به گزارش مشرق، تنش‌ها میان آمریکا و ونزوئلا در پی استقرار گسترده نیروی دریایی آمریکا در جنوب کارائیب رو به افزایش است. مقام‌های آمریکایی می‌گویند این اقدام با هدف مقابله با کارتل‌های مواد مخدر آمریکای لاتین انجام می‌شود.

به‌گزارش رویترز، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، مبارزه با کارتل‌های مواد مخدر را بخشی اساسی از سیاست خود برای مهار مهاجرت و تأمین امنیت مرزهای جنوبی آمریکا معرفی کرده است. برخلاف گشت‌های معمول، این بار استقرار نیرو بسیار بزرگ‌تر است. یک مقام آمریکایی گفته هفت ناو جنگی و یک زیردریایی هسته‌ای تهاجمی در منطقه حضور دارند یا به‌زودی مستقر خواهند شد.

کشتی‌های نظامی شامل «یواس‌اس سن آنتونیو»، «یواس‌اس آیووجیما» و «یواس‌اس فورت لادردیل» در مجموع ۴۵۰۰ نیروی نظامی از جمله ۲۲۰۰ تفنگدار دریایی را حمل می‌کنند. هم‌زمان، هواپیماهای جاسوسی P-8 نیز برای جمع‌آوری اطلاعات در آب‌های بین‌المللی منطقه به پرواز درآمده‌اند.

واکنش ونزوئلا و پیامدهای سیاسی

• نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، استقرار ناوهای آمریکایی را «تهدیدی علیه حاکمیت ملی» خوانده و آن را محکوم کرده است.
• دولت ونزوئلا شکایتی رسمی به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، ارائه داده و آمریکا را به نقض منشور سازمان ملل متهم کرده است.
• ساموئل مونکادا، نماینده ونزوئلا در سازمان ملل، نیز این اقدام را عملیات تبلیغاتی گسترده برای توجیه مداخله نظامی در یک کشور مستقل توصیف کرده است.

مادورو هفته گذشته دستور داده بود ۱۵ هزار سرباز در مرز غربی با کلمبیا برای مقابله با قاچاقچیان مستقر شوند و از گروه‌های دفاع مردمی خواسته است هر هفته آموزش‌های نظامی ببینند.

به اعتقاد ناظران، در حال حاضر هیچ شواهد موثقی دال بر برنامه‌ریزی آمریکا برای حمله نظامی وجود ندارد و این وضعیت بیشتر بر پایه فشار روانی و سیاسی طراحی شده است تا درگیری نظامی واقعی.

گاهشمار روابط واشنگتن و کاراکاس در سال ۲۰۲۵

در مارس ۲۰۲۵ (اسفند ۱۴۰۳)، رئیس‌جمهور دونالد ترامپ فرمان اجرایی ۱۴۲۴۵ را صادر کرد که بر اساس آن، واردات نفت از ونزوئلا مشمول تعرفه ۲۵ درصدی شد. این تصمیم بخشی از سیاست فشار حداکثری علیه دولت نیکلاس مادورو بود.

در همان ماه، حدود ۲۰۰ مهاجر ونزوئلایی که متهم به عضویت در گروه جنایتکار «ترن دِ آراگوا» بودند، بر اساس قانون قدیمی Alien Enemies Act به السالوادور بازگردانده شدند؛ اقدامی که با انتقاد گسترده گروه‌های حقوق بشری روبه‌رو شد.

در جولای ۲۰۲۵ (تیر ۱۴۰۴)، تبادل زندانی میان آمریکا، السالوادور و ونزوئلا صورت گرفت. طی این توافق، ده شهروند آمریکایی آزاد شدند و در مقابل، تعدادی از زندانیان سیاسی ونزوئلایی نیز از بند رها شدند.

مراسم تحلیف سوم مادورو در ژانویه ۲۰۲۵ (دی ۱۴۰۳) نیز به شدت بر روابط دو کشور سایه انداخت. بسیاری از کشورها این انتخابات را آزاد و عادلانه ندانستند و واکنش‌های منفی گسترده‌ای نشان دادند.

تنش‌ها در آگوست ۲۰۲۵ (مرداد ۱۴۰۴) به اوج رسید؛ آمریکا جایزه دستگیری مادورو را از ۲۵ میلیون دلار به ۵۰ میلیون دلار افزایش داد. کمی بعد، واشنگتن ناوگان قدرتمندی شامل ناوشکن‌ها، زیردریایی‌های هسته‌ای و بیش از چهار هزار نیروی نظامی را به آب‌های کارائیب اعزام کرد.

گرچه هدف رسمی این اقدام، مقابله با کارتل‌های مواد مخدر عنوان شد، بسیاری آن را نشانه‌ای از فشار سیاسی و احتمال تلاش برای تغییر رژیم دانستند. در واکنش، مادورو آمریکا را به امپریالیسم متهم کرد و دستور بسیج میلیونی نیروهای شبه‌نظامی و اعزام ۱۵ هزار سرباز به مرز کلمبیا را صادر نمود.