این امر به دوباره‌کاری و ایجاد تداخل در حیطه وظایف این دفاتر منجر شده است. بنا به این گزارش، دفتر پاسخگویی دولتی ایالات متحده، 23 مورد تداخل و همپوشانی[2] در حیطه‌کاری 43 دفتر از کل 69 سرویس این شورا را مشخص ساخته است. برای مثال در 8 مورد، صدای آمریکا و رادیو آسیای آزاد، برنامه‌های یکسانی را تهیه کرده‌اند. البته برخی از مسئولان شورای حکام عقیده دارند که برخی از این مشابهت‌ها - در تهیه خبر از منابع مختلف - در کشورهایی که ایالات متحده در آن دارای منافعی استراتژیک است، مفید و سودمند واقع خواهد شد. با این وجود، مسئولان مزبور اذعان کرده‌اند که دوباره‌کاری‌هایی از این دست، باعث اتلاف منابع مالی در این برنامهها خواهد شد. اطلاعات مالی شورای حکام پخش برنامهها حاکی از آن است که این شورا مبلغی در حدود 149 میلیون دلار در سال مالی 2011، برای تداوم برنامه‌های مشابه در کشورها و به زبان‌های واحد هزینه کرده است. این مبلغ، معادل 20 درصد از کل بودجه اختصاص یافته به این شورا است.
هدف از پخش برنامه‌های رادیو و تلویزیونی بین‌المللی آمریکا، ایجاد ارتباط مستقیم با مخاطبان در کشورهایی است که به باور ایالات متحده از سیستم خبررسانی شفاف و آزاد برخوردار نیستند. شورای حکام پخش برنامه‌های آمریکا، وظیفه نظارت بر "صدای آمریکا"[3] و "دفتر پخش برنامه‌های کوبا"[4] و سه سازمان غیرانتفاعی دیگر – که به عنوان رسانه‌های جایگزین برای مردم محلی عمل می‌کنند – یعنی شبکه "پخش برنامهها در خاورمیانه،" "رادیو آسیای آزاد" و "رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی" را برعهده دارد.
شورای حکام پخش برنامهها در طرح استراتژیک خود برای سال‌های 2012 تا 2016، بر ضرورت کاهش تداخل و همپوشانی برنامه‌های خود - مختص کشور و یا زبانی واحد - تاکید کرده است. از این رو، دفتر پاسخگویی دولتی ایالات متحده پیشنهاد کرده که شورای حکام پخش برنامهها در بازبینی‌های سالانه خود، ضمن تعیین هزینه‌ها و بررسی تاثیر تداخل میان سرویس‌های مختلف خود، فعالیت دیگر سازمان‌های پخش برنامه در سطح بین‌المللی را نیز مورد بررسی قرار دهد. شورای مزبور نیز با پیشنهادات دفتر پاسخگویی دولتی موافقت کرده و اقداماتی را برای اجرای رهنمودهای آن اتخاذ کرده است.
کیم اندرو الیوت، یکی از افسران سابق آژانس اطلاعات ایالات متحده و کارمند پیشین صدای آمریکا نیز ضمن بررسی این گزارش، پیشنهاداتی را در این زمینه مطرح ساخته است. اهم پیشنهادات وی به شرح زیر است: چنانچه صدای آمریکا اجازه پخش خبر پیرامون کشورهای هدف را نداشته باشد، مخاطبان برای آگاه شدن از اخبار روز، به دیگر شبکههای خبری ( مانند بی‌بی‌سی ) روی خواهند آورد. طی 35 سال پژوهش پیرامون مخاطبان پخش برنامه‌های بین‌المللی، به این نکته واقف شده‌ام که مخاطبان تنها به اخبار کشور خود و یا تنها به اخبار بین‌المللی علاقه ندارند، بلکه به آمیزه‌ای از اخبار جهان، اخبار آمریکا و اخبار کشور خود تمایل نشان می‌دهند. از این رو، دفتر پخش برنامه‌های بین‌المللی ایالات متحده برای کسب موفقیت، می‌بایست اخبار خود را متناسب با ذائقه مخاطبان در کشور هدف تهیه کند. در حال حاضر، در ساختار فعلی این نهاد چنین مسئله‌ای به چشم نمی‌خورد.
گزارش دفتر پاسخگویی دولتی، امکان همپوشانی با دیگر شبکههای
پخش برنامه‌های بین‌المللی را نیز مدنظر قرار داده است. در تئوری، چنین موضوعی
ناممکن است؛ چرا که شبکههای خبری کشورهای دیگر، نمی‌توانند مانند صدای آمریکا، اخبار
ایالات متحده را منعکس سازند. اما در عالم واقع، شبکه بی‌بی‌سی و حتی الجزیره
انگلیسی بیش از صدای آمریکا در ایالات متحده گزارشگر دارند؛ این در حالی است که صدای
آمریکا منابع خود را به تهیه گزارش پیرامون کشورهای هدف متمرکز ساخته است. حذف
چنین تداخل‌هایی باعث می‌شود تا صدای آمریکا بتواند منابع خود را برای پوشش اخبار
ایالات متحده نیز اختصاص دهد.
