یاد دوران محبت و همدلی یاد دورانی که دنیا پرستی انقدر نبود این یادمانها و عکسها به همه ما میگوید باید برگردیم به دوران همدلی همدلی و یکپارچگی مردم و مسئولین چیزی است که آمریکا و اسرائیل و همه دشمنان ما از آن بشدت وحشت دارد چون همدلی و محبت و اسیر مال دنیا نبودن قویترین سلاح جهانی را در اختیار مامیگذارد که در این صورت هیچ هماوردی برای ایران اسلامی عزیز نیست

صلوات

ما با برنامه های ماهانه مرتب انسجام خودمان را حفظ کرده ایم و در مسائل روز مره هم از هم کمک می گیریم . بگرد جلسه دوستان را پیدا کن تا از غربت بیرون بیائی

عجب دوران طلایی بود اون سال 1362 و اون اردوگاه معنوی قلاجه که حقیر که حدود 4 سال جمعی لشگر محمد رسول الله ص بودم اردوگاهی به معنویت قلاجه ندیدم. هر روز صبح همه گردانها با کمی اختلاف صدای قرآن و مناجات نورائی آنها از بلندگوهای تبلیغات گردانشان بگوش میرسید و وقتی نیمه شب به نمازخانه و مسجد آنها (که موکت یا برزنتی بزرگ بود که در محوطه ای باز گسترانیده شده و آن را گاها حسینیه هم می نامیدند و نهایتا با چوب و طناب دور آن حصار کشیده بودند)میرفتی عده ای را مشغول نماز شب خواندن میدیدی و به حال آنها غبطه میخوردی. حسینیه گردان کمیل هم از این قاعده مستثنی نبود. یک روز فرمانده گردانمان (شهید معصومی در تصویر بالا چفیه پوش سمت چپ) که معاون تیپ و دوست قدیمی شهید حاجی پور بود در زیر آفتاب بر روی برزنت حسینه و به پهلو خوابیده بود هر چه کردم که بیدارش کنم تا گرمای آفتاب اذیتش نکند نتوانستم و گفتم شاید این خواب برایش خوشتر از گرمای آفتاب باشد. خداوند او و یار قدیمی اش شهید حاجی پور را با دیگر رفقای شهیدشان که در تصویر فوق هستند محشور و سر سفره سید الشهدا میهمان بگرداند. پیکر شهید معصومی که در عملیات والفجر 4 و در محور مریوان - پنجوین بشهادت رسیده بود پس از چندین سال به میهن اسلامی بازگشت و در مراسمش توفیق حضور داشتیم. شهید همت نیز گهگاه در حسینه گردان ما که از گردان های قدیمی لشگر محسوب میشد حضور یافته و در نماز جماعت مانند شهید حاجی پور و بصورت تقریبا نامحسوس شرکت می جست. ضمنا در مناسبت های خاص و ضروری نیز گردان های مختلف در محوطه بازی که در حوالی ستاد لشگر بود حضور یافته و به سخنرانی های بسیار نافذ و جذاب و شنیدنی شهید همت گوش جان می سپردند. روز وصل دوستداران یاد باد یاد باد آن روزگاران یاد باد...