گروه سیاسی مشرق - اصلاح طلبان که در رقابت‌های انتخاباتی یازدهمین دوره ریاست جمهوری به دلیل نداشتن سبد رای کافی پرچم حمایت مصلحتی از روحانی را به عنوان یک فرد فراجناحی بلند کردند حالا با طرح مطالبات خود بویژه در سیاست داخلی، قصد دارند تا دولت و اعضای کابینه روحانی را تحت فشار قرار دهند.
شاید بتوان گفت بخش قابل توجهی از این اظهارات و مطالبات مربوط به حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران می‌شود که در چند ماه اخیر مصاحبه‌ها و اظهارنظرهای مختلفی را در مورد دولت یازدهم و نسبت آن با اصلاح طلبان بیان کرده است.
"میزان پایگاه اجتماعی رئیس جمهور" و "وابستگی دولت یازدهم به اصلاح‌طلبان" میتوان از کلیدواژه‌های مصاحبه‌های چهره‌های اصلاح‌طلب و همچنین حسین مرعشی دانست.
شاید بتوان گفت بخش قابل توجهی از این اظهارات و مطالبات مربوط به حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران می‌شود که در چند ماه اخیر مصاحبه‌ها و اظهارنظرهای مختلفی را در مورد دولت یازدهم و نسبت آن با اصلاح طلبان بیان کرده است.
"میزان پایگاه اجتماعی رئیس جمهور" و "وابستگی دولت یازدهم به اصلاح‌طلبان" میتوان از کلیدواژه‌های مصاحبه‌های چهره‌های اصلاح‌طلب و همچنین حسین مرعشی دانست.
- در ادامه گزیده‌ای از مصاحبه تفصیلی مرعشی با روزنامه آرمان را می‌خوانید؛
سوال: برخی می‌گویند که اصلاحات رنگ و بوی اعتدال گرفته و انگار گفتمان اصلاحات درحال تبدیل شدن به گفتمان اعتدال است! آیا این را می‌پذیرید؟
خیر، اصلاح‌طلبی مشی و منش خودش را دارد! ما متحد دولت هستیم اما اصالت خودمان را هم حفظ می‌کنیم و قطعا در انتخابات هم حرف خودمان را خواهیم زد.
سوال: به نظر شما در این انتخابات امکان دارد که حضور نامزدهای خارج از چارچوب اصلاحات اما نزدیك به دولت عرصه را برای حضور نامزدهای اصلاح‌طلب تنگ کند؟ منظورم این است که اگر همچون انتخابات رئیس‌جمهوری که اشتراک‌نظر نهایی بر یک نامزد قرار گرفت، یک لیست واحد قرار باشد از سوی جریان‌های سیاسی نامبرده ارائه شود، این لیست تا چه حد اصلاح‌طلب است؟
اگر منظورتان این است که محدودیتی از سوی اعتدال‌گرایان برای اصلاح‌طلبان ایجاد شود که خیر این گونه نیست. همان‌طور که گفتم ما در انتخابات حضور منسجمی خواهیم داشت.
اصلاحات ظرفیت‌های فراوانی دارد و از همه این ظرفیت‌ها در انتخابات آینده استفاده خواهد کرد.
سوال: انتقادات به دولت بیشتر در زمینه سیاست داخلی است. این انتقاد‌ها را قبول دارید؟
انتقادات بیشتر به حوزه سیاست داخلی برمی‌گردد. در این حوزه رئیس‌جمهور مخالفان جدی دارد اما مدافعان و یاران وی به آن جدیت عمل نمی‌کنند و میتوان گفت که مردد هستند. این امر هم ناشی از دو بخش است؛ اول اینکه این امر ناشی از ناشی‌گری ماست اگر گوشه‌ای از کار بر وفق مراد نباشد فکر می‌کنیم که بد است و دلسرد می‌شویم که این اشکال دارد. ما باید کل را درنظر بگیریم و نباید جزئی‌نگر باشیم و بهبودی اوضاع کشور را در همه ابعاد احساس کنیم. بخش دیگر نیز ناشی از کارکردهای اشتباه تیم رسانه‌ای دولت است و بخش دیگر به‌طور مشخص وزارت کشور با همه اهمیتی که در سیاست داخلی دارد کارکردش به‌گونه‌ای نیست که معدل رای‌دهندگان به آقای روحانی را راضی کند. اخیرا به شهرستانی سفر کردم که برای سخنرانی دعوت شده بودم. در آن شهرستان در طول 10 ماه گذشته چه در بخشداری و استانداری و چه در ادارات کوچک‌تر هیچ‌یک کوچک‌ترین تغییری به وجود نیامده و تمام تیم آقای احمدی‌نژاد هنوز بر سر کار بودند. نمی‌گویم نباید فردی از دولت قبلی بر سر کار باشد اما بالاخره مردم از رایی که به روحانی دادند، انتظاراتی دارند. 65 درصد مردم به ایشان رای دادند. چرا وزارت کشور باید در همراهی این 65 درصد مماشات کند؟ ضعف دیگر در حوزه ارتباطات وزرا و سازمان‌های ملی با مجلس است. روحانی در بازسازی جایگاه اقدام شایسته‌ای را انجام دادند . از سیاست‌های تخریبی احمدی‌نژاد فاصله گرفتند و سیاست‌شان تقویت مجلس بود که به نظر من سیاست درستی بود ولی دولت باید در دفاع از حقوق و استقلال دولت از مجلس جدی‌تر عمل کند و مصمم بودن ایشان باید به بعضی از وزرا هم سرایت کند. وزرا باید با جدیت بیشتری در مقابل دخالت‌های نابجا برخی در کارهای اجرایی ایستادگی کنند. در مجموع در سیاست‌های خارجی گام‌های بلندی برداشته شده و در نهایت در مذاکرات هسته‌ای در پایان مهلت 6 ماهه چالش‌ها یا حل و فصل و یا تمدید می‌شود.
