به گزارش مشرق، حکایت خشونت علیه جامعه پرستاری، هر روز ابعاد جدیدتری پیدا می کند. اگر تا چندی قبل، خشونت ها از نوع کلامی و فحش و ناسزا از سوی بیمار و همراهان بیمار بود، اما حالا حمله به پرستاران با ابزار بیمارستانی هم به آن اضافه شده است. هنوز یک ماه از سال جدید را پشت سر نگذاشته ایم که دومین حادثه خشونت علیه پرستاران در کشور اتفاق می افتد.
آن طور که احمد نجاتیان قائم مقام سازمان نظام پرستاری ایران گفته است، در هنگام انتقال یک بیمار بدحال از خواف به سمت مشهد، هنگامی که تیم پزشکی در آمبولانس متوجه وضعیت وخیم بیمار می شود، ناچار او را به نزدیک ترین مرکز درمانی در تربت حیدریه منتقل می کنند. اما بیمار فوت می کند. همراهان بیمار نیز که دنبال آمبولانس در حرکت بوده اند، وقتی به بیمارستان تربت حیدریه می رسند و متوجه فوت بیمارشان می شوند، با عصبانیت به سمت پرستار مرد حمله کرده و او را با قیچی که دم دست شان بود مجروح می کنند.
به گفته قائم مقام سازمان نظام پرستاری ایران، پرستار مرد با انتقال به مرکز درمانی تحت مداوا قرار می گیرد و خطر رفع شده است.
اولین حمله به پرستاران توسط همراهان بیماران در ساال جدید، مربوط می شود به روز ۱۲ فروردین در بیمارستان شهید مدرس شهرستان ساوه که در آن حادثه نیز دو پرستار از سوی فردی که برای پانسمان دستش به بیمارستان آمده بود، مورد حمله قرار می گیرند و یکی از پرستاران که دانشجوی پرستاری است از ناحیه ران پا چاقو می خورد.
حالا به فاصله دو هفته از وقوع آن حادثه، دومین حمله به پرستاران در سال ۹۴ اتفاق می افتد و این بار در نقطه ای دیگر از کشور، پرستار مرد تنها به خاطر احساس مسئولیتش و اینکه در صف اول پاسخگویی به بیماران قرار دارد، توسط همراهان بیمار مورد خشونت فیزیکی قرار می گیرد.
محمد شریفی مقدم عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور، با عنوان این مطلب که پرستاران در معرض انواع تهدیدها و خشونت های کلامی و فیزیکی قرار دارند، گفت: بررسی ها نشان می دهد بیش از ۹۰ پرستاران در محیط کار، خشونت های کلامی و ۳۰ درصد آنها خشونت فیزیکی را تجربه کرده اند.
وی با انتقاد از اینکه پرستاران در محیط کاری امنیت لازم را ندارند، افزود: وظیفه تامین امنیت پرسنل بر عهده مدیریت بیمارستان است. ولی متاسفانه در این زمینه کم توجهی می کنند و همین ضعف مدیریتی باعث می شود که پرستاران همواره در معرض خشونت های فیزیکی و کلامی قرار بگیرند.
در همین حال احمد نجاتیان قائم مقام سازمان نظام پرستاری ایران نیز به خبرنگار مهر، گفت: متاسفانه خشونت علیه پرستاران وجود دارد و شاید هر ماه حداقل یک خبر درباره حمله به پرستاران می شنویم.
وی با بیان این مطلب که انتظارات از نظام سلامت بالا رفته است، افزود: کمبودهایی در نظام سلامت هست که به پای پرستاری نوشته می شود. زیرا، پرستاران در صف اول پاسخگویی به بیماران و همراهان آنها قرار دارند.
نجاتیان با تاکید بر تقویت سیستم های حفاظتی در مراکز درمانی کشور، گفت: یک زمانی دادن اسپری فلقل و گاز اشک آور به پرستاران مطرح بود، اما این راه حل نیست و باید زیرساخت ها فراهم شود
قائم مقام سازمان نظام پرستاری همچنین از برخورد قضائی با کسانی که پرستاران را مورد ضرب و شتم قرار می دهند، به عنوان راهکاری برای مقابله با این قبیل رفتارهای نابهنجار نام برد و افزود: متاسفانه در مواردی از این قبیل حوادث، شاهد هستیم که مسئولان آن مرکز درمانی پیگیر وضعیت پرستار نیستند و گویی دعوای خیابانی بوده است. در حالی که وقتی پرستار در محل کار حاضر است و اتفاقی برای او رخ می دهد، مسئولیت رسیدگی به آن بر عهده مدیریت همان مرکز درمانی و بیمارستان است. البته واحد حقوقی سازمان نظام پرستاری نیز، پیگیر وضعیت پرستاران مضروب است.
در مطالعه ای، پرستاران شاغل در اورژانس بيمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی همدان مورد مطالعه قرار گرفتند که نتايج این مطالعه نشان داد ۹۶ درصد پرستاران در طول دوره کاری خود مورد خشونت قرار گرفته بودند. همچنین، خشونت عليه پرستاران مرد بيشتر از پرستاران زن بوده است. بيشترين عامل خشونت عليه پرستاران، خشونت کلامی بوده و بيشترين علت و عامل محرک بروز خشونت شلوغی و ازدحام در ايستگاه پرستاری بوده است.
