اخیراً اعتراضاتی در هنگ‌کنگ رخ داده است که معترضین در این جنبش که به "جنبش اشغال مرکز" مشهور شده است، در ماه ژوئن یک همه‌پرسی را ترتیب دادند که بر اساس آن از رأی‌دهندگان خواسته شد تا یکی از سه پیشنهاد برای انتخابات 2017 را بپذیرند. سپس در روز اول ژوئیه، سالگرد انضمام مجدد هنگ‌کنگ به چین، هزاران نفر به خیابان‌ها آمده و در دفاع از دموکراسی راهپیمایی کردند. با این وجود، هر دو دولت هنگ‌کنگ و پکن، این اعتراضات را غیرقانونی خوانده‌اند.
تحولات هفته‌های گذشته در هنگ‌کنگ، موجب شده تا مقامات کشورهای مختلف نیز در این باره اظهارنظر و بعضاً اعمال نفوذ کنند. از جمله کشورهایی که در طول تاریخ در امور داخلی چین دخالت کرده و این بار هم تلاش می کنند کنترل اوضاع را به دست بگیرند، آمریکاست که به عقیده "تدی ان‌جی" سردبیر روزنامه چینی "پیپلز دیلی" با رهبران جنبش "تسخیر مرکز" به منظور شدت بخشیدن به اغتشاشات تبانی کرده است. این سخنگوی طرفدار حزب کمونیست چین، آمریکا را به همکاری با طراحان جنبش تسخیر مرکز و تلاش و تحریک مردم به انقلاب رنگی متهم کرده است.
یادداشت چاپ شده در صفحه اول نسخه بین‌المللی روزنامه پیپلز دیلی، اشاره به این دارد که جریانات پکن وارد سطح بالاتری شده‌اند. این یادداشت با عنوان "چرا آمریکا از انقلاب‌های رنگی خسته نمی‌شود؟" تأکید کرده است که آمریکا به بهانه حمایت از دموکراسی، به آشوب در کشورهایی که مخالف آمریکا هستند، دامن می‌زند. این روزنامه با اشاره به گزارش‌های رسانه‌های خارجی ناشناس، تصریح می‌کند که رهبران تسخیر مرکز با "لویزا گریو" نایب رئیس موقوفه ملی دموکراسی و مسئول برنامه‌های بخش آسیا، خاورمیانه و شمال آفریقا ملاقات داشته‌اند.
بنا به گزارش‌های رسانه‌های بین‌المللی، "گریو" از چند ماه قبل با سران جنبش تسخیر مرکز، در آمریکا ملاقات داشته تا در مورد این جنبش گفتگو کنند. سال‌ها است که نام او در رسانه‌ها در مورد جریانات "استقلال تبت"، "ترکستان شرقی"، "جنبش دموکراسی" و دیگر نیروهای آشوب‌گر در چین و دخالت در امور داخلی این کشور به چشم می‌خورد. همچنین او کنفرانس‌هایی در مورد بهار عربی و انقلاب‌های رنگی دیگر کشورها برگزار کرده یا دست‌کم در آن‌ها شرکت داشته است.
این یاداشت اضافه می‌کند: "مسلماً آمریکا اعتراف نمی‌کند که در جنبش تسخیر مرکز دست دارد. همان‌طور که اقرار به کنترل نیروهای ضدچینی نمی‌کند. آمریکایی‌ها اقدامات خود را با ارزش‌هایی مثل دموکراسی، آزادی و حقوق بشر مشروع جلوه می‌دهند. یادداشت روزنامه "پیپلز دیلی" پس از لغو جلسه دولت این کشور با رهبران دانشجویان معترض و وارد شدن اعتراضات به سیزدهمین روزش و حمایت برخی مقامات بین‌المللی از این جنبش منتشر شد.
"انقلاب رنگی" اصطلاحی است که برای توصیف جنبش‌های گوناگون در شوروی سابق در اوایل قرن بیست و یکم به کار می‌رود، جنبش‌هایی که به سرنگونی کامل برخی دولت‌ها انجامید. همچنین این اصطلاح به قیام‌های خاورمیانه نیز اطلاق می‌شود. جریان اصلی رسانه‌های آمریکایی نشان داده‌اند که این کشور علاقه خاصی به جنبش "تسخیر مرکز" در چین دارد. این گزارش‌ها و تفسیرها از ستایش و حمایت مملو هستند. جنبش تسخیر مرکز به عنوان یک حرکت طرفدار دموکراسی نشان داده شده است و نسخه هنگ‌کنگی یک انقلاب رنگی است. به خاطر استفاده معترضان از چتر به دلیل وضعیت آب و هوایی و همچنین برای مقابله با گاز اشک‌آور پلیس، به این جنبش نام "انقلاب چتری" هم داده‌اند.
