سید عباس سجادی

نام سجادی در سالهای قبل بیشتر به عنوان شاعر و ترانه سرا شنیده می شد تا این که با ورود به فرهنگسراهای شهرداری تهران در دهه 80 کم کم وارد حوزه فعالیت اجرایی شد. او که اکنون مدیرعامل بنیاد فرهنگی هنری نیاوران است، سابقه مدیرعاملی موسسه نغمه شهر و نیز مدیریت امور موسیقی معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران را در کارنامه دارد.

با توجه به پررنگ تر شدن نقش و حوزه عمل خانه موسیقی در ماه های اخیر و حتی انتقال مسئولیت برگزاری جشنواره بین المللی موسیقی فجر از دفتر موسیقی به خانه موسیقی، احتمال انتصاب این چهره نزدیک به خانه موسیقی به عنوان مدیر کل دفتر موسیقی دور از انتظار نیست. از سوی دیگر نباید از نظر پنهان داشت که به اعتقاد بسیاری یکی از دلایل استعفای ارجمند مداخلات خانه موسیقی در تصمیمات و حتی سطوح اجرایی دفتر موسیقی بوده است و ارجمند همانطور که بارها هم به صراحت گفته بود، از اساس و با ماهیت حقوقی خانه موسیقی مشکل داشته است.

با این حال حضور چهره ای مانند سجادی در دفتر موسیقی می تواند تا حدود زیادی نظر اهالی خانه موسیقی را تامین کند و با شناختی که از این حوزه دارد، به سرعت امور را در دست گیرد.

علی ترابی

علی ترابی اکنون مدیرعامل انجمن موسیقی ایران است. او که سابقه سرپرستی دفتر موسیقی در سال های دور را در کارنامه دارد، مدیریت اجرایی چند دوره جشنواره بین المللی موسیقی فجر را هم تجربه کرده است.

اگر چه اتفاقات خاص و تصمیمات ماندگاری از دوره سرپرستی او در ذهن اهالی موسیقی وجود ندارد، اما چنانچه مرادخانی در شرایط فعلی به دنبال مدیری کم حاشیه و آشنا به این حوزه باشد، بی شک یکی از گزینه هایی که در نظر خواهد داشت، علی ترابی است.

آرش پژمان

ورود او به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با فعالیت در دفتر همکاریهای هنری ایران و لبنان همراه شد و  سپس در سال آخر فعالیت دولت دهم، بعد از حضوری کوتاه در موسسه جدید التاسیس ارکستر ایران، به همراه علیرضا پاشایی راهی دفتر موسیقی شد و در دوران سرپرستی پاشایی بر دفتر موسیقی، نفر دوم این دفتر محسوب میشد. اگر چه سرپرستی پاشایی بر دفتر موسیقی و تحویل کلید آنجا به ارجمند تا دی ماه 92 به درازا کشید، اما قبل تر از آن و تنها چند روز بعد از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، پژمان به ناگهان و در سکوت دفتر موسیقی را ترک کرد.

اگر مهمترین چالش ماههای اخیر دفتر موسیقی را عدم توانایی این دفتر در صیانت از کنسرتها و امنیت شغلی اهالی موسیقی بدانیم، با توجه به تجربه و شناخت نسبی پژمان از این حوزه و به ویژه مقبولیتی که او نزد روحانیون و نظامیان دارد، می تواند بهترین انتخاب مرادخانی برای مذاکره با ارگانها و محافل برای بازگشت آرامش به امور دفتر و اهالی موسیقی باشد.

جلال مشفق

الان دیگر همه می دانند که جلال مشفق، مشاور معاون هنری وزارت ارشاد، برادر همسر علی مرادخانی است و قدرت نفوذ بی نظیری هم در تصمیم گیری های مربوط به موسیقی در معاونت هنری دارد؛ چنان که گفته می شود حتی در زمانی که ارجمند مدیرکل دفتر موسیقی بود بسیاری از نامه های اداری این نهاد دولتی موسیقی از زیر دستان مشفق می گذشت. در بیان قدرت و سطح اختیارات او همین قدر بس که به یاد بیاوریم او به تنهایی و بدون مجوز و حتی نظارت معمول دفتر موسیقی، جشنوارة موسیقایی بزرگی به نام ققنوس را راه اندازی و برگزار کرد.

