حسین شریعتمداری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت:

۱- این روزها در پی تهدید سه کشور اروپایی فرانسه، انگلیس و آلمان، به استفاده از مکانیسم ماشه (بازگشت سریع تحریم‌ها - Snap back) بار دیگر این ماجرا به یکی از مسائل روز تبدیل شده است و برخی از مسئولان محترم با نگرانی از آن یاد می‌کنند! بخوانید؛ روز ۲۲ خردادماه ۱۴۰۴، فرانسه، آلمان و انگلیس در بیانیه‌ای تاکید کردند که ایران نباید به سلاح هسته‌ای دست یابد. آن‌ها هشدار دادند در صورت عدم دستیابی به توافق رضایت‌بخش، فعال‌سازی مکانیسم ماشه را بررسی خواهند کرد!

روز ۱۲ تیرماه ۱۴۰۴ «ژان نوئل بارو» وزیر امور خارجه فرانسه با اشاره به بازداشت دو تبعه فرانسوی در ایران به اتهام جاسوسی، برای فعال نکردن مکانیسم ماشه شرط گذاشته و تاکید کرد که تصمیم فرانسه برای عدم اعمال مجدد تحریم‌ها به آزادی «سیسیل کوهلر» و «ژاک پاریس» بستگی دارد!

روز ۱۷ تیرماه ۱۴۰۴ خبرگزاری رویترز به نقل از یک دیپلمات فرانسوی نوشت: «باید به توافق هسته‌ای جامعی با ایران دست پیدا کنیم که منافع امنیتی اروپا را تضمین کند، در غیر این‌صورت، تروئیکای اروپایی مکانیزم ماشه را فعال خواهند کرد»! همان روز، دیوید لمی وزیر امور خارجه انگلیس گفت: «اگر ایران در عقب‌نشینی از برنامه هسته‌ای خود جدی نباشد، سه کشور اروپایی بریتانیا، فرانسه و آلمان می‌توانند تحریم‌ها را به‌طور ناگهانی برگردانند که به معنای درد و رنج بیشتر برای ایران خواهد بود»! و ...

۲- تهدید اروپا به استفاده از مکانیسم ماشه که متاسفانه با نابلدی تیم مذاکره‌کننده دولت آقای روحانی در بند ۳۷ برجام جای گرفته بود. در عمل، فاقد اعتبار و یک تهدید توخالی است. چرا که برجام بعد از خروج آمریکا از اعتبار افتاده است و دیگر وجود خارجی ندارد.

توضیح آن که؛ برجام یک توافق جمعی است که در یک‌سوی آن جمهوری اسلامی ایران و در سوی دیگر ۶ کشور موسوم به ۱+۵ قرار دارند. یعنی در دو سوی این توافقنامه، دو واحد قرار گرفته‌اند، یکی از این دو واحد، ایران است و مجموعه ۶ کشور۱+۵، طرف دیگر این توافق است.

تعبیر «‌all together‌» که در برجام آمده است نیز به مفهوم و معنای «‌همه با هم‌» است. بنابراین از آنجا که با خروج آمریکا از برجام، دیگر همه اعضاء حضور ندارند، برجام اعتبار حقوقی خود را از دست داده و دیگر وجود خارجی ندارد.

زیرا مجموعه اعضای برجام باید باشند تا برجام از حیات قانونی برخوردار باشد. به بیان دیگر توافقنامه برجام میان ایران و تک‌تک ۱+۵ منعقد نشده است که با خروج یک عضو، همچنان معتبر باشد، بلکه ۶ کشور موسوم به (۱+۵‌)، به اتفاق یکدیگر و در مجموع یک عضو (واحد) دیگر توافق هستند و اکنون با خروج آمریکا از برجام، واحد مقابل نقض شده و برجام از اعتبار قانونی افتاده است.

۳- تروئیکای اروپا به قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل استناد می‌کند(!) و حال آن که قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت عنوان تضمین برجام را داشته است ولی آمریکا از برجام خارج شد و این حرکت آمریکا نقض آشکار قطعنامه ۲۲۳۱ بود.

اما، نه شورای امنیت سازمان ملل، نه کشورهای اروپایی و نه حتی دولت آقای روحانی در مقابل نقض توافقنامه یاد شده هیچ اعتراضی نکردند! و با این حال، به جای آن که آمریکا و تروئیکای اروپا مورد بازخواست قرار بگیرند، در موضع طلبکار! نشسته و خواستار استفاده از مکانیسم ماشه علیه ایران شده‌اند!

۴- و اما، انتظار آن است که وزارت محترم امور خارجه کشورمان با استناد به مستندات حقوقی یاد شده، بی‌اعتباری برجام را برای مجامع بین‌المللی و مخصوصاً شورای امنیت سازمان ملل اعلام کند و به حریف اجازه ندهد مکانیسم ماشه را از متن این توافق که با خروج آمریکا به کاغذ پاره شبیه است، بیرون آورده و در اوج وقاحت (و البته بی‌تدبیری ما) با این تفنگ بی‌فشنگ جمهوری اسلامی ایران را تهدید هم بکند!