درخواست تعویق بازی هایش به علت عدم توانایی تهیه بلیت هواپیما و....می کند، جای بحث فراوان دارد و این همان نکته ای است که ابتدای مطلب به آن اشاره شد. در واقع کلید موضوع بحث ما در این مطلب، انصراف چنین تیم هایی پس از چند هفته بازی و مطرح ساختن بهانه های مختلف است که از قبل پیش بینی شده بود. این کار و رفتارهای مشکوک رئیس هیت فوتبال جزیره در قطع همکاری با اسپانسرها و سرمایه گذاران، نه تنها شبهات بسیاری بوجود آورده بلکه باعث بی اعتباری یک سیستم بسیار قدرتمند اقتصادی و زیر سوال بردن مدیریت سازمان منطقه آزاد کیش با آن همه تبلیغات و فعالیت های استراتژیک و مهم شده است! ضمن اینکه دیگر پیشکسوتان فوتبال و ورزشی های این جزیره نیز در اثر بی مهری های بسیار اشتیاق به همفکری و کمک به ورزش جزیره ندارند!
اصرار شدید رئیس هیئت فوتبال کیش به حفظ تیم فوتبال این جزیره و مدیریت آن توسط خودش و درگیری با مدیر قبلی و گروهش که سعی داشتند امسال ضمن تقویت تیم ، نیم نگاهی هم به لیگ دسته اول فوتبال کشور داشته باشند، باعث شد مشکلات عدیده سایر فعالیت های جزیره و حتی سازمان منطقه آزاد کیش را تحت تاثیر قرار دهد و علی اصغر مونسان رئیس منطقه آزاد شخصا دستور رسیدگی و روشن شدن وضعیت آن را صادر کند.
با وجودی که جزیره کیش زیرساخت های بسیار مناسب و امکانات ویژه ای برای داشتن حتی تیم لیگ برتری دارد، چرا باید به خاطر لجبازی رئیس هیئت فوتبالش که حدود 14 سال است در این جزیره است و تصمیم جدا شدن از آن را با وجود داشتن مدیریت تدارکات و پشتیبانی شرکت توسعه کیش ندارد، به این روز بیفتد و برای حضور در مسابقات بهانه عدم توانایی در تهیه بلیت هواپیما و امکانات دیگر را بکند؟!
حال با وجود چنین مسائلی، می توان به این نتیجه رسید که در صورت رعایت درست قانون توسط هیئت های فوتبال و عدم توجه علی کفاشیان به برخی هیئت های فوتبال از ابتدای کار و تاکید بر رعایت ضوابط و دستورالعمل سازمان لیگ که توسط کار گروه ها و هیئت رئیسه سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال مصوب شده، هم از اتلاف وقت خیلی از آدم های درگیر این کار و مشکلات پیش آمده جلوگیری کرد و هم ضمن احترام به قانون و رعایت چارچوب های مصوب هیئت رئیسه، از بروز اختلافات بین مدیران و ورزشکاران ، هدر رفتن سرمایه ها و هزینه های صورت گرفته توسط سرمایه گذاران علاقه مند ورزش، شکاف بین افراد موجه و دخیل در کار و فاصله گرفتن پیشکسوتان و تماشاگران واقعی ممانعت به عمل آورد.
همه کارشناسان و دلسوزان واقعی فوتبال، موافق رشد و توسعه آن در سراسر کشور هستند و حتی حاضرند از امکانات و توانایی های خود برای به ثمر رسیدن آن هزینه کنند اما وقتی با اقدامات غیر اصولی و غیرمنصفانه مواجه می شوند و نتیجه آن را از روی رفتارهای صورت گرفته در این زمینه تشخیص می دهند، طبیعی است که رغبتی برای صرف هزینه باطل و بدون تاثیر نمی کنند. همین عامل موجب می شود که افراد متخصص و وارد به کار از گردونه خارج و آدم های غیر اهل وناوارد رشته کار را بدست بگیرند. حالا این وسط اتفاقی که می افتد این است که چرخه سیستم با نگرش غیرواقعی و اجرای غیر طبیعی، بازدهی و راندمان تولید و سود را وارونه می کند.
