به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، این در حالی است که چنین نیروهایی عموما مافوقتر از نیروهای فراخوانده شده به خدمت سربازی هستند زیرا آنهایی که داوطلبانه خدمت میکنند میخواهند در ارتش بمانند.
تایوان به دنبال آن است تا سال 2015 یک ارتش متوسط و کوچکتر را تا سقف 176 هزار داوطلب تشکیل دهد. این ارتش به جای ارتش فعلی که متشکل از 235 هزار داوطلب و سرباز وظیفه است، تشکیل خواهد شد.
اما ارتش تایوان سال گذشته میلادی از هدف خود برای 15 هزار داوطلب به میزان چهار هزار نفر عقب ماند و همچنین در سال 2011 نیز با دو هزار نفر کمتر از هدف در نظر گرفته شده برای این سال یعنی چهار هزار نفر روبرو شد.
استخدام برای ارتش در یک جامعه مرفه که به جوانان گزینههای جایگزین زیادی ارائه میدهد و خدمت نظامی را ستایش نمیکند، دشوار است.
بر خلاف آمریکا سیاستمداران تایوان هرگز هنگام تبلیغات انتخاباتی مساله خدمت نظامی را مطرح نمیکنند گویی که گفتن از آن نشانه شرمندگی است.
ین شو- چنگ، مدیر 28 ساله یک فروشگاه مواد غذایی در مرکز تایپه گفت: من کاملا با این مثل قدیمی چینی موافقم که میگویم افراد خوب وارد ارتش نمیشوند.
وی افزود: من خودم دو هفته آموزش نظامی دیدم و این کاملا اتلاف وقت بود. در زندگی چیزهای مهمتری از خدمت به کشورتان در ارتش وجود دارد. به عنوان مثال به دست آوردن پول برای مراقبت از همسر و فرزندان. همچنین برخی از جوانان لزوم داشتن یک نیروی دفاعی قدرتمند را زیر سوال میبرند که دلیل آن بهبود روابط تایوان و گسترش تجارت آن با چین است.
همچنین با توجه به قدرت نظامی فزاینده چین برخی معتقدند مقاومت بیفایده خواهد بود.
وانگ زن ژو، دانشجوی دانشگاه ملی تایوان گفت: من عقیده دارم تایوان در جنگ علیه چین هیچ شانس پیروزی ندارد بنابراین از آنجا که ما به اندازه کافی قدرتمند نیستیم جنگیدن معنی ندارد. دیگر روزهایی که تایوان میتواند با موزیک نظامی و شعارهایی وطنپرستانه درباره باز پسگیری سرزمین اصلی سرباز استخدام کند.
کارشناسان دفاعی تایوان میگویند که دولت همچنین باید به نیروهای داوطلب حقوق بیشتری اعطا کند. همه نظامیان داوطلب ممکن است حرفهایتر باشند اما گرانتر نیز هستند.
لین چونگ پین، معاون سابق وزیر دفاع تایوان گفت: بودجه نگهداری از نیروهای ارتش کافی نیست. بسیاری از مردم معتقدند وزارت دفاع باید در کل برنامه تجدیدنظر کند.
طرح تایوان به منظور پایان دادن به خدمت اجباری سربازی و تغییر رویکرد به سوی یک نیروی کاملا داوطلبانه نظامی به دلیل کمبود داوطلب به مشکل برخورده است.