گروه دین مشرق - شب‌های نیایش را نباید از دست داد. فرصت کم است مگر چند "رمضان” در سال داریم که بخواهیم با عذرهای بدتر از گناه از کنار آن به آسانی گذر کنیم؛ برای این مهم چه بهتر که در کنار خلوت کمی هم در جلوت حضور داشته باشیم و لذت عبادت دسته جمعی را بچشیم.


مسجد ارک تهران یکی از همین مکان‌های معروفی است که عبادت دسته‌جمعی در آن حال و هوای منحصر به فردی دارد و همه ساله در این ایام میزبان میهمان‌های خوب خداست. مسجدی که بیش از ۶۰ سال پیش توسط بازاریان تهران در دوطبقه در محله‌ای به همین نام ساخته شد. مسجدی که خاطرات تلخ و شیرینی را در خود نهفته دارد. شیرینی حضور رزمندگان اسلام در این مسجد قبل از اعزام به جبهه‌های نبرد که یادگاران آن روزها را به راحتی می‌توانی امروز در جای جای مسجد پیدا کنی و تلخی سوختن و به شهادت رسیدن ۷۸  تن از عاشقان حسینی در شب پنجم محرم الحرام سال ۸۳ هیأت "حسین جان" مسجد.

گفته شده که مناجات و ادعیه را دسته جمعی خواندن، از ابتکارات مرحوم آیت‌الله شاه‌آبادی بوده است. وقتی که استبداد رضاخانی هیئات را می‌بست ایشان برای تقویت متدینین، خواندن کمیل و توسل و ندبه را به شکل امروزی‌اش در مساجد رواج داد.


نوای حاج منصور که آغاز می شود تهران جانی دوباره می گیرد. انگار این شهر آلوده که این روزها بستر انواع و اقسام گناه و حرام شده است روحش را به العفو العفو های میدان ارک گره می زند. گویی گریه های حاج منصور است که تهران را تا یک سال بیمه می کند. در میان شوق مناجات سحر هر کس با خدای خودش عالمی دارد انگار که این مسجد با همه مساجد تهران و همه هیئت هایی که تا به حال رفته ایم فرق دارد اینجا شاید فقط ساخته شده برای راز و نیاز با "رَبَّ الشَهْرِ رَمَضانَ " آن هم سحر های تهرانِ در خواب. هر چه هست ایجا قطعه ای از بهشت است قطعه فراموش نشدنی در قلب پایتخت ایران اسلامی.