به گزارش مشرق، روزنامه نزدیک به خانواده هاشمی رفسنجانی جدایی محمد هاشمی از حزب کارگزاران را زنگ خطر توصیف کرد.
محمد هاشمی دبیر سیاسی کارگزاران اخیراً با اعتراض علیه اعضای اضافه شده به مرکزیت این حزب تصریح کرد: ادامه حضورش در کارگزاران را موجب تشنج می‌دانست. او با مرعشی و کرباسچی و محمد قوچانی که کارگزاران را لیبرال معرفی می‌کردند، اختلاف داشت.
روزنامه آرمان تیتر اول خود را به «زنگ خطر یک خداحافظی ناگهانی اما معنادار» اختصاص داد و نوشت: اگر حضور نسل‌های تازه گریزناپذیر است در این میان نباید عقبه فکری سیاسی و امکان نقش‌آفرینی بزرگان در بزنگاه‌ها به فراموشی سپرده و میدانداری نوآمدگان و حاشیه رفتن سابقه‌داران را رقم بزند.
این روزنامه خاطرنشان می‌کند: «چگونه فردی که خود از پایه‌گذاران و سلسله جنبانان حزب بوده یکباره عطای ماندن را به لقایش می‌بخشد و هیچ چیز هم نمی‌تواند وی را برای ماندن اقناع کند، جای پرسش فراوان دارد. خود محمد هاشمی سربسته و در لفافه گفته است حضور اعضای جدید و عدم تطابق گفتمانی با آنان باعث این جدایی شده است. حسین مرعشی، سخنگوی حزب در پاسخ به سؤالات تسنیم مدعی شده: تغییرات پیش‌آمده در حزب کارگزاران با تأیید محمد هاشمی بوده است. سخنی که نمی‌تواند چندان مقرون به صحت و عقلانی باشد، چرا که محمد هاشمی با چند دهه سابقه در عرصه‌های مختلف متوجه بار سیاسی این خروج و استعفا با توجه به جایگاهش در سپهر سیاسی و در حزب بوده و اهل تصمیمات ناگهانی و قهرهای بچگانه و دفعی و آنی نیست و بی‌گمان موضوع تا جایی پیش رفته که امکان حضور او ممکن و میسر نبوده است. در این میانه نکته کلیدی آن است که ورود چهره‌های تازه و پرشمار به شورای مرکزی حزب و ساختار سیاسی آن و مواضع سیاسی و حزبی آنان علت ناخشنودی محمد هاشمی است».
همزمان کرباسچی در مصاحبه با روزنامه اعتماد و درباره این سؤال که ارزیابی شما از جدایی آقای محمد هاشمی از حزب کارگزاران چیست؟ گفت: ما چیزی در جدا شدن ایشان ندیدم. خود ایشان و همه افراد محکوم به حبس ابد در حزب نیستند. همه می‌توانند تا یک مدتی کار کنند و ممکن است وقتی صلاح ندانند ادامه فعالیت در حزب را متوقف کنند. کار در احزاب اجباری و ابدی نیست.
یادآور می‌شود کارگزاران در انتخابات سال 88 دو شقه شد به نحوی که برخی اعضای آن به ستاد موسوی پیوسته و برخی دیگر نظیر کرباسچی به ستاد کروبی رفتند. پس از آن نیز این حزب به خاطر اختلافات داخلی نیمه تعطیل بوده است. گفته می‌شود بر سر حمایت از آشوب سال 88 یا مخالفت با آن به خاطر هزینه‌هایی که برای این حزب داشته در میان اعضای کارگزاران اختلافاتی وجود دارد.
گردانندگان کارگزاران- کسانی چون کرباسچی- مدعی‌اند که به جای حزب دنبال ایجاد جبهه هستند اما ظاهراً انشعاب در این حزب و قربانی کردن محمد هاشمی اولین پیامد جبهه‌سازی در میان کارگزاران باشد.
*کیهان
محمد هاشمی دبیر سیاسی کارگزاران اخیراً با اعتراض علیه اعضای اضافه شده به مرکزیت این حزب تصریح کرد: ادامه حضورش در کارگزاران را موجب تشنج می‌دانست. او با مرعشی و کرباسچی و محمد قوچانی که کارگزاران را لیبرال معرفی می‌کردند، اختلاف داشت.
روزنامه آرمان تیتر اول خود را به «زنگ خطر یک خداحافظی ناگهانی اما معنادار» اختصاص داد و نوشت: اگر حضور نسل‌های تازه گریزناپذیر است در این میان نباید عقبه فکری سیاسی و امکان نقش‌آفرینی بزرگان در بزنگاه‌ها به فراموشی سپرده و میدانداری نوآمدگان و حاشیه رفتن سابقه‌داران را رقم بزند.
این روزنامه خاطرنشان می‌کند: «چگونه فردی که خود از پایه‌گذاران و سلسله جنبانان حزب بوده یکباره عطای ماندن را به لقایش می‌بخشد و هیچ چیز هم نمی‌تواند وی را برای ماندن اقناع کند، جای پرسش فراوان دارد. خود محمد هاشمی سربسته و در لفافه گفته است حضور اعضای جدید و عدم تطابق گفتمانی با آنان باعث این جدایی شده است. حسین مرعشی، سخنگوی حزب در پاسخ به سؤالات تسنیم مدعی شده: تغییرات پیش‌آمده در حزب کارگزاران با تأیید محمد هاشمی بوده است. سخنی که نمی‌تواند چندان مقرون به صحت و عقلانی باشد، چرا که محمد هاشمی با چند دهه سابقه در عرصه‌های مختلف متوجه بار سیاسی این خروج و استعفا با توجه به جایگاهش در سپهر سیاسی و در حزب بوده و اهل تصمیمات ناگهانی و قهرهای بچگانه و دفعی و آنی نیست و بی‌گمان موضوع تا جایی پیش رفته که امکان حضور او ممکن و میسر نبوده است. در این میانه نکته کلیدی آن است که ورود چهره‌های تازه و پرشمار به شورای مرکزی حزب و ساختار سیاسی آن و مواضع سیاسی و حزبی آنان علت ناخشنودی محمد هاشمی است».
همزمان کرباسچی در مصاحبه با روزنامه اعتماد و درباره این سؤال که ارزیابی شما از جدایی آقای محمد هاشمی از حزب کارگزاران چیست؟ گفت: ما چیزی در جدا شدن ایشان ندیدم. خود ایشان و همه افراد محکوم به حبس ابد در حزب نیستند. همه می‌توانند تا یک مدتی کار کنند و ممکن است وقتی صلاح ندانند ادامه فعالیت در حزب را متوقف کنند. کار در احزاب اجباری و ابدی نیست.
یادآور می‌شود کارگزاران در انتخابات سال 88 دو شقه شد به نحوی که برخی اعضای آن به ستاد موسوی پیوسته و برخی دیگر نظیر کرباسچی به ستاد کروبی رفتند. پس از آن نیز این حزب به خاطر اختلافات داخلی نیمه تعطیل بوده است. گفته می‌شود بر سر حمایت از آشوب سال 88 یا مخالفت با آن به خاطر هزینه‌هایی که برای این حزب داشته در میان اعضای کارگزاران اختلافاتی وجود دارد.
گردانندگان کارگزاران- کسانی چون کرباسچی- مدعی‌اند که به جای حزب دنبال ایجاد جبهه هستند اما ظاهراً انشعاب در این حزب و قربانی کردن محمد هاشمی اولین پیامد جبهه‌سازی در میان کارگزاران باشد.
*کیهان
