به گزارش مشرق از تاس، «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه در پیامی تلگرافی ضمن تبریک به «چوی سون هی» همتای خود در کره شمالی به مناسبت هشتادمین سالگرد رهایی شبه جزیره کره از استعمار ژاپن (پس از پایان جنگ جهانی دوم)، گفت که مسکو هرگز جان فشانی و اقدامات سربازان ارتش این کشور (کره شمالی) در منطقه کورسک را فراموش نخواهد کرد.

رئیس دستگاه دیپلماسی روسیه تصریح کرد: «بعد از مشارکت ارتش کره در عملیات آزادسازی منطقه کورسک در جنگ با اوکراین، روابط دوستانه و همکاری‌های سودمند متقابل مسکو- پیونگ یانگ، بیش از پیش تقویت شده است.»

لاوروف در همین راستا تاکید کرد که طرف روسی تمام تلاش خود را برای اجرای مفاد توافق نامه مشارکت جامع راهبردی به کار خواهد گرفت.

وزیر امور خارجه کره شمالی نیز در پاسخ به این پیام، خاطرنشان کرد که پیونگ یانگ نیز سربازان شوروی را که برای آزادسازی شبه جزیره کره جان فشانی کردند، فراموش نخواهد کرد.

وی اذعان داشت که روابط دوستانه میان روسیه و کره شمالی، با غلبه بر انواع بحران ها و چالش‌ها نسبت به گذشته بسیار قوی‌تر شده است.

«چوی سون هی» به همتای روسی خود اطمینان داد که کره نیز به معاهدات بین دو دولت وفادار خواهد ماند و نهادهای سیاست خارجی این کشور به منظور تقویت و توسعه اتحاد نظامی، به ارتباطات راهبردی خود با روسیه ادامه خواهند داد.

پیشتر نیز «گنادی آندریویچ زیوگانوف» (Gennady Andreyevich Zyuganov)، رهبر کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه با ارسال نامه‌ای به «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی، از اعزام قوای نظامی این کشور به روسیه در جریان جنگ با اوکراین تمجید و تقدیر کرده بود.

«ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهوری روسیه در ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ در سفر به پیونگ‌یانگ و در دیدار با رهبر کره‌شمالی، توافق‌نامه‌ مشارکت راهبردی جامع دو کشور را امضا کردند.

توافقنامه همکاری مشارکت راهبردی جامع مسکو و پیونگ یانگ که سرانجام در مورخ ۲۰ آبان ماه ۱۴۰۳ پس از تصویب در دومای روسیه به امضای پوتین تحت عنوان «قانون پیمان مشارکت راهبردی جامع روسیه و کره شمالی» رسید، شامل ۲۳ ماده است که یکی از آن مواد بر ارائه فوری کمک نظامی با استفاده از تمام ابزارهای موجود در شرایطی که یکی از طرفین به دلیل حمله مسلحانه در وضعیت جنگی قرار گیرد، تاکید دارد و به مدت نامحدود معتبر خواهد بود.

رهبر کره شمالی در ۲۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ و به دنبال انتقادهای یکسویه کشورهای غربی عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به دلیل حمایت پیونگ یانگ از مسکو در جنگ علیه «کی‌یف»، اعزام نیرو به روسیه را برای حمایت از مسکو در جنگ علیه اوکراین موجه دانست و از مشارکت پیونگ یانگ در این درگیری به عنوان حق حاکمیت خود دفاع کرد.