اینکه عده ای کارشناس و متعهد به کار در قالب هیئت رئیسه و کارگروه و در یک هم اندیشی و تصمیم واحد، اساسنامه و یا آیین نامه ای را تنظیم و به مورد اجرا می گذارند، اما در یک حرکت خودجوش و "شبه وتو" توسط رئیس فدراسیون خلاف آن اجرا می شود، آیا می شود امیدوار شد که بقیه دستورات و بخشنامه های مصوب در جلسات فوق به شکل صحیحی به اجرا دربیاید؟! هر چند از اختیارات ویژه رئیس فدراسیون نیز خبر داریم.
این همان هدف موضوع بحث ماست که باید کمی بیشتر شکافته شده و به صورت خیلی شفاف مطرح شود. در واقع موضوع علاج واقعه قبل از وقوع، مصداق هدف ماست که خلاف آن در حال اجراست.
ماجرای هبه کردن امتیاز تیم های دسته دو و سه فوتبال به هیئت های فوتبال شهرستان ها و استان ها که چندی پیش توسط برنامه نود تشریح و مورد بررسی قرار گرفت، در اصل پیرو درخواست خیلی از کسانی بود که ایراد اساسی نسبت به آن داشتند و رفتار علی کفاشیان در هبه بی حساب و کتاب امتیاز به هیئت های فوتبال را مغایر اساسنامه فدراسیون دانسته و معتقدند که طبق اساسنامه و آیین نامه های مصوب، هیئت ها به هیچ وجه نمی توانند تیمداری کرده و تنها به عنوان حامی باید از تیم های موجود پشتیبانی کنند. حال با این حرکت و وضعیت پیش آمده چند سوال وجود دارد که باید از سوی رئیس فدراسیون فوتبال پاسخ داده شود.
اینکه وقتی ما در لیگ برتر و لیگ دسته اول کشور در حال تنظیم تعداد تیم ها براساس شرایط موجود و کم کردن آنها هستیم، اضافه کردن تیم ها در دسته دو و سه فوتبال چه معنی دارد؟ آیا نباید تصور کرد که بیشتر کردن تعداد تیم ها و واگذاری آنها به هیئت های فوتبال این شائبه را بوجود می آورد که علی کفاشیان بدنبال جمع آوری رای برای انتخابات پیش روی ریاست فدراسیون فوتبال است؟ دوم اینکه مگر ارائه امتیاز براساس ضوابط و شرایط خاصی صورت نمی گیرد که بدون ارزیابی زیرساخت های درخواست کنندگان و در نظر گرفتن امکانات و توانایی های موجود بذل و بخشش می شود؟ سوم اینکه ضمانت اجرایی این کار برای هیئت های مدعی تیمداری چیست و اگر تیمی بعد از چند بازی و صرف هزینه های زیاد و عدم توانایی تامین بودجه لازم ، از ادامه بازی ها انصراف داد تکلیف چیست؟
نکته چهارم ابهام در رفتارهای غیرحرفه ای و غیر اخلاقی بعضی روسای هیئت هاست که با وجود آگاهی از آیین نامه ها و اساسنامه فدراسیون فوتبال مبنی بر حفظ و نگهداری امتیاز تیم در همان شهر و استان و عدم فروش و واگذاری آن به غیر، اقدام غیر قانونی و خلاف مقررات می کنند و در پاسخ به این نوع حرکت، به استفاده از اختیارات ویژه رئیس فدراسیون استناد کرده و برخورداری از تبصره های نامریی را به میان می کشند. ضمن اینکه موافقت رئیس فدراسیون فوتبال را هم ضمیمه فروش و واگذاری امتیاز تیم ها می کنند!
