به گزارش مشرق به نقل از فارس، بر اساس مطالعه "مؤسسه رند آمريکا" با موضوع "آسيبهاي مخفي جنگ" که پيرامون آسيبهاي مخفي سربازان، آسيب‌هايي که دستگاه اشعه علي‌رغم پيشرفتگياش قادر به کشف آنها نيست و آسيبهاي ناشي از انفجار خودروها در راهها به سبب بمب‌هاي دست‌ساز و برخورد موشک، تعداد سربازاني که در عراق و افغانستان خدمت کرده‌اند و دچار افسردگي و فشارهاي روحي و آسيبهاي رواني شدند به 620هزار سرباز تا سال 2007 ميلادي رسيد.
اين مقاله در ادامه بيان ميکند: از بين يک ميليون و 640هزار نظامي که از ابتداي جنگ تا اکتبر 2007 ميلادي به عراق و افغانستان اعزام شدهاند، 300هزار نظامي گرفتار فشار بعد از شوک و افسردگي شديد شدند و 320هزار نظامي ضربه مغزي شدند.
نتيجه اين آسيبها، از دست دادن حافظه، خودکشي، رفتارهاي خصمانه و کارهاي غيرطبيعي فرد در برابر خانواده، کودکان و جامعه است.
اگر اين درصد را به تعداد نيروهايي که تا سال 2010 اعزام شدند، تعميم بدهيم که دو ميليون و 400هزار نظامي آمريکاست، تعداد مبتلايان به بيماريهاي مغزي تقريبا به 830 هزار نفر ميرسد.
پژوهشهاي فراواني پيرامون آسيبهاي رواني نظاميان آمريکايي مغزي انجام شده است. يکي از آنها با تلاش مشترک دو سازمان "ProPublica" و "NPR" انجام شده است و به اين نتيجه رسيدهاند که آسيبهاي مغزي بزرگترين خطري است که جامعه آمريکا با آن روبروست، بطوري که نظاميان دچار عدم حافظه، عدم قدرت در رانندگي، ناتواني از خواندن جزئي از کتاب يا روزنامه و عدم قدرت تمرکز هستند.
در مقالهاي که با عنوان "اثر آسيبهاي مغزي، عدم تشخيص در هزاران نظامي" چاپ شد، آمده است که آسيبهاي مغزي بيشترين اثر را در اين نظاميان دارد و آنها خطري براي جامعه محسوب ميشوند و به همين علت پژوهندگان اين مقاله اصطلاح عجيب "walkie talkies"، "عابران وراج" را براي اين نظاميان به کار بردند.
