این تصویر غم انگیز، در یکی از گروه های اجتماعی مربوط به همکاران پزشک منتشر شده بود. خبر درگذشت همکارمان، دکتر اصغر پیرزاده، به اندازه کافی تاسفبار هست. چه برسد که این اتفاق، به دست جوانی بیست و چند ساله افتاده و...

تا وقتی روابط اجتماعی نظام مند و مبتنی بر گفتگو شکل نگیرد، خشونت جای منطق می نشیند و آنگاه باید نگران بود که چنین فجایع تاثر برانگیزی، تکرار شود.

این حادثه تلخ و غیر انسانی که باید تقبیح شود، یک زنگ خطر جدی است. اما فراموش نکنیم که این حادثه، نتیجه بی توجهی به زنگ خطرهای جدی فراوانی است که چه بسا همه ما به آن کم توجه بوده ایم. اخلاق که بر زمین افتد، خشونت قد می کشد.

بعد از این حادثه تاسف بار، قضاوت شتاب زده برخی اشخاص و گروه ها؛ طرح شایعاتی که ممکن است رسیدگی را از روال قانونی و مسیر حقیقت منحرف کند، ربط دادن حادثه به فرایند حرفه ای "بیمار - پزشک" و توسعه یک درگیری شخصی (بنا به اظهارات دادستان محترم) به ناهنجاری صنفی و عمومی نیز چیزی جز "قتل اخلاق" نیست.
یقین دارم همکاران فهیم من که درد را خوب می شناسند، در تشخیص ریشه های این بلیه اجتماعی نیز به خطا نمی روند.

ضمن ابراز همدردی با خانواده محترم دکتر پیر زاده، همکاران و دوستان ایشان و همه پزشکان خدوم این مرز و بوم، به اطلاع می رسانم تیم بازرسی وزارت بهداشت برای پیگیری ماجرا هم اکنون در اردبیل حاضر است و مقرر شده در اسرع وقت، گزارش کامل را به من ارائه کنند.