
در اين کتاب، آيتالله جوادي آملي، به بررسي نقش زن در خانواده و اجتماع از منظر اسلام ميپردازد.
به گزارش مشرق به نقل از پايگاه اطلاع رساني دين پژوهي ايران، اين کتاب مجموعه مباحثي است که به عنوان تفسير موضوعي براي دانش پژوهان جامعة الزهراء(س)، توسط آيت الله جوادي آملي بيان شده است.
کتاب زن در آئينه جلال و جمال، در سه بخش، از عظمت و جايگاه زن سخن به ميان آورده است و در بخش پاياني هم به شبهات مطرح، پاسخ گفته شده است. بخش نخست اين کتاب که عنوان زن در قرآن را به خود اختصاص داده است، جايگاه و نقش زنان را از منظر قرآن در خانواده و اجتماع، بررسي ميکند. در اين قسمت از کتاب زن در آئينه جلال و جمال بيان شده است که منشأ پيدايش تمامي زنان و مردان يکي است و به همين دليل همانگونه که مردان ميتوانند به عاليترين مرتب? کمالات نايل آيند، زنان نيز از اين امر مستثنا نيستند و علاوه بر آن عنوان ميکند که ازنظر قرآن، تفاوتي بين زن و مرد نيست.
در اين بخش کتاب زن در آئينه جلال و جمال، با اشاره به آيه 10تا 12 سوره تحريم، به زنان الگو از منظر قرآن پرداخته شده است؛ زناني همچون مريم، آسيه زن فرعون و ... . ايشان همانگونه که الگوي زنان هستند، الگوي مردان نيز قرار دارند.
در همين بخش تنها تفاوت زن و مرد، شکل ظاهري آنها طرح شده است؛ البته برخي معتقدند که علاوه بر تفاوت جسمي زن و مرد، روان آنها نيز باهم متفاوت است که البته اين روان، متفاوت از روح است.
نويسنده در بخش دوم اين کتاب که باعنوان زن در عرفان از آن نام برده شده است، عرفان را به دو بخش کلي عرفان نظري و عرفان عملي، تقسيم کرده است. در عرفان نظري عنوان شده که همه چيز در جهان هستي تجلي گاه آيات خداوند است اما در عرفان عملي، راههاي عملي رسيدن به کمال را براي يک زن، شرح ميدهد.
در بخش عرفان کتاب زن در آئينه جلال و جمال نکتهاي طرح شده است که زنان به دليل برخورداري از عاطفه و احساس بالا، حرکت در مسير سلوک الهي و رسيدن به کوي جلال و جمال برايشان هموارتر است. همچنين در اين بخش عنوان شده که از نگاه قرآن، گرچه زن و مرد در ظاهر با هم متفاوتند، اما در حقيقت و پيشگاه خداوند، با يکديگر تفاوتي ندارند.
بخش سوم اين کتاب، زن در برهان، بيشتر روي اين نکته تأکيد دارد که ازنظر فلسفي، و از جهت روحي بين زن و مرد تفاوتي نيست؛ علاوه بر اين، از نظر عقلي هم تفاوتي بين زن و مرد وجود ندارد.
در ديگر قسمتهاي مهم اين بخش، از حضور زن در صحنه سياسي سخن به ميان آمده است و براي نمونه به زناني که در طول تاريخ نقشهايي سياسي، ايفا کردهاند، اشاره ميشود؛ مانند سوده همداني که به گونهاي با معاويه برخورد ميکند که او را درمقابل استدلالهاي خود تسليم ميکند.
آيتالله جوادي آملي در اين بخش از کتاب زن در آئينه جلال و جمال، با انتقاد از کساني که زن را به اين معني محجوب ميخواهند که او را از صحنههاي سياسي و اجتماعي محروم کنند، به اين مسأله ميپردازد که اگر زن اينگونه از امتيازات اجتماعي محروم شود، نميتواند به شخصيت وجودي خود دست يابد، حال آنکه زنان ميتوانند به لحاظ اجتماعي و سياسي، استعدادهاي دروني خود را ظاهر سازند.
در اين بخش عنوان شده است که بايد شرايط رشد و کمال زنان هم، همانند مردان فراهم شود؛ چراکه اگر در هر شرايطي، زمينه هاي رشد فراهم باشد، زنان ميتوانند همپاي مردان به کمالات برسند.
در بخش چهارم و پاياني اين کتاب، که عنوان حل شبهات و روايات معارض به خود گرفته است، به حل منطقي روايات متشابهي که احياناً شبهههايي را در اين زمينه بهبار آورده، پرداخته شده است. در اين بخش با اشاره مجدد به انتقاد آيتالله جوادي آملي از کساني که با تعريف خاصي از محجوب بودن زن به معناي اينکه زن بايد خودش در حجاب و نامش تنها در کتاب باشد، تا عظمت او ظهور کند، بيان شده است که هنر اين است که زن از قدرتهاي سياسي و اجتماعي برخوردار باشد و در پيشگاه خداوند، خضوع کند.
در صفحه 298 بخش پاياني کتاب زن در آئينه جلال و جمال، سخني از آيتالله جوادي آملي وجود دارد که ايشان ميگويند، اگر کارهايي که زنان ابوذرگونه در طول تاريخ، جنگها، و صحنههاي سياسي اسلام، دهها بار گفته ميشد و به صورت فيلمهاي تبليغي درميآمد و کتابهايي در اين زمينه نوشته ميشد، مشخص ميشد که زنها در پيشبرد مسائل نظامي درصدر اسلام، همچون ابوذر و مالک اشتر، در صحنه بودهاند.