
او در ادامه متذکر شد: ادبيات جنگ در روزگار خودش، آن کاري را که بايد، انجام داد؛ هرچند در ادامه و پس از پايان جنگ، اين جريان کمتر شد. البته اين را نميتوان حمل بر غفلت توليدات ادبي نسبت به مسألهي جنگ کرد و هنوز هم بسياري از شاعران و نويسندگان هستند که از اين موضوع سخن ميگويند؛ اما شنوندهاش به اندازهي روزگار جنگ نيست.
معلم در ارزيابي ادبيات داستاني دفاع مقدس خاطرنشان کرد: اگر بخواهيم در مقايسه با رمانهاي خارجي سخن بگوييم، بايد عرض کنم نتوانستهايم آن جايگاه شايسته را احراز کنيم و البته اين اواخر، قصهنويسيهاي درازدامني صورت ميگيرد که در نوع خودش کارهاي برجستهاي هم هست.
او بيان کرد: اينطور نيست که عرصهي ادبيات دفاع مقدس خالي باشد؛ اما در تاريخ ادبيات شاهد بودهايم هنگامي که بحراني درميگيرد، همزمان با آن بحران، آثار خلاق و ماندگار توليد نميشود؛ از اينرو بايد انتظار ادبيات ماندگار دفاع مقدس را در نسلهاي بعد داشته باشيم و به اعتقاد من، اگر جنگ تروا هم حقيقت داشته باشد، هومر سالها بعد آن را روايت ميکند؛ همچنان که فردوسي سالها بعد از پيشداديان و کيانيان، حماسههاي آنها را بر هم بسته و ساخته و طبيعي است که در زمان يک رويداد، به اندازهي کافي به آن پرداخته نشود.