تندیسه بی روح تیکی تاکا را تا کی می‌‌پرستی زاهد بزرگ. ندیدی الهه زیباییت مقابل مونیخی‌ها ۷ بار مرتکب گناه کبیره شد. ندیدی کوکه و خوانفران خام چطور قدّیسه شما را بی آبرو کردند. تا کی گوشت نزد ژاوی است.ای همیشه خاموش حرفی هم از طرف خودت بزن. میانه میدان را آسفالت کردی برای اشنایدر که پدرو کدام خطبه را بخواند که آلونسو نمی‌‌توانست. پیامبر صلح تا کی سازش با ساق‌های خسته. خاوی مارتینز را انقدر ندیدی که تبعید شد به باواریا و آنجا اچار فرانسه هاینکس شد. تا که باید خاکسار شما باشد که جای پیکه سر به هوا را بگیرد. در جام شما کدام شراب باید بریزد که به هوش بیایید، مگر کسی بهتر از او هم می‌‌تواند توپ‌های جلو خط دفاع شما را جمع کند.
رقیب، حریم حرم شما را هم در نوردید اما شما هنوز نیازی به تغییر نمی‌‌بیند. با این مصلحت اندیشی غنیمت شما از برزیل جز عرق شرم نخواهد بود. کمی هم از عشقتان بگذرید. چولو هم با همین نفرات فوتبال بازی کرد. آنچلوتی هم با همین راموس خسته قهرمان شد. به کدام خواب غفلت فرو رفتید که افول تفکرتان را ندیدید. کمی وصیت نامه آراگونس فقید را بخوانید. او رائول را آنقدر به نیمکت چسپاند که بغضش نصیب کسی نشود. برای سبز شدن امثال ویا و تورسی که حالا خوب می‌‌دانید اگر همان پسر نیک برگردد، مقابل دروازه خالی سر توپ نخواهد زد.
شما در اسپانیا حک شدی ماندنی اما برای ثبت شدن در تاریخ انقلاب کن. تیم شما جای لب تشنگانی مانند کارواخال است نه شکم سیر‌های مانند تورس. کمی آراگونس باش آقای دل بوسکه. آذرخش باش نه کبریت بی خطر. ترنم تازه باش نه تعفن تیکی تاکا. غزلی تازه بگو پیر بی واژه. غزلی تازه بگو آقای دل بوسکه!
منبع: طرفداری