سوال: برخی می‌گویند که اصلاحات رنگ و بوی اعتدال گرفته و انگار گفتمان اصلاحات درحال تبدیل شدن به گفتمان اعتدال است! آیا این را می‌پذیرید؟
خیر، اصلاح‌طلبی مشی و منش خودش را دارد! ما متحد دولت هستیم اما اصالت خودمان را هم حفظ می‌کنیم و قطعا در انتخابات هم حرف خودمان را خواهیم زد.
سوال: به نظر شما در این انتخابات امکان دارد که حضور نامزدهای خارج از چارچوب اصلاحات اما نزدیك به دولت عرصه را برای حضور نامزدهای اصلاح‌طلب تنگ کند؟ منظورم این است که اگر همچون انتخابات رئیس‌جمهوری که اشتراک‌نظر نهایی بر یک نامزد قرار گرفت، یک لیست واحد قرار باشد از سوی جریان‌های سیاسی نامبرده ارائه شود، این لیست تا چه حد اصلاح‌طلب است؟
اگر منظورتان این است که محدودیتی از سوی اعتدال‌گرایان برای اصلاح‌طلبان ایجاد شود که خیر این گونه نیست. همان‌طور که گفتم ما در انتخابات حضور منسجمی خواهیم داشت.
اصلاحات ظرفیت‌های فراوانی دارد و از همه این ظرفیت‌ها در انتخابات آینده استفاده خواهد کرد.
سوال: انتقادات به دولت بیشتر در زمینه سیاست داخلی است. این انتقاد‌ها را قبول دارید؟
انتقادات بیشتر به حوزه سیاست داخلی برمی‌گردد. در این حوزه رئیس‌جمهور مخالفان جدی دارد اما مدافعان و یاران وی به آن جدیت عمل نمی‌کنند و میتوان گفت که مردد هستند. این امر هم ناشی از دو بخش است؛ اول اینکه این امر ناشی از ناشی‌گری ماست اگر گوشه‌ای از کار بر وفق مراد نباشد فکر می‌کنیم که بد است و دلسرد می‌شویم که این اشکال دارد. ما باید کل را درنظر بگیریم و نباید جزئی‌نگر باشیم و بهبودی اوضاع کشور را در همه ابعاد احساس کنیم. بخش دیگر نیز ناشی از کارکردهای اشتباه تیم رسانه‌ای دولت است و بخش دیگر به‌طور مشخص وزارت کشور با همه اهمیتی که در سیاست داخلی دارد کارکردش به‌گونه‌ای نیست که معدل رای‌دهندگان به آقای روحانی را راضی کند. اخیرا به شهرستانی سفر کردم که برای سخنرانی دعوت شده بودم. در آن شهرستان در طول 10 ماه گذشته چه در بخشداری و استانداری و چه در ادارات کوچک‌تر هیچ‌یک کوچک‌ترین تغییری به وجود نیامده و تمام تیم آقای احمدی‌نژاد هنوز بر سر کار بودند. نمی‌گویم نباید فردی از دولت قبلی بر سر کار باشد اما بالاخره مردم از رایی که به روحانی دادند، انتظاراتی دارند. 65 درصد مردم به ایشان رای دادند. چرا وزارت کشور باید در همراهی این 65 درصد مماشات کند؟ ضعف دیگر در حوزه ارتباطات وزرا و سازمان‌های ملی با مجلس است. روحانی در بازسازی جایگاه اقدام شایسته‌ای را انجام دادند . از سیاست‌های تخریبی احمدی‌نژاد فاصله گرفتند و سیاست‌شان تقویت مجلس بود که به نظر من سیاست درستی بود ولی دولت باید در دفاع از حقوق و استقلال دولت از مجلس جدی‌تر عمل کند و مصمم بودن ایشان باید به بعضی از وزرا هم سرایت کند. وزرا باید با جدیت بیشتری در مقابل دخالت‌های نابجا برخی در کارهای اجرایی ایستادگی کنند. در مجموع در سیاست‌های خارجی گام‌های بلندی برداشته شده و در نهایت در مذاکرات هسته‌ای در پایان مهلت 6 ماهه چالش‌ها یا حل و فصل و یا تمدید می‌شود.