آن طور که احمد نجاتیان قائم مقام سازمان نظام پرستاری ایران گفته است، در هنگام انتقال یک بیمار بدحال از خواف به سمت مشهد، هنگامی که تیم پزشکی در آمبولانس متوجه وضعیت وخیم بیمار می شود، ناچار او را به نزدیک ترین مرکز درمانی در تربت حیدریه منتقل می کنند. اما بیمار فوت می کند. همراهان بیمار نیز که دنبال آمبولانس در حرکت بوده اند، وقتی به بیمارستان تربت حیدریه می رسند و متوجه فوت بیمارشان می شوند، با عصبانیت به سمت پرستار مرد حمله کرده و او را با قیچی که دم دست شان بود مجروح می کنند.
به گفته قائم مقام سازمان نظام پرستاری ایران، پرستار مرد با انتقال به مرکز درمانی تحت مداوا قرار می گیرد و خطر رفع شده است.
اولین حمله به پرستاران توسط همراهان بیماران در ساال جدید، مربوط می شود به روز ۱۲ فروردین در بیمارستان شهید مدرس شهرستان ساوه که در آن حادثه نیز دو پرستار از سوی فردی که برای پانسمان دستش به بیمارستان آمده بود، مورد حمله قرار می گیرند و یکی از پرستاران که دانشجوی پرستاری است از ناحیه ران پا چاقو می خورد.
حالا به فاصله دو هفته از وقوع آن حادثه، دومین حمله به پرستاران در سال ۹۴ اتفاق می افتد و این بار در نقطه ای دیگر از کشور، پرستار مرد تنها به خاطر احساس مسئولیتش و اینکه در صف اول پاسخگویی به بیماران قرار دارد، توسط همراهان بیمار مورد خشونت فیزیکی قرار می گیرد.
محمد شریفی مقدم عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور، با عنوان این مطلب که پرستاران در معرض انواع تهدیدها و خشونت های کلامی و فیزیکی قرار دارند، گفت: بررسی ها نشان می دهد بیش از ۹۰ پرستاران در محیط کار، خشونت های کلامی و ۳۰ درصد آنها خشونت فیزیکی را تجربه کرده اند.
وی با انتقاد از اینکه پرستاران در محیط کاری امنیت لازم را ندارند، افزود: وظیفه تامین امنیت پرسنل بر عهده مدیریت بیمارستان است. ولی متاسفانه در این زمینه کم توجهی می کنند و همین ضعف مدیریتی باعث می شود که پرستاران همواره در معرض خشونت های فیزیکی و کلامی قرار بگیرند.
در همین حال احمد نجاتیان قائم مقام سازمان نظام پرستاری ایران نیز به خبرنگار مهر، گفت: متاسفانه خشونت علیه پرستاران وجود دارد و شاید هر ماه حداقل یک خبر درباره حمله به پرستاران می شنویم.
وی با بیان این مطلب که انتظارات از نظام سلامت بالا رفته است، افزود: کمبودهایی در نظام سلامت هست که به پای پرستاری نوشته می شود. زیرا، پرستاران در صف اول پاسخگویی به بیماران و همراهان آنها قرار دارند.
نجاتیان با تاکید بر تقویت سیستم های حفاظتی در مراکز درمانی کشور، گفت: یک زمانی دادن اسپری فلقل و گاز اشک آور به پرستاران مطرح بود، اما این راه حل نیست و باید زیرساخت ها فراهم شود
قائم مقام سازمان نظام پرستاری همچنین از برخورد قضائی با کسانی که پرستاران را مورد ضرب و شتم قرار می دهند، به عنوان راهکاری برای مقابله با این قبیل رفتارهای نابهنجار نام برد و افزود: متاسفانه در مواردی از این قبیل حوادث، شاهد هستیم که مسئولان آن مرکز درمانی پیگیر وضعیت پرستار نیستند و گویی دعوای خیابانی بوده است. در حالی که وقتی پرستار در محل کار حاضر است و اتفاقی برای او رخ می دهد، مسئولیت رسیدگی به آن بر عهده مدیریت همان مرکز درمانی و بیمارستان است. البته واحد حقوقی سازمان نظام پرستاری نیز، پیگیر وضعیت پرستاران مضروب است.
در مطالعه ای، پرستاران شاغل در اورژانس بيمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی همدان مورد مطالعه قرار گرفتند که نتايج این مطالعه نشان داد ۹۶ درصد پرستاران در طول دوره کاری خود مورد خشونت قرار گرفته بودند. همچنین، خشونت عليه پرستاران مرد بيشتر از پرستاران زن بوده است. بيشترين عامل خشونت عليه پرستاران، خشونت کلامی بوده و بيشترين علت و عامل محرک بروز خشونت شلوغی و ازدحام در ايستگاه پرستاری بوده است.
