گرچه این شجاعت ها و فداکاری ها و پیروزی های عظیم کم سابقه یا بی‏سابقه در بُعد نظامی و میدان نبرد از طرف نیروهای مسلح عظیم القدر جمهوری اسلامی، آن چنان افتخارآفرین و اعجاب‏آمیز است که با مقیاس های عادی و معیارهای نظامی و جنگی نتوان ارزش پر عظمت و غرورآفرین آن را با الفاظ محدود و عبارات معدود توصیف نمود و شجاعت و حمله برق‏آسای سلحشوران ایران بزرگ را به ذهن آورد و با قلم و بیان اظهار کرد.

گرچه این شکل پیروزی ها و سلحشوری ها در باب خود بی‏نظیر یا کم نظیر است و گرچه این نحو تاختن بر نیروهای زمینی و هوایی دشمنانی که تا بن دندان با سلاح های سنگین و سبک مدرن غربی و شرقی مسلح بودند، در جنگ های جهان نمونه است که در ظرف کمتر از یک هفته آن چنان مات شوند که هر چه دارند بگذارند و فرار نمایند و یا تسلیم شوند، به صورتی که قوای مسلح ما تا کنون نتوانند اسیران و کشتگان و غنایم را به شمار آورند و گر چه تمام این امور بر خلاف عادت به صورتی معجزه‏آسا تحقق یافت، لکن آنچه انسان را در مقابل رزمندگان جبهه‏ها و پشتیبانان آنان در میدان رزم مثل جهاد سازندگی و همچنین فیلمبرداران جان بر کف عزیز و پزشکان و پرستاران متعهد و والا مقام و خبرنگاران جسور و مردمان میلیونی پشت جبهه به خضوع وادار می‏کند، بعد معنوی آن است که با هیچ معیاری نمی‏توان سنجید و با هیچ میزانی نمی‏توان عظمت آن را دریافت.

ما عقب ماندگان و حیرتزد‏ه گان، و آن سالکان و چله‏ نشینان و آن عالمان و نکته ‏سنجان و آن متفکران و اسلام‏ شناسان و آن روشنفکران و قلمداران و آن فیلسوفان و جهان ‏بینان و آن جامعه‏ شناسان و انسان‏ یابان و آن همه و همه، با چه معیار این معما را حل و این مساله را تحلیل می‏کنند.

... این جانب هر وقت با یکی از این چهره‏ها رو به می‏شوم و عشق او را به شهادت در بیان و چهره نورانی‏اش مشاهده می‏کنم، احساس شرمساری و حقارت می‏کنم و هر وقت در تلویزیون، مجالس و محافل، این عزیزان که خود را برای حمله به دشمن خدا مهیا می‏کنند و مناجات و راز و نیازهای این عاشقان خدا و فانیان راه حق را در آستانه هجوم به دشمن می‏نگرم که با مرگ دست به گریبان هستند و از شوق و عشق در پوست نمی‏گنجند، خود را ملامت می‏کنم و بر حال خویش تاسف می‏خورم. اکنون ملت ما دریافته است که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا». مجالس حال و دعای اینان، شب عاشوراهای اصحاب سیدالشهدا را در دل زنده می‏کند.

جوانان عزیزم و فرماندهان محترم، شما توقع نداشته باشید که من بتوانم از عهده ثنای شما و شکر عمل شما برآیم. شما را همان بس که محبوب خدای تعالی هستید و خدای شما فرموده که شما را که چون سدی محکم و بنیانی مرصوص در مقابل دشمنان خدا و برای رضای او ایستاده‏اید دوست می‏دارد و این است جزای شما و این است عاقبت عمل شما.

** از پیام امام خمینی(ره) به فرماندهان نظامی دفاع مقدس (دهم فروردین 1361)