گروه سیاسی مشرق- بیست‌‌وهفتم تیرماه سال 1367 اعلام می‌شود که ایران قطعنامۀ 598 شورای امنیت را که در 29 تير سال 1366 تصويب شده
بود پس از یک سال پذیرفته است. جبهه‌ها به هم می‌ریزد. خیلی‌ها در بُهت و سرگردانی‌اند. مردم هنوز نمی‌توانند تحلیل کنند چه اتفاقی افتاده؟در روز بیست‌و‌نهم تیر امام امت به مناسبت سالگرد حج خونین پیام می‌دهند. متن این پیام طولانی در رسانه و روزنامه‌ها منتشر می‌شود. بخش عمده‌ای از پیام، مربوط به بحث پذیرش قطعنامه است. حضرت امام در این پیام، هدف و راه انقلاب را برای همیشه مشخص می کنند.
سی‌ویکم تیر ماه سال 1367 نمازجمعۀ تهران است، حالا وقت آن است که آیت‌الله خامنه‌ای، امام جمعۀ تهران، رئیس جمهور و این شاگرد راستین مکتب روح‌الله، این مواضع بلند حضرت امام را تبیین کنند. این نمازجمعه، شرح مختصری است از پیام حضرت امام؛ خطبۀ اول بحث حج و خطبۀ دوم پذیرش قطعنامه.
ایشان در ابتدای خطبۀ اول، با جملاتی عجیب و تأمل برانگیز، از عظمت پیام حضرت امام می‌گویند...
«اين دو مسألۀ مهم در دو خطبۀ امروز بايد مطرح بشود، در خطبۀ اول مسألۀ حج و در خطبۀ دوم مسألۀ قطعنامه. البته اگر ما مى‌خواستيم كه حق سخن را در اين باره ادا بكنيم، بايد پيام بلند زيباى استثنائى ماندگار تاريخى رهبر و امام عزيزمان را در اين‌جا مطرح مى‌كرديم و در پيرامون آن حرف مى‌زديم.
حقيقتاً اين پيام يكى از آيات و معجزات بزرگ اين انقلاب است، و همان‌طورى كه همه احساس كرديد، آنچنان نغمۀ دلپذير و مؤثرى است كه تا اعماق جان ملت انقلابى ما نفوذ كرد و تارهاى روح آنان را به نوا درآورد، و اين تازه آغاز كار است.
اين پيام لوحۀ زرين پاك نشدنى‌اى است كه بر سردر اين انقلاب و بر پيشانى و كتيبۀ اين نظام عظيم اسلامى، تا ابد خواهد ماند.
كلمه كلمه و جمله جملۀ اين پيام قطرۀ باران رحمتى است كه كام مشتاقان را و جان عاشقان را سيراب خواهد كرد.
حقيقتاً نشانه‌اى است از اين‌كه امام ما، اين فرزند راستين ولى خدا و پيامبر خدا ملهم به الهامات الهى است. اين نيروى فوق‌العاده‌اى است كه خداى متعال ذخيرۀ اين انقلاب قرار داده است.
افسوس كه وقت كم است، والّا در ستايش اين پيام ساعت‌ها بايد سخن گفت و در تفسير آن عمرى را بايد صرف كرد.
برادران ما در مجلس شوراى اسلامى و بيرون آن مجلس گفتند كه اين پيام بايد قانون بشود، اين درست است اما بالاتر از آن، اين پيام بايد فرهنگ جامعۀ ما بشود. اى بسا قانونى كه در دل مردم و عمق جان مردم نيست. بر نوك قلم‌ها و لقلقۀ زبان‌هاست، اما فرهنگ يك جامعه يعنى آن راه روشنى كه جامعه آن راه را مى‌پيمايد.
اين پيام بايد آن قدر تكرار بشود، آن قدر بر سر منابر و تريبون‌ها گفته بشود و شرح و توضيح داده شود، آن قدر بايد جزوه و كتابى كه حاوى اين پيام خواهد شد در خانه‌ها به وسيلۀ پدران و مادران و جوانان بزرگ خانواده براى ديگران خوانده بشود، آن قدر بايد اين پيام در زبان‌ها و دل‌ها و ذهن‌ها بگردد تا رنگ ثابت ملت ما و فرهنگ ناستردنى انقلاب ما بشود.
اين پيام و پيام سال گذشتۀ حج يك مجموعۀ كامل است كه بايد از آن اين ملت جان خود را سيراب كند.
من امروز به گوشه‌هايى از اين پيام اشاره مى‌كنم و حقيقتاً وقت كوتاه اين خطبه‌ها به بيش از اشاره هم نمى‌رسد. البته مى‌توان فهرستى از مطالب اين را گفت، اما بنده وقتى پيام را با دقت مطالعه كردم، ديدم فهرست مباحث و نكاتى كه امام در اين پيام بيان كرده‌اند، آن قدر طولانى است كه حتى بيان رئوس مطالب هم وقت زيادى مى‌طلبد. بنده امروز فقط برخى از مطالب اين پيام را عرض مى‌كنم كه البته نمى‌توانم ادعا بكنم كه اينها مهمترين مطالب اين پيام است.»
برای مشاهده متن کامل پیام امام خمینی (ره) ایـنـجـا کلیک کنید.
*موسسه جهادی