آژانس خبری "آسوشیتد پرس" مقاله‌ای را تحت عنوان "چتر اعتراضات انقلابی بر فراز هنگ‌کنگ" چاپ کرد. مجله "آسیا تایمز" این "چترهای انقلابی" را روی جلدش زد و "وال‌استریت ژورنال" از "بیداری دموکراتیک هنگ‌کنگ" گزارش داد: "سال‌ها مردم هنگ‌کنگ از درگیری مستقیم با حکومت خودداری کردند به امید آن که شاید مقامات چینی متقاعد شوند که به آن‌ها حکومت مستقلی اعطا کنند. حالا آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که تنها شانس‌شان برای رسیدن به دموکراسی، "گرفتن" آن از دولت پکن است."
در کمیسیون اجرایی کنگره آمریکا، گزارشی با ادبیاتی شدید‌اللحن ایراد شد که در آن آمده بود: "اقدامات چین در مورد محدود کردن دموکراسی، نگرانی‌ها را در مورد آینده متزلزل آزادی و نقش قانون در هنگ‌کنگ افزایش می‌دهد." سناتور "شرود براون" رئیس این کمیسیون از باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا خواسته است تا مستقیما همتای چینی خود، "جین پینگ" را تحت فشار قرار دهد. سه سرکنسولگری اسبق آمریکا در هنگ‌کنگ اخیرا نامه‌ای سرگشاده به "لئونگ چونگ-یینگ" رییس دولت هنگ‌کنگ نوشتند و از سیستم کمیته گزینش نامزدها انتقاد کردند. این اقدام فقط شرایط سیاسی هنگ‌کنگ را وخیم‌تر می‌کند و هیچ کمکی به حل و فصل بحران نمی‌کند.
بدیهی است که حرکت‌های از این قبیل از طرف دولت آمریکا، سازمان‌های غیردولتی و رسانه‌ها، با مشارکت واشنگتن در انقلاب رنگی در کشورهای مستقل مشترک‌المنافع، خاورمیانه، شمال آفریقا و جاهای دیگر مرتبط است. آمریکا وانمود می‌کند که دارد ارزش‌های جهانی نظیر دموکراسی، آزادی و حقوق بشر را ارتقا می‌دهد، اما در حقیقت از منافع استراتژیک خودش دفاع می‌کند و دولت‌هایی را که برای او گردن‌کشی می‌کنند، تضعیف می‌کند. در منطق آمریکا یک کشور دموکراتیک، کشوری است که امور خود را در جهت منافع آمریکا تنظیم کند.
"یوآخیم گاوک" رئیس‌جمهور آلمان تظاهرات هنگ‌کنگ را به تظاهرات کمونیستی آلمان شرقی در سال 1989 تشبیه کرد و گفت: "تجربه آلمان شرقی، اهمیت دفاع از دموکراسی را نشان داده است." او افزود که تظاهرکنندگان جوان در هنگ‌کنگ این را به خوبی درک می‌کنند. در این میان، "هنگ لی" سخنگوی وزارت امور خارجه چین، دوباره هشدار داد که دولت‌های بیگانه نبایست در امور هنگ‌کنگ دخالت کنند. وی گزارش کمیسیون آمریکا را "تحریف حقایق" و "حملات مخرب" علیه چین خواند.
یادداشت صفحه اول روزنامه پیپلز دیلی چین هشدار داد که هرگونه تلاش به منظور ایجاد انقلاب رنگی در چین بی‌ثمر خواهد بود، اگرچه در این هشدار، اشاره‌ای به آمریکا نشده است. انقلاب‌های رنگی آمریکا به ندرت موفق بوده‌اند. "بهار عربی" به "زمستان عربی" تبدیل شد و سیاست‌های خیابانی اوکراین به تجزیه اوکراین و درگیری نظامی انجامید. هیچ اثری از دموکراسی در این کشورها دیده نمی‌شود، اما آمریکا چشم خود را به این حقایق بسته است. واشنگتن طعم شیرین دخالت در امور داخلی کشورها را چشیده است، اما در مورد هنگ‌کنگ باید گفت شانس کمی برای موفقیت دارد و نخواهد توانست اراده دولت چین را در ابقای ثبات و موفقیت بشکند.