متن زیر شاید بتواند واقعیت اسفبار این گونه عملکرد را نشان دهد:
1- امتیاز تیم استقلال اهواز به فولاد نوین(ب) واگذار شده
2- امتیاز تیم خونه به خونه بابل به کیمیا فرایند تهران واگذار شده
3- امتیاز ایران جوان خورموج به بادران تهران واگذار شده
4- امتیاز هامون سازه زاهدان به برق نوین شیراز واگذار شده
5- امتیاز تیم آراد اصفهان به شهرداری کاشان واگذار شده
6- امتیاز تربیت ایلام به شاهین بوشهر واگذار شده
7- امتیاز راهیان کرمانشاه به تیم استقلال جنوب تهران واگذار شده
8- امتیاز شهرداری زنجان به یاران قدیر هشتگرد واگذار شده
9- امتیاز شهرداری دزفول به اکسین البرز واگذار شده
با نگاه به آمار بالا و توجه به نحوه واگذاری تیم های هبه شده از سوی رئیس فدراسیون از شهری به شهر دیگر که البته بعضی تیم ها به جای واگذاری فروخته شده اند این سوال را در ذهن متبادر می کند که اگر قرار است این تیم های خریدار و دریافت کننده امتیاز سایر شهرستان‌ها، تیمداری کنند، چرا امتیازها مستقیما به خود آنها واگذار نمی شود؟ اصلا چرا وقتی هیئت فوتبالی توان اداره تیم را چه از لحاظ مالی و چه مدیریتی ندارد، چه لزومی دارد که سازمان لیگ و یا شخص علی کفاشیان چنین اقدامات بیهوده ای را انجام دهند؟ نمونه مشخص در این زمینه فروش امتیاز تیم زنجان توسط اصفهانیان رئیس هیئت فوتبال این استان و شهر که رئیس کمیته داوران فدراسیون فوتبال نیز هست، صورت گرفته در حالی که خود آنها مجری قانون با این کار خلاف جهت قانون حرکت کرده و مقررات را زیر پا گذاشته اند.
اینکه رئیس فدراسیون فوتبال با حسن نیت و صرف درخواست دوستان و همکاران قدیمی اش نسبت به ارائه امتیاز به آنها اقدام می کند، قدر مسلم باید این نکته را هم در نظر بگیرد که، چون این تصمیم گیری و اقدامات بستر مناسب و پایه های استواری برایش مهیا نشده، در ابتدای کار و یا پس از مدت کوتاهی، مشکلات و ضعف ها بروز پیدا می کنند و علاوه بر هدر دادن سرمایه های مادی و معنوی و حتی نیروی انسانی، برنامه ها و سیاست گذاری های کلان را دچار خدشه کرده و سیستم حرکتی چرخه پرشتاب فوتبال را متزلزل می کند.
همین چند روز پیش بود که ماجرای هبه بی حساب و کتاب امتیاز تیم ها در لیگ های دو و سه به هیئت های فوتبال در برنامه نود مورد بحث و بررسی قرار گرفت و همه کارشناسان و دست اندرکاران فوتبال به نوعی اعتراض و مخالفت خود را با این طرح اعلام کردند.
یکی از این بذل و بخشش های به اصطلاح فوتبالی، هبه تیم دسته دومی به هیئت فوتبال جزیره کیش بود که توسط شخص علی کفاشیان به خاطر دوست و همکار سابقش در فدراسیون دوومیدانی (حسین جلالی) و همچنین محمود پازوکی رئیس هیئت فوتبال جزیره صورت گرفته و مغایرت قانونی و اساسنامه ای دارد. در واقع قانون صراحتا به وظیفه هیئت های فوتبال در این زمینه اشاره کرده و تیمداری توسط آنها را کاملا ممنوع کرده است. این در حالی است که رئیس هیئت فوتبال کیش با وجود حضور اسپانسرها و علاقه مندی آنان به تیمداری در این جزیره ، از همکاری با آنان سرباز زده و به بهانه های مختلف خودش هدایت و مدیریت تیم توسعه کیش را به عهده گرفته است! سندیت این حرف هم، حضور تیم توسعه کیش بدون سرمربی و مربی در برابر تیم رهپویان در رضوانشهر بود که توسط خود رئیس هیئت فوتبال کیش (محمود پازوکی) به آن شهر اعزام و مدیریت شد.
