سیدهادی خسروشاهی از مبارزان انقلاب، خاطره خود از این رخداد را اینگونه نقل می کند:[1]
پس از
پیروزی انقلاب و تشکیل دولت موقت به ریاست مرحوم مهندس بازرگان و شرکت آقای میناچی
در کابینه دولت موقت، من یکبار بیشتر مرحوم شهید مطهری را به علت مشاغل و گرفتاری
هایی که ایشان داشتند، ملاقات نکردم. در این ملاقات از ایشان پرسیدم چرا به رغم
شناختی که از آقای میناچی داشتند، با انتخاب او برای وزارت در شورای مربوطه مخالفت
نکردند؟
شهید مطهری در پاسخ گفتند: البته من قلبا با انتخاب نامبرده موافق نبودم، ولی در شورای مربوطه مخالفت خود را ابراز نکردم، چون در ذهنم این شبهه ایجاد شد، که شاید مخالفت من برای رضای خدا نباشد و ریشه در رنجش من از نامبرده در مورد مسئله حسینیه ارشاد و برخورد زشت و ناگوار وی با من داشته باشد؛ و یا حداقل برای مردم و دوستان چنین سوء تفاهمی پیش بیاید. لذا سکوت کردم.
البته مخالفت مرحوم آقای طالقانی با انتخاب نامبرده برای وزارت و مشکوک دانستن وی از لحاظ سیاسی و ارتباط احتمالی با بعضی از محافل رژیم سابق، شاید برای روشن شدن دوستان، اتمام حجتی بود و تکلیفی برای من باقی نمی ماند. این بود که سکوت کردم؛ ولی چون در نهایت، اکثریت دوستان شورا با انتخاب وی موافقت کردند، ما هم مخالفتی نکردیم؛ تا خدای نکرده در آغاز کار، اختلافی بین ما و دوستان و کابینه موقت پیش نیاید و گرنه موضع من نسبت به نامبرده، با توجه به عملکرد غیر مشروع وی در اداره حسینیه ارشاد، بر همه روشن بود و من نخواستم آن موضع گیری را در این امر دخالت بدهم، چون هدف بالاتر از این حرف هاست.
همسر علی شریعتی - طاهر احمد زاده - ناصر میناچی یوسفی اشکوری - خسرو اذربایجانی
