به گزارش وبلاگستان مشرق، سيدمهدي رحمتي دروازه بان تيم ملي کشورمان در جديدترين مطلب وبلاگ خود با اشاره به برد شيرين ايران مقابل عراق در جام ملتهاي آسيا نوشت: قبل از بازي نگران بودم ، چون عراق تيم بسيار خوبي بود . عجب بردي بود، خستگي همه اردوهاي قبلي از تنمان خارج شد .
اول بازي که از همه حاضرين خواسته شد به احترام جان باختگان پرواز تهران - اروميه سکوت کنند ، نصف تماشاگران عراقي حاضر در ورزشگاه، دست به يک کارخيلي کثيف زدند و شروع به مسخره بازي درآوردند و دوباره بچه هاي ما را جري کردند.
در بازي قبلي هم مقابل عراق که در اردن برگزار شد، هنگام پخش سرود ايران ، تماشاگران عراقي ما را هو کردند و با دستان خود به ما علامت هاي زشتي مي دادند. خوب طبيعي بود بچه ها با حسي خاص بازي را شروع کنند و ما هر 2 بازي را برديم.
بازيکنان عراق هم که فوتبال را کاملا ناجوانمردانه بازي مي کنند و شباهت زيادي به تيم بحرين دارند . يک جا موي هادي را کشيدند ، يک جا با دست به صورت خلعت بري زدند، شجاعي را چند بار ناجوانمردانه زدند . به نظر من اگر تيم ما 100 بار ديگر هم با اين شرايط با عراق بازي کند بازي را مي برد .
2 روز قبل از بازي چند نفر از بچه ها سرماخوردگي شديدي پيدا کردند. خود من ،جلال حسيني ومسعود شجاعي شب قبل از بازي حال بدي داشتيم به طوري که مجبور به زدن سرم شديم. بعد از پرويز ، شجاعي را با آمبولانس مستقيما به بيمارستان بردند.
اوضاع تيم خيلي خوب است.خيلي جو دوستانه و آرامي بر اردوي تيم حاکمه و همه بچه ها تقريبا دنبال اين هستند که برخلاف پيش بيني خيلي از کارشناسان بتوانند با تيم ملي به موفقيت بزرگي برسند . بعد از برد عراق، حالا خيلي اميدواريم که هم از گروه صعود کنيم و هم بتوانيم درمراحل بعدي پله به پله بالا بياييم.
روي گلي که خوردم هنوز دارم فکر ميکنم . توپ که سانتر شد من خيلي صدا زدم بچه ها بيان و ديرک سمت چپ رو پوشش بدند . مشت کردم توپ رو بزنم اما عماد رضا خيلي سريعتر به توپ رسيد و ديگه کاري از دستم بر نمي آمد. اما خدا را شکر در صحنه هاي بعدي از خودم رضايت دارم . خوشبختانه مربي ها هم از من خيلي راضي بودند.
بعد از بازي هم در هتل همه خيلي شاد و خوشحال بوديم . ساعات خالي را در اتاقهايمان مشغول استراحت هستيم و يا بعد از تمرين مشغول مرور بحث هاي فني .
من هم ساعات خاليم رو سعي مي کنم که زبان بخونم تا زبانم بهتر بشه .از روزي هم که اينجا هستم با پسرم صحبت نکردم . علي الان 3 سال و 7 ماهش شده و خيلي با گذشته فرق کرده .وقتي با من صحبت ميکنه هوايي ميشه و ديگه زبان هم باز کرده . زماني که قطربوديم گريه مي کرد .ميگفت بليط بخر من بيام قطر يا تو بيا تهران .منهم خيلي دلم براش تنگ شده و ميترسم باهاش صحبت کنم و باز هوايي بشه وخودم بيشتر اذيت ميشم .
در مورد کره شمالي هم ، تيمش به مراتب بهتر از تيميه که پارسال تو خرداد ماه باهاشون بازي کرديم . با تجربه تر شده اند .بازيشون رو با امارات ديدم .کره شمالي پيشرفت خوبي داشته و موقعيت هاي خوبي را در بازي امارات خلق کردند.البته امارات در نيمه دوم بهتر بازي کرد.
در اين بازي هم بايد خيلي مراقب باشيم و فکر ميکنم تيم ما توان گرفتن 3 امتياز اين بازي را هم دارد.
الان بچه ها بعد از برد عراق خيلي مصمم هستند که هم کره شمالي و هم امارات را ببرند و با 9 امتياز از گروهمان صعود کنيم.
خب خيلي هم سخته ولي فکر ميکنم که به دستش مياريم.