به گزارش مشرق به نقل از پارسینه، یکی از قابل بحث ترین اضلاع ائتلاف 2+1 پیوستن محمدباقر قالیباف به این جمع است، در تحلیل دلیل  چرخش بزرگ و تصمیم سرنوشت ساز قالیباف گزینه های زیر را می توان در نظر گرفت:

1-محمدباقر قالیباف، سابقه یک حضور ناکام در انتخابات ریاست جمهوری نهم (1384) را در کارنامه خود دارد و انتخابات یازدهم احتمالا آخرین فرصت او برای نیل به بالاترین قدرت سیاسی در کشور است، بررسی رفتار سیاسی مردم ایران نشان داده است ایرانیان تاکنون به هیچ نامزد ناکامی در دوره بعد رای نداده اند و چهره های جدید شانس بیشتری دارند، قالیباف در مقایسه با حدادعادل از این امتیاز منفی برخوردار است، یکی از دلایل پیوستن او به ائتلاف 2+1 می تواند این تحلیل باشد.

2-نام قالیباف بیش از 5 سال ( از اسفند 87) است به عنوان نامزد قطعی انتخابات ریاست جمهوری سر زبانها است، نامزدی که در این موقعیت قرار بگیرد، طبیعی است که مورد حملات و انتقادات و تخریب های گوناگون قرار بگیرد و حالت فرسایش سیاسی پیدا کند.

از این منظر یکی از دلایل پیوستن قالیباف در ماههای منتهی به انتخابات به ائتلاف 2+1 می تواند ایجاد حاشیه امن برای خود و جلوگیری از تخریب های شدید باشد، قالیباف به دلایل گفتمانی و سیاسی در تیرس انتقادات جبهه پایداری و حامیان دولت است، رسانه های قالیباف هم تاکنون بیشترین انتقاد و حمله را به جبهه پایداری داشته اند، در این معادله، حضور قالیباف در چتر حمایتی حدادعادل با توجه به نزدیکی حداد به جبهه پایداری، می تواند مانع از ایجاد فضای انتقادی شدید علیه او شود.

ضمن آنکه پیوستن قالیباف به ائتلاف مذکور، می تواند او را از گزند انتقادات جریان ایثارگران-رهپویان( به عنوان یک جریان رسانه ای -سیاسی تاثیر گذار اصولگرا) هم نجات دهد.

3- ورود به دوگانه "ریاست جمهوری یا معاون اولی" برای قالیباف کم ریسک تر و بهتر از  ورود مستقل و شکست احتمالی در عرصه انتخابات ریاست جمهوری است، بطور خلاصه، پیام مهمی که از پیوستن قالیباف به ائتلاف 2+1  می توان دریافت، در یک کلام "عدم اعتماد به نفس" برای  ریاست جمهوری است.