یکی از ساکنان این محله که در همسایگی استادیوم میزبان جام جهانی جایی شبیه به یک منزل مسکونی دارد از خبرنگاران می خواهد هنگام قدم زدن در کوچه های باریک و ساکت این محلات مراقب همه چیز باشند، او به دوربین فیلمبرداری و پاسپورت خبرنگاران اسپانیایی اشاره می کند و با لبخندی تلخ می گوید: برای داشتن پاسپورت اسپانیایی شما اینجا هر اتفاقی ممکن است رخ دهد.
دختر بیمار این گزارش مستند رو به استادیومی می کند که اجازه ندارد حتی به آن نزدیک شود، می گوید: جام جهانی برای ثروتمندان است نه برای فقرا، پدرم از این که من اینگونه از فقر حرف می زنم خجالت می کشد و حالا هم از محله بیرون رفته که از او فیلم تهیه نکنید اما دوستان من در بازداشت پلیس برزیل هستند، آنها فقیر نبودند اما به خاطر من به خیابانهای برزیل آمدند و بازداشت شدند. حالا من چرا سکوت کنم؟
یکی دیگر از ساکنان محله می گوید: پلیس دو ماه قبل از جام جهانی به اینجا آمد و به همه ما هشدار داد از حصاری که اطراف محله کشیده شده بیرون نیاییم، ما حتی برای خرید مایحتاج خود از آنها اجازه می گیریم تا وقتی که در این شهر فوتبال نیست برای خرید به بازار سر بزنیم، پلیس حتی اجازه نمی دهد در بازار با گردشگران اروپایی صحبت کنیم یا چیزی به آنها بفروشیم.
پائولا بار دیگر جلو می آید و با خشمی ترحم برانگیز می گوید: فیفا دروغ می گوید، فیفا دروغ می گوید، خدایا کمکم کن بتوانم همه حرفم را بزنم، شما خبرنگارید؟ اسپانیایی، درست است؟ خوش به حالتان، اینجا در اتاقی که حکم مدرسه برای ما دارد شما اروپاییان همان نژاد برتر هستید، شما هستید که حق دارید برای ما تصمیم بگیرید، شما به ما تمدن و زبان و حتی دین داده اید، پاپ کاتولیک هم باید در اروپا باشد تا صدایش را بشنوند، اینجا که بیاید کسی نگاهش نمی کند.
