دیروزی در لابه لای اخبار، خبری به گوش رسید که می گفت محمد نوری زاد با قرار دادن چند عکس فاحشه رقاصه، بیان داشته است که با آمدن این نظام، لبخند از میان مردم رفت.
اولا باید گفت که تکلیف امثال آقای نوری زاد خیلی وقت است که روشن است همه به دید یک منافق به او نگاه می کنند و رفتار ملت با او در نمایشگاه مطبوعات امسال نیز گویای همه چیز بود.
دوما اینکه این گونه صحبت ها در مورد شادی منحصرا نظر شخصی آقای نوری زاد و امثال او می باشد و باید گفت که آقای نوری زاد؛ تا ببینیم در نظر شما لبخند و شادی به چه معناست؟ حتما در نظر شما لبخند برابر است با رقصیدن یک زن لخت در میان مردم و ترانه خوانی او که همه را به وجد می آورد؟!!
آغوش باز فتنه گران تابلو دار برای نوری زاد
نه آقای نوری زاد غیرت مردم اجازه این لبخندها را نمی دهد. این طور که بویش می آید با دیدن برخی صحنه ها لبخند عجیبی بر شما چیره می شود؟اشتباه نکن و هیچ گاه نظرت را بر دیگران تعمیم نده چرا که این ملت خونها داده‌اند که این لبخندهایی از جنس شما از میانشان برود، بعد شما می گویید که لبخند؟!! وا حسرتا ...
اینگونه صحبتها پاسخ هایی بهتر هم دارد که حداقل مبنایی از لبخند در جامعه را برای آنهایی که مانند نوری زاد مصداق آیه فی قلوبهم مرضٌ هستند باز گشاید.
شادی به معنای سرزندگی و کامیابی، از مهمترین نیازهای روانی بشر است و به دلیل تأثیرات عمده ای که بر زندگی انسان می گذارد، از اهمیت زیادی برخوردار است.
در آموزه های دینی به جایگاه و اهمیت شادی در زندگی و علل و آثار آن توجه ویژه ای شده؛ تا آنجا که مکرر در دستورات اسلامی و احادیث و روایات ائمه معصومین(ع) به شادیهای مثبت و هدفمند توصیه شده است.
در خصوص شادی و نشاط به عنوان یکی از هیجانات مثبت در روانشناسی نیز پژوهشهای فراوانی صورت گرفته است.
اسلام که دین شادی و نشاط است؛ ارمغان دین را برای بشر، شادی و سرور میداند و نکات ارزشمند زیادی را در خصوص ایجاد شادی و نشاط بیان کرده است؛ از جمله اینکه، برخورداری از چهرة شاد و بشّاش و امیدوارانه را از ویژگیهای مؤمنان میداند و با توصیه های بسیاری در ارتباط با آراستگی، پوشیدن لباسهایی با رنگ روشن، توجه به طبیعت و تفریح و...،این مسئله را بیان کرده است.
اسلام که دین فطرت و طبیعت است نیز پیوسته مریدان خود را به شادیهای مثبت و سازنده دعوت میکند. در دستورات آسمانی دین اسلام نکته های ارزشمندی در خصوص ایجاد شادی و نشاط آمده است. این شادی گاهی برای خود آدمی است و زمانی برای دیگران. این همه ثواب که برای تبسّم زدن بر دیگران ذکر شده و سفارشهایی که برای پوشیدن لباسهای شاد و استعمال بوی خوش، دیدار با دوستان، نظافت و پاکیزگی، مسافرت و تفریح، حضور در طبیعت، زدودن کینه و حسد از دل و شوخطبعی و مزاح و... مطرح شده است، همه برای ایجاد شادی و راندن غم و اندوه از دل مؤمنان است.(طریقه دار، 1380، ص 20)این موضوعات، مکرراً در آیات و احادیث مورد تأکید قرار گرفته است که در ذیل به برخی از آنها اشاره میشود.
اسلام که دین شادی و نشاط است؛ ارمغان دین را برای بشر، شادی و سرور میداند و نکات ارزشمند زیادی را در خصوص ایجاد شادی و نشاط بیان کرده است؛ از جمله اینکه، برخورداری از چهرة شاد و بشّاش و امیدوارانه را از ویژگیهای مؤمنان میداند
امام صادق(ع) می فرمایند: هیچ مؤمنی نیست که در او شوخ طبعی نباشد. شوخ طبعی بخشی از حُسن خُلق است(کلینی، 1413، ص 633) یا می فرمایند: هر که به چهره برادر خود لبخند بزند، این لبخند برای او حسنه ای باشد.
حضرت علی(ع) می فرمایند: «السرور یبسط النفس و یثیرو النشاط»؛ شادمانی باعث انبساط روح و برانگیختن وجد و نشاط است.(محمدی ری‌شهری، 1362، ص 2449)
امام رضا(ع) می فرمایند: کوشش کنید اوقات روز شما چهار ساعت باشد: ساعتی برای عبادت و خلوت، ساعتی برای تأمین معاش، ساعتی برای معاشرت با برادران و ساعتی را هم به تفریحات و لذایذ خود اختصاص دهید و در مسرّت و شادیِ ساعات تفریح، نیروی انجام وظایف اوقات دیگر را تأمین کنید(مجلسی، 1403، ج17، ص 321، روایت سوم). در این حدیث علاوه بر اهمیت دادن به شادی و سرور، به تأمین معاش یا کار و اوقات فراغت و روابط اجتماعی هم اشاره شده است که از عوامل مؤثّر بر شادمانی هستند.