تا اینجای کار مشکل چندانی نیست، اما اینکه پس از سه بازی هیئت فوتبال جزیره پرامکانات و دارای سرمایه گذاران علاقه مند ورزش کیش، با ارسال نامه ای به سازمان لیگ درخواست تعویق بازی هایش به علت عدم توانایی تهیه بلیت هواپیما و....می کند، جای بحث فراوان دارد و این همان نکته ای است که ابتدای مطلب به آن اشاره شد. در واقع کلید موضوع بحث ما در این مطلب، انصراف چنین تیم هایی پس از چند هفته بازی و مطرح ساختن بهانه های مختلف است که از قبل پیش بینی شده بود. این کار و رفتارهای مشکوک رئیس هیت فوتبال جزیره در قطع همکاری با اسپانسرها و سرمایه گذاران، نه تنها شبهات بسیاری بوجود آورده بلکه باعث بی اعتباری یک سیستم بسیار قدرتمند اقتصادی و زیر سوال بردن مدیریت سازمان منطقه آزاد کیش با آن همه تبلیغات و فعالیت های استراتژیک و مهم شده است! ضمن اینکه دیگر پیشکسوتان فوتبال و ورزشی های این جزیره نیز در اثر بی مهری های بسیار اشتیاق به همفکری و کمک به ورزش جزیره ندارند!
اصرار شدید رئیس هیئت فوتبال کیش به حفظ تیم فوتبال این جزیره و مدیریت آن توسط خودش و درگیری با مدیر قبلی و گروهش که سعی داشتند امسال ضمن تقویت تیم ، نیم نگاهی هم به لیگ دسته اول فوتبال کشور داشته باشند، باعث شد مشکلات عدیده سایر فعالیت های جزیره و حتی سازمان منطقه آزاد کیش را تحت تاثیر قرار دهد و علی اصغر مونسان رئیس منطقه آزاد شخصا دستور رسیدگی و روشن شدن وضعیت آن را صادر کند.
با وجودی که جزیره کیش زیرساخت های بسیار مناسب و امکانات ویژه ای برای داشتن حتی تیم لیگ برتری دارد، چرا باید به خاطر لجبازی رئیس هیئت فوتبالش که حدود 14 سال است در این جزیره است و تصمیم جدا شدن از آن را با وجود داشتن مدیریت تدارکات و پشتیبانی شرکت توسعه کیش ندارد، به این روز بیفتد و برای حضور در مسابقات بهانه عدم توانایی در تهیه بلیت هواپیما و امکانات دیگر را بکند؟!
حال با وجود چنین مسائلی، می توان به این نتیجه رسید که در صورت رعایت درست قانون توسط هیئت های فوتبال و عدم توجه علی کفاشیان به برخی هیئت های فوتبال از ابتدای کار و تاکید بر رعایت ضوابط و دستورالعمل سازمان لیگ که توسط کار گروه ها و هیئت رئیسه سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال مصوب شده، هم از اتلاف وقت خیلی از آدم های درگیر این کار و مشکلات پیش آمده جلوگیری کرد و هم ضمن احترام به قانون و رعایت چارچوب های مصوب هیئت رئیسه، از بروز اختلافات بین مدیران و ورزشکاران ، هدر رفتن سرمایه ها و هزینه های صورت گرفته توسط سرمایه گذاران علاقه مند ورزش، شکاف بین افراد موجه و دخیل در کار و فاصله گرفتن پیشکسوتان و تماشاگران واقعی ممانعت به عمل آورد.