اگرچه انتصاب مشفق به عنوان مدیرکل دفتر موسیقی به مذاق بسیاری از اهالی موسیقی خوش نخواهد آمد، اما بعید به نظر می رسد مرادخانی فردی نزدیکتر و امین تر از او برای انتصاب به این مسئولیت پیدا کند.

فرزاد طالبی

او سرپرست فعلی دفتر موسیقی است. سرپرستی که تجربه هیچ مدیریتی در عرصه موسیقی را ندارد و سابقه اش در حوزه فرهنگی هم به معاونت فرهنگی شرکت نوسازی عباس آباد محدود می شود. علی مرادخانی اوایل امسال او را به جبر به ارجمند تحمیل کرد و به عنوان معاون دفتر موسیقی مشغول به کار شد. معاونی که هرگز انتصابش به مذاق مدیرکل وقت خوش نیامد و در نهایت مجبور شد صندلی اش را به او تحویل بدهد.

اگرچه براساس حکم مرادخانی، طالبی «تا تعیین مدیرکل به عنوان سرپرست دفتر موسیقی» مشغول به کار خواهد بود، اما او همچنان به عنوان یکی از گزینه های مدیرکلی دفتر موسیقی مطرح است؛ چرا که بعید به نظر میرسد او را صرفا برای چند هفته معاونت و سپس چند صباحی سرپرستی موقت دفتر موسیقی، از سازمان دیگری در شهرداری تهران به معاونت هنری ارشاد آورده باشند و آنطور که ارجمند به صراحت گفته است به مدیرکل وقت تحمیلش کنند و  بعد بخواهند با او خداحافظی کنند.

رضا مهدوی

رضا مهدوی نوازنده سنتور و ردیف‌دان را باید تنها مدیر موسیقی در تاریخ موسیقی بعد انقلاب به شمار‌آورد که بعد از کنار گذاشته شدن در دوره قبل ، دوباره به کار دعوت شد. مهدوی در سال‌های اولیه دهه هشتاد تا سال 87 مدیر مرکز موسیقی بود و توانست برخی از کارهای موثر درحوزه موسیقی را انتشار دهد. او در دوره دوم کاری خود هم برخی از کارهای مهم در حوزه از جمله انتشار چند کتاب موسیقایی و ردیف موسی معروفی با ساز محسن نفر و آلبومی چهار کاسته از روایت استاد احمد ابراهیمی را منتشر کرد و چندین و چند جشنواره را در حوزه‌های مختلف موسیقی برگزار کرد. در زمان استعفای مهدوی از حوزه، 180 تن از استادان و هنرمندان به رئیس حوزه هنری نامه‌ای مبنی بر عدم پذیرش استعفای مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری نوشتند. نام او همیشه برای مدیریت دفتر موسیقی مطرح بوده است و با توجه به مقبولیتی که او نزد هنرمندان دارد،‌او نیز یکی از گزینه‌های مدیریت دفتر موسیقی به شمار می‌رود. 

محمد خوش‌رو

«محمد خوش‌رو» که هم اکنون سمت مشاور  مرادخانی را دارد و در سایه فعالیت می‌کند، سالها در دفتر موسیقی مدیر نظارت بوده و نزدیکی او به مرادخانی و علی جنتی، او را به عنوان یکی دیگر از گزینه‌های محتمل جایگاه مدیریتی دفتر موسیقی مطرح می‌کند.

به هر حال باید منتظر ماند و دید کدام یک از این گزینه ها می توانند نظر علی مرادخانی را برای معرفی به وزیر و نشستن بر صندلی مسئولیت دفتر موسیقی جلب کنند. شاید هم در آخرین لحظه چهره ای جدیدتر و حتی گمنام تر از طالبی حکم مدیر کلی دفتر موسیقی را دریافت کند. اما آنچه که مسلم این است که هر مدیری که بر این مسند تکیه بزند، بی‌تردید باید با سایه سنگین حلقه مشاوران مرادخانی بر دفتر موسیقی کنار بیاید.