به گزارش مشرق، عبدالرحیم بیرانوند فعال حوزه رسانه در ایتا نوشت:

بیش از ۸۷۰ روز است که وحید بهشتی از دراویش اپوزیسیون، عنصر نامطلوب و آشوب‌طلب، در قلب لندن، روبه‌روی ساختمان وزارت خارجه انگلستان، با کمپ و چادر دائمی، به‌صورت علنی و مستمر علیه جمهوری اسلامی ایران فعالیت می‌کند.

از جمله اقدامات صریح و مستند او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

تلاش برای قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست گروه‌های تروریستی در اروپا

فراخوان علنی به ترور رهبر معظم انقلاب، مراجع عظام تقلید، فرماندهان نظامی، دانشمندان و مراکز هسته‌ای

دعوت به اعتصابات سراسری، آشوب خیابانی و ناامنی عمومی

تحریک به حمله نظامی به خاک ایران

ترویج تجزیه‌طلبی قومی و نفاق ملی

تشکیل هسته‌های میدانی برای براندازی

حضور مستمر در رسانه‌های دشمن، از رسانه‌های عبری تا شبکه‌های فارسی‌زبان معاند مانند ایران‌اینترنشنال و کلمه

حضور آزادانه و حمایت‌شده‌ی چنین فردی در لندن، نه مصداق «آزادی بیان»، بلکه نشانه‌ای آشکار از پشتیبانی رسمی یک دولت غربی از پروژه‌ی براندازی و ناامنی در ایران است.

پرسش‌ها روشن‌اند:

آیا در کشوری مانند انگلیس، می‌توان بیش از دو سال، آن هم در برابر یک نهاد حساس دولتی، بدون هماهنگی نهادهای امنیتی، چنین فعالیت‌هایی انجام داد؟

آیا این چیزی جز پناه دادن آشکار یک دولت به یک پروژه‌ی تروریستی، خشونت‌طلب و تجزیه‌طلبانه است؟

و از همه مهم‌تر: چرا نهادهای مسئول در داخل کشور تاکنون اقدام لازم برای پیگیری و مهار این پروژه نکرده‌اند؟

هیچ فرد یا گروهی نمی‌تواند ۸۷۰ روز، آن هم مقابل یک نهاد حساس دولتی در کشور میزبان، علناً علیه کشور دیگری این حجم از فعالیت رادیکال و خشونت‌طلبانه انجام دهد، مگر آن‌که دولت میزبان، خود بخشی از آن پروژه باشد.

اگر کسی در برابر وزارت خارجه همین انگلیس، علیه منافع انگلستان چنین رفتاری می‌کرد، آیا یک هفته هم دوام می‌آورد؟

در هیچ‌کجای جهان چنین رفتاری تحمل نمی‌شود، مگر آن‌که پروژه، از بالا طراحی شده باشد و با چراغ سبز نهادهای امنیتی و سیاسی کشور میزبان، عملاً اجرا گردد.

حال که این حمایت، صریح و مستند است، دولت انگلیس باید مستقیماً در قبال پناه دادن به یک عنصر تروریست‌مسلک و مروج براندازی، پاسخگو باشد. و نهادهای مسئول در کشور ما نیز می‌بایست هرچه زودتر از مجاری حقوقی، دیپلماتیک و امنیتی، این موضوع را پیگیری کنند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.