امام صادق(ع) می فرمایند: هیچ مؤمنی نیست که در او شوخ طبعی نباشد. شوخطبعی بخشی از حُسن خُلق است(کلینی، 1413، ص 633) یا می فرمایند: هر که به چهرة برادر خود لبخند بزند، این لبخند برای او حسنه ای باشد.حضرت علی(ع) نیز می فرمایند: «این دلها همانند بدنها، خسته و افسرده میشوند و نیاز به استراحت دارند. در این حال، نکته های زیبا و نشاطانگیزی برای آنها انتخاب کنید»(شیروانی، 1383) و نیز فرموده اند: کسی که شادیاش کم باشد،آسایش او در مردن است.(همان)
از زمان های گذشته تا کنون دشمنان اسلام سعی در سیاه نمایی و خشن بودن مسلمانان را داشته اند.این قضیه را میتوان از فیلم‌های دنیای غرب متوجه شد که مدام به مخاطب خود القا میکنند که مسلمانان افرادی عبوس، عصبانی، خشن و غیر لطیف هستند.
مقام معظم رهبری: گاهى اوقات یک لطیفه یا یک تعبیرِ بجا مخاطب را شاد و خوشحال میکند؛ گاهى هم ممکن است یک آدم لوده با ده جور ادا درآوردن، نتواند آنطور شادى را ایجاد کند. شادى کردن و شادى دادن به مردم، به معناى لودگى نیست.
حال سخنان بسیار زیبا و دلنشین رهبر معظم انقلاب پیرامون لبخند را میخوانی:
یکى از مقولههاى بسیار مهم و یقیناً یکى از ضرورتهاى جامعه، لبخند است. لبخند یکى از نیازهاى زندگى انسان است. زندگىِ بىشادى و بىلبخند، زندگى دوزخى است. زندگى بهشتى، زندگى با لبخند است.
حضرت على فرمود: «المؤمن بشره فى وجهه و حزنه فى قلبه»؛ اگر غصهیى دارید، باید در دلتان نگه دارید؛ مؤمن اینطورى است. لبخند و شادى مؤمن در چهرهى اوست. اصلاً چهرهها باید شاد باشد.
اگر با چهره ى خودتان مى توانید به جامعه شادى بدهید، باید این کار را بکنید. شادى لازم است و باید آن را براى مردم تأمین کرد؛ منتها این کار برنامه ریزى مى خواهد. مراقب باشید شادى در مردم با لودگى و ابتذال و بىبندوبارى همراه نشود؛ از این طریق به مردم شادى داده نشود. همه جور مى شود به مردم شادى داد؛ از نوع صحیح آن شادى داده شود.
گاهى اوقات یک لطیفه یا یک تعبیرِ بجا مخاطب را شاد و خوشحال مىکند؛ گاهى هم ممکن است یک آدم لوده با ده جور ادا درآوردن، نتواند آنطور شادى را ایجاد کند. شادى کردن و شادى دادن به مردم، به معناى لودگى نیست.
یکى از آقایانى که در صدا و سیما گاهى صحبت مى کند و مصاحبه هاى خوب و صحبت هاى خوبى دارد - من گاهى گوش کرده ام - اصلاً شوخى نمى کند؛ اما تعبیرات و کیفیت بیانش طورى است که انسان گاهى بى اختیار لبخند به لب مى آورد؛ اینطور خوب است.
بیانات رهبر انقلاب در دیدار رییس و مدیران سازمان صدا وسیما11/09/89
(گاهى یک لبخند شما، از دارو و درمانى که براى این بیمار به کار میرود، ارزشش بیشتر است، اثرش بیشتر است. بیمار دچار آشفتگى است، دچار ناراحتى است - بخصوص بیماران سخت - کمک به او، فقط کمک به جسم او نیست؛
جسم او را با دارو و درمان و تزریق و تدابیر پزشکى بایستى علاج کرد؛ اما روح او با محبت، با لطف، با نوازش، با مهربانى درمان میشود. گاهى این درمان روحى، حتّى جاى درمان جسمى را هم میگیرد؛ این، هم علمى است، هم به تجربه ثابت شده است که شادى روح انسان، شادى عصبى و احساسى انسان، بر روى جسم او تأثیر مثبت میگذارد)
بیانات در دیدار گروه کثیری از پرستاران نمونه کشور01/02/89
اما شاد شدن از طریق صدای خوش و ترانه های شاد که امروزه بیشتر از هر زمان دیگری رونق پیدا کرده و همیشه یک بحث جنجالی در محیط افکار اسلامی بوده و هست. اسلام به علاقه فطری بشر به صداهای زیبا توجه داشته و در مواردی همچون قرائت قرآن و اذان سفارش به رعایت خوش صدایی و قرائت هر چه زیباتر نموده است. استفاده از شعر و خوانندگی سالم را در مجالس عروسی حرام نکرده و فقط دستور به پرهیز از غنا داده است .