در بخشی دیگر از این گزارش، اقدامات شبکههای خصوصی پخش برنامه‌های آمریکا در سطح بین‌المللی مورد اشاره قرار گرفته است. پخش برنامه‌های بین‌المللی ایالات متحده [فقط] به دلیل نوع خبرهای خود - و نه به خاطر عملکرد دیپلماسی عمومی آمریکا - مخاطبین را جذب می‌کند. پخش اخبار توسط شبکههای خصوصی ( که هیچ هزینه‌ای را به مالیات دهندگان آمریکایی تحمیل نمی‌کند ) نیز امر مطلوبی است. شورای حکام پخش برنامهها باید ضمن همکاری و تبادل‌نظر با این رسانه‌های خصوصی خبری در ایالات متحده، از منافع آنها به نفع خود استفاده کند؛ همان‌گونه که سرویس جهانی بی‌بی‌سی از سرویس محلی خود بهره می‌برد.
پخش برنامه به زبان انگلیسی به جز آفریقا در بقیه نقاط جهان برای شورای حکام پخش برنامه‌های ایالات متحده توجیهی ندارد. شبکه خبری بین‌المللی سی‌ان‌ان در سطح جهانی از این نظر موفق عمل کرده است و سایت‌های خبری انگلیسی فراوان دیگری در این زمینه در آمریکا وجود دارد. هرگونه طرحی برای گسترش پخش برنامه‌های ایالات متحده به زبان اسپانیولی نیز می‌بایست به دقت نقش شبکه خبری سی‌ان‌ان به زبان اسپانیولی را در نیمکره غربی در نظر گیرد. علاوه بر مد نظر قرار دادن گسترش تعداد تارنماهای نشریه نیویورک تایمز به زبان‌های خارجی، اقدامات و مشارکت‌های سی‌ان‌ان در پخش برنامهها به زبان‌های ترکی، هندی، اردو و عربی نیز باید در این باره لحاظ شود.
ممکن است گفته شود که سی‌ان‌ان را نمی‌توان جایگزینی برای صدای آمریکا محسوب کرد؛ چرا که این شبکه منعکس کننده نظرات دولت ایالات متحده نیست؛ چنین اظهار نظری مستلزم پذیرش این مسئله است که صدای آمریکا یک موسسه خبری صرف نیست. باید توجه داشت که هرچه اخبار منتشر شده از صدای آمریکا با جانبداری بیشتری همراه باشد، از اعتبار آن کاسته خواهد شد. حیطه وظایف صدای آمریکا و دفاتر دیپلماسی عمومی وزارت خارجه آمریکا نباید بیش از این دچار همپوشانی و تداخل شوند. بهترین راه برای صدای آمریکا در تشریح سیاست ایالات متحده، پوشش خبری وقایع جاری است.
راه‌حل کوتاه‌مدت در قبال مسئله تداخل حیطه وظایف ممکن است مطلوبِ
صدای آمریکا نباشد: صدای آمریکا نباید بیش از این دارای برنامه‌های مستقل به زبان‌هایی
باشد که رادیو آزادی نیز به همان زبان‌ها برنامه پخش می‌کند. کارکنان سرویس‌های
مذکور می‌بایست به عنوان گزارشگران این رادیوها عمل کنند. صدای آمریکا همچنین به
عنوان دفتر تهاتر گزارش‌های پخش برنامه‌های بین‌المللی ایالات متحده و صدای آمریکا
به تمامی زبان‌ها عمل خواهد کرد و این گزارش‌ها را ترجمه و به همان سازمان‌ها
ارجاع خواهد داد. در بلند مدت، ادغام، تنها راه‌حل مطلوب برای جلوگیری از دوباره
کاری و تداخلِ حیطه وظایف است. این ادغام‌‌ها، تعداد ساختارهای مدیریت ارشد را از
هفت مورد ( شورای حکام پخش برنامه، دفتر پخش برنامه‌های بین‌المللی آمریکا، صدای
آمریکا، رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی، رادیو آسیای آزاد، شبکه پخش برنامهها در
خاورمیانه، دفتر پخش برنامهها در کوبا ) به یک مورد تقلیل خواهد داد. مطمئناً
مدیران ارشدی که شغل خود را از دست رفته می‌بینند، به شدت در برابر این تغییرات
مقاومت خواهند کرد.
برای مطالعه گزارش اینجا کلیک کنید.
